มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 48

"เฮ้ เฮ้ มันเกิดอะไรขึ้น? นายน้อยวิลสัน ทำไมคุณถึงฉีกมัน? วันนี้เราตกลงเซ็นสัญญากันไม่ใช่เหรอ”

อีวาน ตกตะลึงในสิ่งที่เกิดขึ้น สัญญาณบางอย่างดังเตือนในหัวของเขา ตระกูลเทย์เลอร์ กำลังรอให้เขากลับบ้านและเฉลิมฉลอง แต่ทั้งหมดนี้อาจจะพังพินาศใช่หรือไม่?

“เซ็นชื่อห่าเหวอะไร!”

นายท่านวิลสัน นั่งบนโซฟาและพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เมื่อคืนฉันไม่ได้ดื่มกาแฟหรือทำอะไรที่อยากทำเลย ไม่เพียงแค่นั้นแต่ชื่อเสียงของฉันถูกทำลาย แม้แต่ร้านอาหารของฉันก็ถูกทำลายทิ้ง และฉันไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรสักคำตลอดการเหตุการณ์นั้น!”

“เป็นไปได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้น?"

“ผมรู้แล้วเพราะ ไอ้สารเลวเฟนด์ ใช่หรือเปล่า? ไอ้คนที่กล้าทำลายร้านอาหารของคุณทิ้งใช่ไหม”

“เดี๋ยวก่อนมันไม่ถูกต้อง ลูกน้องของคุณอยู่ที่ไหนกันหมด คุณมีลูกน้องพวกนี้เยอะไม่ใช่เหรอ? พวกเขาไม่สามารถสู้กับ เฟนด์ ได้หรือ?”

อีวาน สูดหายใจเข้าอย่างแรง เขาคิดว่าเมื่อคืน ไมเคิล คงจะประสบความสำเร็จในเรื่องของเซเลน่า และคาดไม่ถึงว่าจะมันจะไม่เป็นไปตามที่เขาคิด

เขาไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ถึงจะได้รับความยินยอมจาก เซเลน่า แล้วก็ตาม

ไมเคิลรู้สึกโกรธเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ “เฟนด์ ไม่ได้เป็นคนทำ เขาจะไปมีความกล้าหรือความสามารถแบบนั้นได้อย่างไร? เป็นลูกสาวคนที่สองของ ตระกูลเดรก ต่างหากล่ะ นังสารเลวนั่นคือ ทันย่า เดรก!”

“ไม่มีทาง ทันย่า เดรก? ทำไมเธอถึงไปอยู่ที่นั่นได้ล่ะ”

อีวาน ตกใจมากเมื่อได้ยินว่าเป็น ทันย่า เป็น ตระกูลเดรก อย่างนั้นเหรอ มีมากมายหลายตระกูลที่พยายามประจบประแจงทำให้พวกเขาพอใจ

“นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น ทันย่า เดรก คนนั้นบังเอิญเดินผ่านร้านอาหารของเราและเห็นว่าการออกแบบภายในนั้นดูดี ด้วยเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจไปทานอาหาร แต่…”

ไมเคิล กล่าวต่ออย่างสิ้นหวังว่า “ทันย่า เดรก คนนี้ เธอคือความมืดมิด เธอชอบไปไหนมาไหนเพื่อก่อปัญหา และเธอน่ารำคาญมาก!”

ในที่สุด อีวาน ก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “นายน้อยวิลสัน ดูสิมันเป็นอุบัติเหตุ พวกเราไม่มีใครคาดคิดว่า ทันย่า เดรก จะมาปรากฏตัวใช่ไหม”

เขาหยุดชั่วคราวและดึงสัญญาอีกฉบับออกจากกระเป๋าเอกสาร “ดังนั้นผมจึงไม่ควรถูกตำหนิสำหรับสิ่งนั้น โชคดีที่ฉันได้ทำสำเนาสัญญาไว้ นายน้อยวิลสัน ช่วยลืมสิ่งนี้ไป และเซ็นชื่อได้ไหม? ตกลงไหม? ได้โปรดนึกถึงว่าตลอดหลายปีที่เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน!”

“จะให้เซ็นชื่อทำเวรอะไร!”

นายน้อยวิลสัน ไม่ได้อดทนจากการทำในสิ่งที่จะทำให้ อีวาน อับอาย เขาหันหน้าหนีและพูดว่า “แกเป็นคนที่ทำให้ฉันมีความคิดเวร ๆ แบบนี้ แทนที่จะได้กับ เซเลน่า และตอนนี้ฉันยังไม่ได้กับเธอ ฉันเองก็ประสบปัญหาขาดทุนในร้านอาหารเช่นกัน แกคิดว่าฉันจะยังคงเซ็นสัญญากับแกอยู่หรือเปล่า? จากข้อเท็จจริงที่ว่าฉันไม่ได้ขอค่าชดเฉยจากแก ฉันก็รู้สึกว่าเห็นอกเห็นใจในเรื่องนี้มากพอแล้ว! ฉันเคยมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับเซเลน่า แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถเข้าใกล้เธอได้อีกแล้ว”

“นายน้อยวิลสัน คุณปู่และคนอื่น ๆ คิดว่าผมจะได้เซ็นสัญญา พวกเขากำลังรอให้ผมกลับบ้านและเฉลิมฉลอง”

ใบหน้าของ อีวาน เปลี่ยนไปอย่างไม่พอใจและวิงวอนว่า “ผมไม่สามารถถูกตำหนิในเรื่องนี้ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวคนที่สองของ ตระกูลเดรก คุณจะทำไม่สำเร็จได้หรือ?”

“จะรอก็รอกันไปเถอะ!”

“ส่งแขก!”

…

ในขณะเดียวกัน ณ ห้องส่วนตัวของ โรงแรมเดอเซต ก็มีชีวิตชีวา

นายใหญ่ตระกูลเทย์เลอร์ ทุกคนกลับมีรอยยิ้ม ห้องส่วนตัวใหญ่มาก มันใหญ่พอที่จะใส่โต๊ะขนาดใหญ่สามตัวได้ ทุกคนมีความสุขมาก

“รอจนกว่าครอบครัวของ เซเลน่า และ อีวาน จะมาถึงแล้วเราจะเริ่มกันเลย!”