มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 76

"ในกรณีนี้คุณก็รู้ว่าการรื้อบ้านของเรา โดยที่ไม่ให้ค่าชดเชยนั้นก็ผิดใช่ไหม?”

“คุณไม่สบายใจเกี่ยวเรื่องนี้ เลยอยากจะชดเชยให้กับเราใช่ไหม?”

เมื่อหันหน้าไปทางจอมพล เฟนด์ไม่ได้มีความกลัวหรือความกังวลใจแม้แต่น้อย เขากลับยิ้มอย่างเมินเฉย

"ถ้านี่อยู่ในสนามรบแล้วเรายังอยู่ในกองทัพ ก็คงไม่มีท่าทีแบบนี้หรอก เมื่อเห็นทหารแล้ว!" ..

ใบหน้าของเดนนิสหม่นลง “ผมไม่อยากถูกนับรวมไปกับ ห้าสิบล้านครอบครัว และครอบครัวของคุณที่จำเป็นต้องย้ายออกไป อย่างไรก็ตามไม่สามารถบอก เคน คลาร์ก ได้!”

"แปลกจัง คุณเป็นทหารที่ดีและมีชื่อเสียง แต่คุณกลับมากลัวคนอย่างเคนเหรอ? ผมไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าคุณกลัวอะไร?"

แฟนขมวดคิ้วด้วยความสับสน

"ผมไม่ได้กลัว แต่เมื่อหลายปีก่อน ก่อนที่ผมจะมาเป็นทหาร ครอบครัวของเรายากจนมาก ครั้งหนึ่งพี่สาวและผมกําลังจะอดตาย แม้ว่าเงินจะไม่มีอะไรสําหรับเขา แต่สําหรับผมมันมีความหมายมาก เพราะมันช่วยชีวิตพวกเราไว้!

“นอกเหนือจากนี้ยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง เพราะผมชอบพี่สาวของเคน ... ”

เดนนิสยิ้มอย่างหดหู่ และหลังจากที่เขาพูดจบเขาก็พูดกับเฟนด์ว่า “ตั้งแต่ผมสัญญากับเขาว่า ผมจะช่วยเขาในเรื่องนี้ ดังนั้นผมจะให้เงินคุณได้แค่สองต่อสองเท่านั้น และคุณสามารถฝากไว้กับคนอื่นก็ได้ วิธีนี้จะไม่ทำให้ผมกับเขาขุ่นเคืองกัน และในทางอ้อมผมก็ไม่บังคับให้คุณรื้อถอนบ้านของคุณ คุณลองคิดดู ในขณะที่ผมก็ได้ความสบายใจไป!”

“ฮ่า ฮ่า คุณจ่ายเพื่อความสบายใจ!”

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “แต่ทำไม่ต้องการทำให้ภรรยาของผมนั้นมีปัญหา ในระหว่างที่ผมกำลังหาที่พักอยู่!”

เมื่อเห็นว่าเฟนด์ ยังคงปฏิเสธที่จะฟังเขา หลังจากที่เขายื่นข้อเสนอที่ยิ่งใหญ่และระบุความตั้งใจของเขาอย่างชัดเจน

ใบหน้าของเดนนิสดําลงทันที "หนุ่มน้อย คุณอย่าล้ำเส้นมากเกินไป ผมพูดกับคุณนั่นก็เพียงเพราะเราเคยฆ่าศัตรูด้วยกันในสนามรบ และคุณก็เป็นผู้ชาย คุณต้องรู้ว่า คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคุยกับผม!"

“ฮ่า ฮ่า แน่ใจเหรอ?”

เฟนด์หัวเราะทันทีหลังจากที่เขาได้ยินสิ่งนี้ “ผมกำลังจะบอกคุณ ว่าผมไม่ได้สนใจจอมพลอย่างคุณเลย!”

"ดูเหมือนว่าเราจะต้องจัดการเรื่องนี้โดยใช้กําลังตัดสิน อย่าโทษผมที่เป็นคนไร้ความปราณี ผมขอถามคุณอีกครั้งคุณเห็นด้วยหรือไม่? ถ้าคุณไม่เห็นด้วย เราจะรื้อถอนโดยใช้กําลัง ผมยังสามารถฆ่าคุณ หรือทําลายคุณได้!"

เดนนิสกําปั้นของเขาและออร่าของเขาน่ากลัว

เขาต้องการที่จะแก้ไขเรื่องนี้อย่างมีอารยะ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าชายหนุ่มคนนี้จะไม่เห็นค่าของมัน

“คุณ?”

เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา "เมื่อคุณพบผม ผมไม่ได้ให้คุณคุกเข่าต่อหน้าผม ก็นับได้ว่าคุณนี่ช่างโชคดีจริง ๆ!"

“ให้ฉันคุกเข่าต่อหน้านาย? ฮึ่ม นายคิดว่าตัวเองเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามหรือเปล่า? ฉันไม่มีทางคุกเข่าลงไปหาราชาแห่งสงครามเลยตลอดชีวิต เว้นแต่ว่าฉันจะได้พบกับเทพเจ้าแห่งสงคราม มีเพียงเขาเท่านั้นที่ควรค่าแก่การเคารพของฉันที่จะคุกเข่าต่อหน้าเขา ชายหนุ่มนายมีคุณสมบัติเพียงพอหรือไม่?”

เดนนิสโกรธจนแทบระเบิด เขาก้าวไปข้างหน้ากำหมัดของเขา และพุ่งหมัดของเขาตรงไปที่ใบหน้าของเฟนด์

เฟนด์ขยับไปด้านข้างเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของคู่ต่อสู้

“มันอะไร!"

ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้คาดคิดว่าเฟนด์ จะตอบโต้อย่างรวดเร็ว และความประหลาดใจก็ฉายผ่านดวงตาของเขา ในวินาทีต่อมา เขาโจมตีอย่างต่อเนื่องด้วยหมัดทั้งสองของเขา ความเร็วของหมัดนั้นน่าสะพรึงกลัวราวกับว่าสายลมกำลังโหยหวน

ตูม!

เฟนด์หลีกเลี่ยงครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อถึงจุดหนึ่ง เฟนด์ก็เตะกลับได้ในที่สุด เขาเตะเข้าที่ข้อเท้าของคู่แข่งพอดี พลังอันทรงพลังทําให้เดนนิสคุกเข่าลงกับพื้น

แตก!

มีรอยแตกบางๆ บนหินปูนหนาๆ บนพื้นดิน

"คุณ..."