มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 470

เพราะอย่างนี้ ใบหน้าและหูเล็ก ๆ ของเซเลน่าก็แดงก่ำ เธอรู้ดีว่าไคลี่ถามอย่างบริสุทธิ์ใจ มันทำให้เป็นเรื่องยากมากที่จะตอบ

เธอตกใจกว่าเดิมเมื่อเฟนด์ยิ้มและตอบว่า “เอาน่า ไม่ต้องเป็นห่วง พ่อสัญญาว่าลูกจะมีน้อง พ่อกับแม่จะมีลูกด้วยกันสองสามคน ลูกก็จะมีพี่น้องให้วิ่งเล่นด้วย”

เซเลน่าเขินจนหยิกหลังเฟนด์

“โอ๊ย!” เฟนด์ร้องขึ้นมา แต่เขาก็พูดต่ออย่างเร็วกว่า “ตอนกลางคืนนี่มันสวยจังเลยนะ”

ทั้งสามรีบพากันกลับบ้าน ไคลี่ง่วงนอนเร็ว เธออยู่บนเตียงขณะที่เฟนด์ออกมาจากห้องน้ำ

เฟนด์เดินกลับมาที่ฟูกนอนและเตรียมตัวนอน

ขณะที่เขากำลังเตรียมตัว เซเลน่าก็มองจากเตียงลงมาที่เขา “ที่รัก... ทำไมคุณไม่มานอนเตียงด้วยกันล่ะ? ถือว่าเป็นรางวัลของการทำหน้าที่พ่อและสามีที่ดีนะ” เซเลน่าหน้าแดง

เฟนด์นั่งยอง ๆ บนพื้นอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินแบบนั้น เขากระซิบเบา ๆ ว่า “ที่รัก คุณ...นี่หรือว่าคุณคิดที่จะมีพี่น้องให้ไคลี่อย่างที่เธอของั้นเหรอ? เยี่ยมเลย! ผมก็ด้วย!”

เซเลน่ากลอกตาใส่เฟนด์ “พุฟฟ! พูดเรื่องอะไรเนี่ย? ฉันสงสารที่คุณนอนพื้น เลยจะให้นอนบนเตียง ไคลี่ไม่รู้หรอกเธอหลับไปแล้ว”

“ที่รัก คุณกำลังบอกว่า… เราทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะไคลี่ยังไม่มีห้องเหรอ? งั้นเราควรไปซื้อบ้าน บ้านพักตากอากาศหลังใหญ่” เฟนด์แนะนำหลังจากคิดออก “บ้านที่เหมาะกับทั้งครอบครัว และไคลี่จะได้มีห้องเป็นของตัวเอง แล้วเราก็จะทำกันได้”

"ทะลึ่ง!" เซเลน่าจ้องมาที่เขาแล้วพูดว่า “อันที่จริง… ฉันไม่สะดวกที่จะอยู่กับตระกูลเทย์เลอร์เพราะฉันจะต้องเจอไอ้เวรนั่น อีวาน ทุกวันที่นั่น เขาขี้เกียจมาก ในขณะเดียวกัน ฉันอยากเห็นคุณปู่เรียกพวกเราไปอยู่กับเขา นั่นหมายความว่าพวกเขาจะจำคุณในฐานะครอบครัว”

“คุณรู้สึกไม่สบายใจที่จะอยู่กับตระกูลเทย์เลอร์เหรอ? ไม่มีปัญหาเลย! เราซื้อวิลล่าได้ มันไม่ได้แพงขนาดนั้น!” เฟนด์เสนอ “และเราไม่ต้องรอคุณปู่ชวนไปอยู่ด้วย ผมทำตามสัญญาทั้งสองที่พวกเขาขอไว้ได้ มันไม่สำคัญเลยว่าเขาจะอยากให้เราไปอยู่ด้วยไหม เราตัดสินใจกันเองได้”

“นั่นก็จริง!”