มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 641

“คุณเคยเล่นมาก่อนรึเปล่า?” เฟนด์ถาม แล้วมองไปที่อีวอนน์ เดรค

“อืมม ฉันอยากเล่นมาตลอด แต่ไม่เคยมีโอกาสได้เล่นเลย!” อีวอนน์พูด และยิ้มอย่างเข้มแข็ง

“งั้นเราเข้าไปด้วยกันเถอะ! ผมสงสัยจริง ๆ ว่ามันจะเป็นยังไง ผมค่อนข้างมั่นใจเลยว่าโลกนี้ไม่มีผี และถึงมี ผมก็ไม่กลัวหรอก เพราะผมคิดว่าถ้าผีนั่นดีจริง เขาคงสามารถฆ่าปีศาจที่จะเข้ามาหาเขาได้!” เฟนด์พูดอย่างไม่แยแส

“ใช่ เราลองไปกันเถอะ แต่คุณต้องสัญญานะ ว่าคุณจะดูแลพวกเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม?” ชารอน จอร์จพูดแทรกขึ้นมา มันเป็นโอกาสที่หายากมากที่จะได้ออกมาเที่ยวกับเฟนด์ และเธอก็คงไม่มีทางพลาดโอกาสนั้นไปแน่

“ใช่ ถ้าคุณไปด้วย ฉันก็จะลองดู!”

ทันย่าหัวเราะ ก่อนจะพูดว่า “จริง ๆ และฉันก็ค่อนข้างสงสัยเหมือนกัน ฉันได้ยินมาว่า ผีที่ว่า จริง ๆ แล้วก็คือคนแต่งตัวเป็นผีนั่นแหละ มันจะน่ากลัวสักแค่ไหนกันเชียว!”

“ฮ่าฮ่า งั้นไปกันเถอะ!” เฟนด์พูดขึ้นมา ก่อนจะเดินเขาไปในบ้านผีสิงพร้อมสาวสวยทั้งสามคน

“อ๊า!”

เพียงไม่กี่ก้าวเท้านั้น ชารอน จอร์จพบว่าตัวเธอนั้นขี้กลัวมาก ๆ และจับแขนของเฟนด์แน่น หน้าของเธอดูเหมือนจจะหดลง แล้วเธอก็แสดงท่าทีที่กลัวอย่างสุดขีดออกมา

เฟนด์มองไปข้าง ๆ ของเขา เขารู้สึกพูดไม่ออก ชารอน จอร์จเอาตัวทั้งตัวของเธอ แนบชิดกับแขนของเขาราวกับติดกาว อย่างไรก็ตาม เขาเป็นผู้ชาย และฉากนี้ก็ทำให้เขารู้สึกเขินอายนิดหน่อย และไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก

เขาคิด ‘ยังไงก็เถอะ เราจะทิ้งเธอไปไม่ได้ โดยเฉพาะเวลาที่เธอกลัวสุดขีดแบบนี้ เราจะผลักเธอออกไปเฉย ๆ ไม่ได้’

เฟนด์รู้สึกผิดนิดหน่อย เขาเสียใจจริง ๆ ที่ชวนพวกเธอเล่นบ้านผีสิง มันเป็นเพราะเขาที่นำพวกเธอมาที่นี่ ในสถานการณ์กระอักกระอ่วนแบบนี้ ที่ ๆ ชารอนฉวยโอกาสจากเขาได้

“อ๊า!” ผีลิ้นยาวสุดน่ากลัว ปรากฏขึ้นข้าง ๆ ทันย่า

เฟนด์รู้สึกแปลกมาก ๆ ที่สาวสวยทั้งสามคนเกาะแข้งเกาะขาของเขาราวกับว่าเขาคือความหวังสุดท้าย!

“ถ้ามันเป็นอย่างนั้น เรารีบไปกันดีกว่า!”

เฟนด์รู้สึกได้ถึงความร้อนที่ค่อย ๆ ใกล้เข้ามาหาเขาด้วยความอึดอัด ก่อนจะรีบออกไปจากบ้านผีสิง ในที่สุด พวกเขาก็ออกมาจากบ้านผีสิงอย่างปลอดภัย

สาว ๆ ทั้งสามยังคงเกาะเฟนด์แน่น พร้อมหลับตาปี๋

“เราออกมารึยัง? เราออกมาแล้วใช่ไหม?”

ทันย่าพูดเสียงสั่น “ให้ตาย เมื่อกี้นี้น่ากลัวชะมัดเลย ฉันจะไม่มีวันเล่นมันอีก!”