มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 480

กลิ่นน้ำหอมของเธอเข้าเต็มจมูกของเขา ร่างกายที่อ่อนนุ่มโค้งมนนั่งอยู่บนตักของเฟนด์ หัวใจเฟนด์เต้นอย่างผิดจังหวะอย่างคาดไม่ถึง

สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นผู้ชาย แม้ว่าจะเป็นทหาร แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้

ถึงอย่างนั้นเขาก็ผลักซาซ่าออกอย่างรวดเร็ว “คุณทำอะไรน่ะ? เป็นผู้หญิงไร้ยางอายอย่างนี้ได้ยังไง?!”

ใบหน้าของซาซ่าแดงราวกับมะเขือเทศ แต่เธอก็ยังยิ้มได้แม้ในขณะที่เฟนด์กำลังโมโห

เธอยิ้ม “ฉันไม่ได้ไร้ยางอาย ฉันเป็นคนตรงไปตรงมาเพราะฉันชอบคุณ” เธอพูดอย่างเขินอาย “ไม่มีผู้ชายคนไหนโดนตัวฉันได้แบบนี้!”

เฟนด์พูดไม่ออก ในสนามรบ เขามีวิธีการมากมายในการฆ่าศัตรู ง่ายพอ ๆ กับการหายใจ

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงที่กล้าหาญอย่างเธอ

เขายังคงแสดงสีหน้าเคร่งขรึม “คุณซาซ่า อย่าลืมสัญญาที่เราเคยให้ไว้ก่อนหน้านี้ คุณกลับคำไม่ได้นะ คุณเป็นถึงนายหญิงน้อยของตระกูลจอร์จ เข้าใจไหม?”

ซาซ่าผงะไปครู่หนึ่ง เธอฉ.นและรู้สึกผิด

เธอก้มหัว “แน่นอน แน่นอนว่าตอนนั้นฉันไม่เหมาะกับคุณ ด้วยรูปลักษณ์ของฉัน” เธอพูดอย่างเขินอาย “แต่ด้วยรูปลักษณ์ของฉันตอนนี้ ฉันว่าฉันเหมาะกับคุณแล้วใช่ไหม?”

เฟนด์เหนื่อยจะพูด เขาไม่เชื่อในสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้พูด เธอกลับคำเก่ง

สีหน้าของเขานิ่งลงโดยไม่ยอมรับคำพูดของซาซ่า “แล้วคุณคิดว่าฉันสวยไหม?” เธอถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

เฟนด์มองมาที่เธอ "คุณสวย แต่ผมมีภรรยาแล้ว ผมไม่อยากหักหลังเธอ ไปหาคนอื่นเถอะ ตอนนี้คุณหาแฟนได้ไม่ยากหรอก”

เขาไม่คิดว่าซาซ่าจะยิ้มใส่เขาแทน “ฉันดีใจที่คุณคิดว่าฉันสวย สำหรับฉัน คุณคือผู้ชายที่น่าทึ่งที่สุดที่ฉันเคยพบ ฉันไม่กล้าแม้แต่จะมองผู้ชายคนอื่น!”