มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 62

คำพูดประโยคเดียวของเฟนด์ เกือบจะทำให้บอดี้การ์ดทั้งหมดแสดงกิริยาไม่สมควรออกมา ไอ้สารเลวนี่ไม่มีเหตุผลเกินไปแล้ว นี่ไม่ได้เป็นการดูถูกพวกเขาอย่างโจ่งแจ้งหรือ?

“ไม่ต้องกังวล ฉันคงดูเป็นคนโง่มั้ง แต่ฉันเชื่อในความสามารถของเขานะ! ถ้าเขาสามารถอยู่รอดในสนามรบได้เป็นเวลาห้าปีเขาก็คงจะพอมีประโยชน์อย่างไม่ต้องสงสัย!”

คุณทันย่า ให้แสดงความชัดเจนในใจของเธอและเธอไม่สามารถบอกใครได้ว่า เขาเป็นถึงเทพเจ้าแห่งสงครามด้วยสาเหตุนี้ราคาที่เขาเสนอมานั้นค่อนข้างต่ำกว่าปกติด้วยซ้ำ ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นอธิบายเรื่องราวให้มากมาย

"ใช่ ใช่แล้ว ใช่แล้วล่ะ! คุณทันย่า การตัดสินใจของคุณไร้ที่ติ!”

ฟีโอน่ารู้สึกปลาบปลื้มอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าค่าจ้างรายเดือนของเฟนด์ เท่ากับยี่สิบล้านเหรียญนั่นหมายความว่าเขาจะทำเงินได้สองร้อยสี่สิบล้านต่อปีหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ถ้าเฟนด์ทำงานไปตลอดชีวิตล่ะ ไม่อยากจะคิดเลยว่าต้องมีแต่คนอิจฉาพวกเธอย่างแน่นอน

“คุณธัญญ่า ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมมั่นใจว่าพี่เขยของผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน!”

เบ็น ตื่นเต้นมากเขาไม่รู้จะพูดอะไร จู่ ๆ เขาพูดออกมาทันที

"พี่เขย?"

เฟนด์ หันหน้าไปมองเขา พร้อมกับคิดว่าพวกเขาได้เปลี่ยนแปลงทัศนคติและความคิดต่อเขาเร็วเกินไปไหมในตอนนี้ ก่อนที่จะมาพวกเขาต้องการที่จะเอาชนะอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงเรียกเขาว่าพี่เขยได้ล่ะ?

เบ็น หัวเราะอย่างประหม่าและพูดว่า “เฮ้ คุณเป็นสามีของพี่สาวผม ถ้าคุณไม่ใช่พี่เขยของผมแล้วคุณจะเป็นใครได้ล่ะ”

“ใช่แล้ว ตอนนี้เธอเป็นพี่เขยของเขาแล้ว!”

ฟีโอน่ากล่าวอย่างดีใจว่า “ลูกเขยที่รักของฉัน ฉันเชื่อมั่นในความสามารถของเธอ เธอจะทำงานได้เป็นอย่างดีในตระกูลเดรกและมีอาชีพที่มั่นคงให้ตัวเอง!”

เฟนด์ รู้สึกเครียดขึ้นมาทันที เขาถูกเรียกว่าลูกเขยขึ้นมาอย่างกะทันหัน

"แค่ก! แค่ก! คุณแม่ ไม่ได้เป็นคนพูดเหรอว่าถ้าผมหาเงินสิบล้านให้คุณแม่ไม่ได้ คุณแม่จะไม่ยอมรับสถานะของผม”

เฟนด์ ปล่อยไอแห้ง ๆ ออกมาสองครั้งแล้วพูดแบบนั้นอย่างจงใจ

ใบหน้าของฟีโอน่าแดงระเรื่อทันทีที่เธอพูดอย่างลนลาน “เฮ้อ ค่าจ้างเดือนละยี่สิบล้าน มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหาให้เงินฉันแค่สิบล้านตอนนี้ไม่ได้จริงไหมล่ะ?”

“คุณทันย่า คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?”

แม้แต่นายใหญ่เทย์เลอร์ เองก็ยังตกใจและสงสัยว่านี่เป็นภาพหลอนใช่หรือไม่ แม้ว่าเฟนด์จะใช้เวลาห้าปีในสนามรบก็ตาม แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าเขารอดชีวิตมาได้อย่างไร ค่าจ้างรายเดือนยี่สิบล้านนั้นมันก็น่าสะพลึงเกินไปแล้ว นับประสาอะไรกับที่เงินจำนวนนี้เพียงค่าจ้างของบอดี้การ์ดเท่านั้น

“ฉันทันย่า เดรก พูดคำไหนคำนั้น! พวกคุณเลิกกังวลเรื่องของฉันได้แล้ว!”

คุณทันย่า พูดด้วยความมั่นใจ

“อืม คุณควรจะถามคุณพ่อของคุณก่อนไหม คุณทันย่า”

เฟนด์ ถามขึ้น

“ไม่ต้องหรอก มาเริ่มทำงานพรุ่งนี้ได้เลย! ฉันต้องขอตัวก่อนและหวังว่าฉันคงไม่ได้มารบกวนพวกคุณนะ!”

ทันย่า โบกมือและจากไปพร้อมกับลูกน้องของเธอ

หลังจากที่ ทันย่าจากไปได้สักพักดูเหมือนทุกคนที่นี่ก็ยังคงจมอยู่กับความงุนงงว่าเป็นแค่ความฝันหรือความจริง

“เฟนด์ พรุ่งนี้เธอกับเซเลน่า ต้องไปทำงานแต่เช้า อย่าไปสายอย่างวันนี้เข้าใจไหม?”

ฟีโอน่าเตือนพวกเขาพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

“คุณแม่คะ นี่หนูฝันไปหรือเปล่า? หนูได้เป็นถึงผู้จัดการโปรเจกต์และเงินเดือน เดือนละหนึ่งล้าน นอกจากนี้ยังมีโบนัสสิ้นปีอีกด้วย!”

“เขาเป็นบอดี้การ์ด เงินเดือนเดือนละยี่สิบล้าน พร้อมกับเขาสามารถออกได้ทุกเมื่อที่ต้องการและไม่ต้องทำงานตามเวลาทำงาน?”