มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 60

“ขอบคุณ คุณทันย่าสำหรับคำชมของคุณ คำชมนี้ฉันขอรับไว้ด้วยความนับถือ!”

ภายในใจของเซเลน่ารู้กังวลเล็กน้อย ค่าจ้างเดือนละล้านเหรียญ งานแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ รายได้ของผู้จัดการทั่ว ๆ ไปยังไม่ได้มากเท่านี้

“ฮ่า ๆ คุณก็พูดเกินไป! ขอให้คุณมีความสุขที่ได้ทำงานร่วมกัน!”

ทันย่าไม่มีท่าทีที่เย่อหยิ่ง เธอเดินไปรินไวน์แดงให้ตัวเองก่อน จากนั้นเธอก็เดินไปชนแก้วกับเซเลน่าเบา ๆ ก่อนที่จะยกมันขึ้นดื่ม

“เฟนด์ ตอนนี้ภรรยาของคุณตกลงที่จะมาทำงานร่วมกับเรา คุณคงไม่กลับคำพูดของคุณนะ ดังนั้นตอนนี้คุณสามารถตกลงราคาของคุณกับเราได้หรือยัง?”

ทันย่ายิ้มแย้มแจ่มใส ขณะที่เธอภาวนาในใจว่าถ้าพ่อของเธอรู้ว่า เธอจ้างเฟนด์มาเป็นบอดี้การ์ดเขาจะมีความสุขมากแค่ไหน

ใบหน้าของทุกคนมีเหงื่อซึมออกมากันทั่วหน้า ไม่เพียงแต่คุณทันย่าไม่โกรธ หลังจากที่ได้ยินคำพูดที่โอ้อวดของเฟนด์นั้น แต่เธอกลับกระตือรือร้นที่จะให้เฟนด์ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเดรก เธอต้องการให้เขากลายมาเป็นบอดี้การ์ด

เฟนด์หัวเราะอย่างแผ่วเบา และพูดว่า “ตอนนี้ผมคงไม่มีทางเลือกแล้วสินะ ดูเหมือนว่าผมจะต้องยอมตกลงแล้ว!”

ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น เฟนด์ก็คิดอยู่สักครู่ก่อนที่จะพูดต่อว่า “แต่ผมมีเงื่อนไขเล็กน้อย ค่าจ้างของผมคุณสามารถจ่ายได้น้อยกว่าที่คุณเอ่ยมา อีกอย่างผมเองก็ไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่ตอนนี้ผมแค่เพียงต้องการอิสระ นั่นหมายความว่าผมจะไปทำงานก็ต่อเมื่อผมมีเวลา และถ้าหากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ผมจะรีบไปจัดการให้มันเรียบร้อย!”

ทันย่าแสดงอาการประหลาดใจ การทำงานแบบนี้ไม่ใช่เรียกว่า การใช้ชีวิตแบบเจ้านายอย่างนั้นเหรอ?

“นี่แกกำลังคิดที่จะทำอะไรอยู่? แกไปทำงานเป็นบอดี้การ์ดให้เขา เพื่อคุ้มกันเขา ดังนั้นแกก็ควรที่จะปฏิบัติตามเงื่อนไขของพวกเขา แกจะมาบอกอยากออกเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่แกต้องการได้ยังไง?”

ฟีโอน่าโกรธมาก ในที่สุดไอ้เหลือขอนี่ก็ได้งานที่ดีทำ แต่ตอนนี้เขากลับไม่มีเหตุผลขึ้นมาซะอย่างนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังกล้าบอกอีกว่าเขาสามารถรับจ่ายค่าจ้างน้อยลงได้ เขาช่างซื่อจนไม่รู้จะพูดยังไง ยังไงซะไอ้สวะอย่างเขาก็ไม่คู่ควรที่จะมาเป็นลูกเขยของเธอ เนื่องจากเธอคิดว่าเธอสามารถที่จะไล่เขาให้ไปจากตระกูลเทย์เลอร์ได้ในวันเกิดครอบรอบปีที่เจ็ดสิบของนายใหญ่ นั่นเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป