มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 463

มีดทำครัวในมือของไทเกอร์ตกลงพื้น เขาตกใจด้วยความหวาดกลัว

เหตุการณ์ตรงหน้าเขาไม่น่าจะเป็นไปได้แม้แต่ในความฝัน

เฟนด์ที่ถูกล้อมไปด้วยคนมากมาย และเขาคิดว่าเฟนด์จะต้องตายอย่างแน่นอน

แต่เขากลับเห็นร่างมากมายล้มลงทีละคน เลือดไหลทะลักไปทั่วพื้น

คนจากพรรคอินทรีค่อย ๆ ลดลงและในไม่ช้าก็เหลือเพียง 70 ถึง 80 คน

ลูกพี่เทมเพสและชายหัวโล้นมีบาดแผลที่แขนและเลือดก็ไหลอย่างต่อเนื่อง

พวกเขาได้ถอยกลับไปอีกด้านหนึ่งแล้ว พวกเขายังมีชีวิตอยู่แต่ก็กลัวความฉลาดของเขา

คนที่อยู่ข้างในเป็นมนุษย์หรือเปล่า? พลังการต่อสู้ของเขาช่างน่ากลัวจริง ๆ

“บ้าเอ๊ย หมอนี่เป็นหนึ่งในราชาแห่งสงครามหรือเปล่า?” ชายหัวโล้นกลืนน้ำลายและมองไปที่คนข้าง ๆ ที่ตายอีกเป็นสิบคน

“วิ่งเร็วเข้า!” ชายหัวล้านตกใจกลัวมาก เขาไม่กล้าอยู่ที่นี่ต่ออีกแล้วและต้องการที่จะหนี

สวบ สวบ สวบ!

และอีกไม่กี่ก้าว หลายคนก็ล้มลงอีกครั้ง

“แกอยากจะออกไปงั้นเหรอ?” เมื่อเฟนด์เห็นว่าอีกฝ่ายอยากหนี เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและร่างของเขาก็พุ่งไปข้างหน้านิดหน่อย เขาเป็นเหมือนเสือดาวที่วิ่งไปข้างหน้ามากกว่าสิบเมตร เขาไล่ตามอีกฝ่ายและฟันคอของคู่ต่อสู้ด้วยท่าแบ็คแฮนด์

ชายหัวล้านล้มลงและลูกพี่เทมเพสก็ถูกเฟนด์ฟันตาย

ตอนนี้เหลืออีกแค่ 20 คนเท่านั้น

เฟนด์ไม่ลังเลเลย เขาวิ่งไปข้างหน้าและฆ่าพวกเขาทีละคน

เฟนด์บีบที่ต้นขาของไทเกอร์ “นี่เจ็บหรือเปล่า?”

“อ๊า เจ็บ...เจ็บ เจ็บ!” ไทเกอร์ร้องตะโกนออกมาดัง ๆ แต่ความสุขก็ยังปรากฏอยู่ทั่วใบหน้าของเขา “พี่ใหญ่ คุณเก่งเกินกว่าจะเป็นทหารธรรมดา ๆ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะให้รางวัลเกษียณแก่คุณเป็นจำนวนมาก คุณถึงได้ซื้อรถสวย ๆ มา”

เฟนด์ยิ้มอย่างไม่สนใจ “แล้วถ้านี่เช่ามาล่ะ?”

ไม่นานเฟนด์ก็ขับรถมาถึงที่บ้านของไทเกอร์ก่อนจะพูดว่า “พรุ่งนี้ห้ามไปส่งของ รอฉันที่บ้านกับภรรยาของนาย ฉันจะมาเยี่ยมนายพรุ่งนี้เช้าเพราะฉันไม่ได้ทำอะไร!”

“โอเค ๆ!” ไทเกอร์ตื่นเต้นมาก เขารีบลงจากรถและมองเฟนด์ขับรถออกไป

“ลูก พ่อของลูก เขา...” นัยน์ตาของภรรยาไทเกอร์บวมเพราะร้องไห้ เธอมองไปที่เด็กในเปล และขณะที่เธอพูดดวงตาของเธอก็พร่ามัวอีกครั้ง

ในเวลานี้ ไทเกอร์เดินเข้ามา “ที่รัก ผ-ผมกลับมาแล้ว! ผมยังไม่ตาย ฮ่าฮ่า!”