มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 557

“ไม่มีทาง!”

เบ็นขมวดคิ้วและส่ายหัว “พี่ต้องล้อผมเล่นแน่ ๆ เธอไม่ใช่คนแบบนั้น เธออาจจะแค่แกล้งกอดอยู่ก็ได้ ถึงแม้ว่าเธอจะกอดใครสักคน แต่นั่นไม่ใช่การกอดกันจริงแน่ นั่นเป็นแค่การแกล้งกอด”

เซเลน่าแทบอยากจะเป็นลมเพราะความหงุดหงิด “น้องคิดว่าพี่โง่ขนาดนั้นเลยเหรอเบ็น? ที่พี่จะแยกไม่ออกระหว่างกอดจริง ๆ กับแค่แกล้งกอดเฉย ๆ?”

“งั้นพี่มีหลักฐานอะไรไหม? ทำไมพี่ไม่เอารูปมาให้ผมดู?”

เธอไม่คิดว่าเบ็นจะโกรธมากกว่าเดิม “อย่าพูดถึงซีน่าแบบนั้น ถ้าพี่ไม่มีหลักฐาน คิดว่าผมไม่รู้จักเธอเหรอหลังจากที่อยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้? พี่รู้จักเธอดีกว่าผมงั้นเหรอ? พี่ก็เหมือนเฟนด์ที่ไม่ชอบเธอ พี่จึงพยายามหาวิธีใส่ร้ายเธอ อีกอย่างพี่พูดเองนะว่าพวกโจรปล้นรถมอเตอร์ไซด์ตายไปหมดแล้ว ดังนั้นผมไม่สนใจเรื่องในอดีตของเธอ”

เซเลน่ากัดฟันพูดด้วยความโกรธ “น้องทำให้พี่ผิดหวังมากเบ็น น้องก็เหมือนอู่ ต้าหลัง แต่น้องโง่กว่าเขาเสียอีก!”

“พี่หมายความว่าไงที่บอกว่าผมโง่? พี่อย่ามาพูดไร้สาระนะถ้าพี่ไม่มีหลักฐาน?”

เบ็นยื่นมือออกไปข้างหน้าอย่างโมโห “คืนโทรศัพท์ของผมมา ผมยังเล่นเกมอยู่ ผมทิ้งเพื่อนร่วมทีมไม่ได้!”

“อ๊าก!”

เซเลน่าโกรธมาก เธอหยิบก้อนหินขึ้นมาจากพื้น วางโทรศัพท์ลง และทุบหินลงตรงหน้าจอ

“พี่ พี่ทำโทรศัพท์ผมพัง มันคือไอโฟน...”

เบ็นโกรธมาก เขาก้าวไปข้างหน้าและจับคอเสื้อของเซเลน่าไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งของเขาก็กำหมัดขึ้นมาพร้อมที่จะต่อยเธอ

“ต่อยพี่สิ ต่อยเลยถ้าน้องกล้า”