มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 673

“มาลิ้มรสชาติไวน์กันเถอะ!” ทันยันพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่ยกแก้วไวน์ขึ้น “สุดท้ายแล้ว พวกที่เรียกตัวเองว่าแก๊งหมาป่าก็เป็นคนจ่าย ถ้าเราไม่ดื่มไวน์ที่สั่งมาทั้งหมดมันคงจะเสียไปเปล่า ๆ สั่งมาสองสามขวดแล้วด้วย!”

“เอาล่ะ” อีวอนน์พูดขึ้นขณะที่เธอยกแก้วของตัวเองขึ้น “มาเลย!” อีวอนน์ยิ้ม

ทั้งห้าคนเริ่มดื่มแอลกอฮอลล์

แม้ว่าจะยังขมขื่นเรื่องเฟนด์ แต่ชารอนก็พูดว่า “เฟนด์ ไม่เป็นไรหรอกที่คุณจะไม่ชอบฉัน แต่ต้องบอกเลยนะว่า ถ้ามันมีวันที่คุณเสียใจกับคำพูดของตัวเอง มาหาฉันได้เลย ฉันยินดีที่จะเป็นภรรยาคนที่สองและอยู่เคียงข้างคุณในทุก ๆ วัน จะไม่สร้างปัญหา และจะเข้ากับเซเลน่าให้ได้ด้วย!”

เฟนด์กระแอมในลำคอกับความกล้าหาญนี้ “อะแฮ่ม อะแฮ่ม! ชารอน คุณยังเด็กนะ ยังมีชีวิตให้ใช้อีกเยอะ คุณจะได้เจอคนที่ชอบจริง ๆ ในอนาคต ผมมั่นใจ” เขาพูดก่อนจะจิบไวน์

“ยังเด็กอยู่? ยังเด็กเนี่ยนะ?! ฉันไม่เด็กแล้ว ฉันกำลังอยู่ในวัยที่แต่งงานได้แล้วเมื่อหลายเดือนก่อน!” ชารอนเม้มปากนวลนุ่ม “คุณอายุมากกว่าฉันแค่หกหรือเจ็ดปีเองนะ ฮึ่ม!”

จู่ ๆ ก็... “ฟีลิกซ์ พวกนายทำอะไรกันอยู่ คุกเข่าเหรอ?” ชายเจ็ดถึงแปดคนเดินเข้าไปหาพวกเขาขณะที่ทานอาหารกันไปได้ครึ่งหนึ่ง

หนึ่งในนั้นมีคนผมบลอนด์ขาวซีดอยู่ พวกเขาประหลาดใจมากที่เห็นฟีลิกซ์และคนอื่น ๆ คุกเข่าอยู่บนพื้น

เมื่อได้สบตากับคนพวกนี้ ฟีลิกซ์และพรรคพวกถึงกับพูดไม่ออก รู้สึกละอายใจ

ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องประหลาดใจสำหรับเขาที่พวกเขาปล่อยให้โดนดูถูกอยู่เช่นนั้น เขาตัดสินใจที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรและอยู่เงียบ ๆ เข้าไว้

“ในเมื่อแกเอาผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ฉันเอาเองละกัน!” ไวท์ตี้ยิ้มเยาะเย้ย “ไอ้หนุ่ม อย่าทำเป็นไร้เดียงสาทำเป็นไม่ได้ยินเราเลย ฉันก็มาจากแก๊งเขี้ยวหมาป่าด้วย! แกมาทำร้ายทำให้พี่น้องฉันขายขี้หน้า ฉันจะล้างแค้นเอง...! ถ้าเข้าใจแล้วก็ไสหัวไปแล้วปล่อยผู้หยิงไว้ที่นี่ซะ”

เฟนด์จ้องไวท์ตี้เขม็ง เขาหยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วปักลงไปมือของผู้ชายคนนั้นที่เท้าโต๊ะอยู่!

ไวท์ตี้ไม่มีเวลาตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วอย่างนี้ “โอ๊ย!” รู้อีกที เขาก็ถูกตะเกียบเสียบเข้าไปในมือเสียแล้ว เขาเจ็บจนต้องคุกเข่าลง