มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 735

เฟนด์หัวเราะออกมาเสียงดัง หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ลีโอพูด เขายิ้ม “ได้เลย นายน้อยลีโอ ถ้าคุณอยากจะถอนตัวในตอนนี้ ก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน แต่คุณต้องโอนงินมาให้ผมหมื่นล้าน ไม่ใช่สองพันล้าน ใช่ไหม?”

เฟนด์หยุดไปครู่นึง ก่อนจะพูดต่อ “ก่อนจะเล่นเกม คุณเป็นคนพูดเองว่าเราจะต้องเล่นด้วยกันทั้งหมดสิบรอบ แล้วห้ามยอมแพ้กลางคัน ถ้าคุณอยากจะถอนตัวในตอนนี้ มันก็หมายความว่าคุณยอมแพ้ในอีกแปดรอบข้างหน้าโดยอัตโนมัติ เพราะฉะนั้น คุณแพ้ทั้งหมดสิบรอบ!”

มุมปากของลีโอกระตุกเล็กน้อยหลังจากที่เฟนด์เตือนความจำของเขา เขาพูดกฏเหล่านั้นจริง ๆ ก่อนจะเล่นเกม และเขาไม่เคยคิดเลยว่าเฟนด์จะแข็งแรงขนาดนี้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะแพ้บิลเลียดให้กับมือสมัครเล่นอย่างเฟนด์!

เขาแพ้ไปแล้วสองพันล้าน ถึงแม้ว่าสมองของเขาเลือกที่จะเล่นต่อ แต่หัวใจของเขาคงล้มเหลวก่อนจะเล่นอยู่ดี

“หยุดพล่ามไร้สาระได้แล้ว ฉันไม่เล่น! แค่เอาเลขบัญชีมาแล้วฉันจะโอนเงินไปให้สองพันล้าน ใครขอให้แกโกหกว่าเล่นไม่เป็นกันล่ะ แกบอกพวกเราว่าแกไม่เคยเล่นมาก่อน เห็นได้ชัดเลยว่าแกเคยเล่น และเก่งมากด้วย!”

ลีโอกัดฟันแน่น เขาปฏิเสธกฏทุกอย่างที่เขาสร้างขึ้นมาเอง ราวกับเด็กเอาแต่ใจ

เฟนด์ยื่นแขนไปข้างหน้า พร้อมไม้คิวที่อยู่ในมือ เขาชี้มันไปที่ลีโอ เขาเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผมไม่ได้โกโห ผมเรียนรู้เทคนิคทั้งหลายมาจากพวกคุณนั่นแหละ ตอนที่พวกคุณเล่นกันก่อนหน้านี้ไงล่ะ ถ้าคุณไม่เชื่อก็ช่วยไม่ได้นะ แต่ตอนนี้คุณมีสองตัวเลือก ยอมรับความพ่ายแพ้แล้วโอนเงินมาให้ผมหมื่นล้าน หรือข้อที่สอง คุณต้องเล่นให้ครบแปดรอบที่เหลือ ถ้าคุณโชคดีขึ้นมา คุณอาจจะชนะสักรอบก็ได้ ใครจะไปรู้ ใช่ไหม?”

มุมปากขอลีโอสั่นไหวอีกครั้ง ไอ้นักเลงนี่บ้าไปแล้ว มันพูดอะไรออกมา? ถ้าเขาโชคดี อาจจะชนะสักรอบงั้นเหรอ?

เท่าที่ดู จากท่าทีของเฟนด์ในสองรอบก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดเลยว่าเฟนด์เล่นเก่งขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งแทงเก่งขึ้น และแต้มก็ดีขึ้น ซึ่งมันทำให้ลีโอไม่มั่นใจว่าเขาจะชนะเฟนด์ได้ไหม เขาสัมผัสได้ถึงลางร้าย ว่าเขาจะไม่ชนะสักรอบในเกมที่เหลือ

“นี่ ไอ้สารเลว แกกล้ากดดันฉันเหรอ? แกมันก็แค่บอดี้การ์ดของตระกูลเดรค! ถ้าไม่เห็นแก่ทิโมธิหรือตระกูลเดรค หมัดของพวกเราคงไปทักทายแกไปแล้ว!”

มีชายคนนึงที่อยู่ในฝูงชน ดูเหมือนจะเป็นของลีโอ เขาก้าวออกมาด้านหน้าและพูดจาดูถูกเฟนด์ด้วยความโกรธทันที

“เขาพูดถูก! ฉันเล่นกับแกไปแล้วสองรอบ และสัญญาจะให้เงินแกอีกสองพันล้าน แกจะเอาอะไรอีก? ถ้าไม่ใช่เพราะนายน้อยทิโมธี เราจะไม่ให้แกสักเหรียญด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงสองพันล้านเลย! ถึงตอนนั้นนายจะทำอะไรเราได้ล่ะ ห๊ะ?”

ชายอีกคนก้าวออกมาสองก้าว ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส

ลีโอรู้สึกใจเย็น และมั่นใจขึ้นมานิดหน่อยในใจของเขา เมื่อเขาเห็นเพื่อนทั้งสองของเขายืนหยัดข้างเขา เขาขู่เฟนด์ “ไอ้สารเลว ฉันจะให้แกสองพันล้าน ถ้าอยากได้ก็บอกเลขบัญชีมาซะ ไม่อย่างนั้น พวกเราจะออกไปสังสรรค์กับนายน้อยทิโมธี ไหน ๆ ก็จะถึงเวลาปาร์ตี้แล้ว”