มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 469

ผู้หญิงคนนั้นจ้องไปที่ชายท้วม “ไอ้อ้วนวอลเตอร์ แกจะไปไม่ได้ถ้ากล้ามาแตะต้องตัวฉัน!”

เธอยังไม่ทันพูดจบ เขาก็มองมาที่เธอด้วยพร้อมกับไฟลุกโชนในดวงตา และเดินตรงเข้ามาหา

เพี๊ยะ! เขาตบเธอสามครั้ง

“ฉันตามใจเธอมามากเกินไปแล้ว เธอนี่มัน! ทำไมถึงสร้างปัญหาให้ตลอดเลย? ใครเป็นเจ้านายตรงนี้กันแน่?! ไม่มีฉัน เธอมันก็ไม่มีอะไรเลย!”

ดูเหมือนว่าเขาจะหงุดหงิดกับเธอมาก และเขาก็แสดงให้เห็นว่าผู้ชายอย่างเขาเป็นยังไง เขารู้สึกดีที่ได้ระบายความโกรธนี้กับเธอ

“แก...” มันทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าต้องพึ่งพาผู้ชายคนนี้เพื่ออำนาจ เธอกล้าทำอะไรลงไปอย่างประมาทเพราะผู้ชายคนนี้ เธอไม่กล้าตอบโต้กลับเมื่อเป็นผู้ชายคนเดียวกันกับที่ตบเธอ

“ไสหัวไป!” เฟนด์ตะโกนขณะที่ดูคู่รักทะเลาะกัน บอดี้การ์ดก็ฟื้นจากการหมดสติพอดี

บอดี้การ์ดพวกนั้นหนีไปราวกับไม่มีวันพรุ่งนี้อีก

“ไคลี่ เป็นอะไรไหม?” เฟนด์หันกลับมาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ทำให้ลูกกลัว เสียงเฟนด์อ่อนโยนขึ้นมาก

“ไม่ค่ะพ่อ พวกนั้นเป็นคนเลว สมควรได้รับอย่างนั้น ต่อไปถ้าโตขึ้น หนูอยากเป็นเหมือนพ่อ! จะได้ไม่มีใครมารังแกได้!” แล้วไคลี่ก็ทำท่าทีเหมือนซุปเปอร์แมนแม้ว่ามันจะดูน่ารักมากกว่าก็ตาม

“ไปกันเถอะทั้งสองคน” เซเลน่ามองดูคู่พ่อลูกและเดินไปที่สวนสาธารณะ

“เดี๋ยวโตขึ้นก็รู้เอง ไคลี่!” เฟนด์ตอบ

“ฮึ่ม! หนูไม่ใช่เด็กสามขวบแล้วนะ โตแล้ว!” จากนั้นเธอก็พูดอย่างรวดเร็วว่า “พ่อแม่ทำไมไม่จูบกันล่ะ?”

ใบหน้าของเซเลน่าแดงขึ้นกว่าเดิม เธอจ้องไปที่เด็กตัวน้อยและพูดว่า “พูดอะไรน่ะไคลี่? อย่าพูดแบบนี้อีก!”

“ทำไมอยากให้พ่อจูบแม่ล่ะ ไคลี่?” เฟนด์อยากรู้

“หนูอยากได้พี่ชายนี่คะ พ่อแม่น่าจะจูบกันนะ หนูจะได้มีพี่ชายหลังจากนั้นใช่ไหม?” ไคลี่พูดอย่างตรงไปตรงมา