มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 648

“โอ๊ย แ-่งเอ๊ย เจ็บชะมัด!”

ชายผมสั้นที่ล้มลงบนพื้นพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากมุมปาก เขาร้องครวญครางออกมา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีนักสู้ระดับสูงอย่างนี้อยู่บนโลก การโจมตีที่เกิดขึ้นนั้นรวดเร็วมากจนเขามองไม่เห็นเลยด้วยซ้ำว่าเตะออกมาตอนไหน สิ่งเดียวที่เขาจำได้คือรู้สึกว่าโดนเตะเข้าที่หน้าอกแล้วเขาก็ล้มลงบนพื้น

“เป็นไปไม่ได้!” เจ้าของร้านอาหารข้าง ๆ ที่รู้เรื่องข้อแลกเปลี่ยนและคิดว่าเฟนด์คงอยากตายที่ไปท้าทายอันธพาลพวกนี้ แต่ตอนนี้เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้เขากลัวมากกว่าว่าคนที่จะต้องตายคงเป็นพวกอันธพาล เขาคิดไม่ถึงว่าไทเกอร์จะหาชายที่ทรงพลังเช่นนี้มาช่วยเขาได้

แต่เขาก็คิดอย่างรวดเร็วแล้วยิ้มออกมาอย่างเย็นชาและพูดว่า “หึ เด็กน้อย นายอาจคิดว่าตอนนี้นายรับมือกับพวกเขาได้แล้ว แต่อันธพาลกลุ่มนี้ไม่ใช่อันธพาลธรรมดา นายไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา เด็กน้อยอย่างนายไม่ควรจะทำให้อันธพาลกลุ่มนี้โกรธนะ วันนี้ฉันจะดูอยู่อย่างเงียบ ๆ ไปก่อน!'

“เด็กน้อย อย่าเรียกร้องให้มากนักเลย แกก็ทำร้ายพวกเราจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ตอนนี้แกยังจะมาเรียกร้องให้เราจ่ายเงินอีก? แกนี่ช่างไม่มีเหตุผลเอาซะเลย!”

หลังจากนั้น ชายผมสั้นที่ฟื้นตัวขึ้นมาได้นิดหน่อย และสุดท้ายก็ลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกับคนของเขาได้

“ฮ่า ๆ พวกแกไม่ได้สัญญาไว้ก่อนหน้านี้เหรอ? ไม่ใช่แค่เรื่องเงินเท่านั้น อย่าลืมว่าพวกแกทุกคนจะต้องคุกเข่าและเรียกฉันว่าคุณปู่ด้วย” เฟนด์หัวเราะและเตือนพวกเขา

“เด็กน้อย เราไม่ใช่คนธรรมดา ๆ นะ เราจะคิดซะว่าตัวเองโชคร้ายและจ่ายเงินให้แกก็ได้ แต่ลืมเรื่องที่เราจะคุกเข่าต่อหน้าแกและเรียกว่าคุณปู่ไปได้เลย แกกำลังทำลายศักดิ์ศรีและเกียรติของพวกเรา เราจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงถ้าทำแบบนั้น?” ชายผมสั้นพูดออกมาหลังจากที่คิดแล้ว

“โอ้ พวกแกจะกลับคำพูดอย่างง่าย ๆ ได้ไง? ฉันต้องการให้แกจ่ายเงินชดใช้ คุกเข่าและเรียกฉันว่าคุณปู่ นั่นคือสิ่งที่แกสัญญาไว้เองนะ!”