มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 547

ฟีโอน่ารู้สึกว่าเธอก็ไม่มีเหตุผลเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมาเบา ๆ ว่า “ถ้าเขาเต็มใจที่จะเอาเงินของเขามาให้แม่ยายเพื่อเป็นค่าครองชีพ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ? จริง ๆ ฉันก็ไม่รังเกียจหรอกนะ ใครบ้างจะไม่อยากมีเงินมากกว่านี้ล่ะ?”

เฟนด์เงียบไป คำพูดของฟีโอน่าบ่งบอกว่าถึงความอยากได้เงินที่เหลืออยู่ของเฟนด์ เธออยากให้เขาเอามันออกมาใช้ทั้งหมด

ฟีโอน่าโลภมากเกินไปไหม?

อย่างไรก็ตาม ฟีโอน่าเป็นแม่ยายของเขาจริง ๆ และเขาไม่อยากทำให้เธอโกรธเลย ดังนั้นเฟนด์จึงได้แต่ยิ้มและตอบว่า “แม่ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง แค่บอกให้ผมรู้ถ้าแม่ใช้เงินยี่สิบล้านที่ผมให้ไปหมดแล้ว พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน แน่นอน ผมจะทำให้แม่มีเงินเพียงพอสำหรับค่าใช้จ่าย”

ใบหน้าของฟีโอน่าเป็นประกายขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของเฟนด์ รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของเธอจากนั้นก็พูดว่า “ลูกเขยที่รักของฉัน นายเป็นคนดีจริง ๆ อันที่จริงฉันก็ไม่ใช่คนเห็นแก่เงินขนาดนั้นและฉันก็ไม่ได้อยากได้เงินของนาย เพราะยังไงซะ นายได้รับเงินมาด้วยชีวิตของนายในสนามรบ ดังนั้นแม้ว่านายจะมีแปดล้านหรือหมื่นล้านเหรียญ นายก็ควรเก็บมันไว้”

ฟีโอน่าหยุดพูดไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า “แต่ในขณะเดียวกัน ฉันกังวลว่านายจะไม่รู้วิธีจัดการเงินเก็บของนายให้ดี และจบลงด้วยการให้เงินทั้งหมด นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันอยากช่วยนายดูแลเงิน อย่างเช่น คฤหาสน์หลังนี้แพงเกินไป มันไม่คุ้มเลยที่ซื้อมาในราคาเก้าสิบห้าล้านเหรียญ”

เฟนด์อึ้งไป ถ้าเขายอมให้ฟีโอน่าเป็นคนดูแลเงิน มันคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้เห็นเงินของเขา มันคงยากที่จะขอให้เธอนำเงินออกใช้เมื่อเงินตกไปอยู่ในความดูแลของเธอ

“ไปกันเถอะพี่เฟนด์ ผมแทบรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เห็นห้อง รีบขึ้นไปที่ชั้นสองกัน!”

เบ็นยิ้มออกมา

หลังจากเขาพูดจบ เขาก็หันไปหาซีน่าและถามว่า “ซีน่า ตอนนี้เราพูดได้แล้วนะว่าเรามีบ้านและรถยนต์ อีกไม่นานฉันจะไปที่บ้านของเธอและเอาข้อเสนอเรื่องการแต่งงานไปให้พ่อแม่ของเธอ มันน่าจะดีใช่ไหม? ฉันคิดว่ามันคงจะดีมากถ้าเราจดทะเบียนสมรสกัน และได้รับใบทะเบียนสมรสโดยเร็ว เราจะได้มีลูกกัน!”