มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1108

ด้วยสาเหตุที่ว่า คนที่ออกค้นหาสมุนไพรมาปรุงยามักจะเสียชีวิตในทะเลหรือบนภูเขาสูงในทุก ๆ ปี สมุนไพรหลายชนิดที่ถูกนำมาประมูลในงานจึงมีที่มาที่ไปไม่ค่อยชัดเจนนัก

เหมือนที่หลายคนเคยบอกว่า สิ่งที่หายากมักจะมีคุณค่าเสมอ ในเมื่อมีพ่อค้าที่ร่ำรวยและบุคคลมีเกียรติหลายคนมุ่งหน้าไปที่งานเลี้ยงแห่งมนตรา เพื่อโอกาสที่จะได้สมุนไพรเก่าแก่หายากเหล่านั้นมาครอบครอง ผมคิดว่าท่านก็อาจจะพบสมุนไพรที่ท่านกำลังอยากได้ที่นั่นเช่นกัน” แวกเนอร์พูดเสริม

เจอรัลด์ได้แต่พยักหน้าตอบรับเขาเท่านั้น

“...ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ ก่อนหน้านี้คุณพูดถึงใครบางคนที่เรียกว่าเจ้าแห่งวิญญาณ…คุณบอกว่าคนคนนี้ได้ทำนายเอาไว้ว่าผมจะปรากฏตัวขึ้นในไม่ช้าใช่หรือไม่? ในเมื่อเขามีความสามารถที่จะทำนายเรื่องราวเหล่านี้ได้ ผมเลยสงสัยว่า ที่จริงแล้วเขาเป็นใครกันแน่…?” เจอรัลด์ถาม เมื่อนึกถึงสิ่งที่แวกเนอร์พูดไว้ก่อนหน้านั้นได้

มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอรัลด์เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน เพราะก่อนหน้านั้น บุคคลที่มีชื่อว่าเจ้าแห่งวิญญาณ ก็เคยช่วยอลิซให้รอดพ้นจากสถานการณ์ที่ยากลำบากมาได้ครั้งหนึ่ง ขณะที่เขากำลังคิดเช่นนั้น เจอรัลด์ก็เกิดความสงสัยว่าเจ้าแห่งวิญญาณจะสามารถคาดคะเนเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้แม่นยำกว่าภาพวาดดวงอาทิตย์หรือไม่

“คืออย่างนี้ครับ เจ้าแห่งวิญญาณคือ อาจารย์ลึกลับท่านหนึ่งในเมืองฮาลิมาร์ค เขาเป็นที่รู้จักในเรื่องการทำนายที่แม่นยำ ผมได้มีโอกาสไปพบท่านเป็นการส่วนตัวเมื่อวันที่สิบเอ็ดของเดือนที่แล้ว เพื่อสอบถามว่าผมจะพบกับบุคคลในภาพวาดได้เมื่อไหร่กันแน่ เพราะตระกูลของผมได้เฝ้ารอบุคคลผู้นี้มาเป็นระยะเวลานานถึงแปดร้อยปีแล้ว เขาตอบกลับมาว่าให้ผมรอต่อไป ในเมื่อตระกูลของผมได้รับคำสั่งให้ทำเช่นนั้นแล้ว แต่ถึงกระนั้น เขาก็ได้พูดต่อว่า ผมจะได้พบกับบุคคลที่กล่าวถึงในอีกไม่ช้า ซึ่งสิ่งที่เขาพูดก็เกิดขึ้นจริง เพราะหลังจากที่เขาให้คำทำนาย ท่านก็ปรากฏตัวขึ้นในเวลาต่อมา!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ถ้าคนที่กล่าวถึงมีพลังพิเศษขนาดนั้นจริง ๆ เจอรัลด์ก็ควรจะหาเวลาไปพบกับเขาเป็นการส่วนตัวเช่นกัน

“แล้วเจ้าแห่งวิญญาณพักอยู่ที่ไหน?” เจอรัลด์ถาม

“มีสิ่งใดที่ท่านต้องการจะถามเขาเหรอครับ? ผมจะนัดให้ท่านได้เข้าพบกับเขา แต่เขาคงจะไม่ต้องการพบใครวันนี้!”

“ทำไมล่ะ?”

“คืออย่างนี้ครับ เจ้าแห่งวิญญาณจะชอบทำตัวแปลก ๆ เขามักจะให้คำทำนายในวันที่ตรงกับวันคี่เท่านั้น เขาก็เลยปฏิเสธที่จะให้ใครเข้าพบในวันที่ตรงกับวันคู่ เพราะฉะนั้น ท่านคงจะต้องรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ ซึ่งจะตรงกับวันที่ยี่สิบเอ็ด หากท่านต้องการจะเข้าพบเขาจริง ๆ!” แวกเนอร์อธิบาย

“เข้าใจแล้ว…งั้นวันนี้เราก็คงจะทำอะไรมากไม่ได้ เดี๋ยวฉันจะเดินทางไปร่วมการประมูลยาของงานเลี้ยงแห่งมนตราก่อนก็แล้วกัน จะได้ดูว่าฉันจะหาสมุนไพรที่ต้องการได้หรือไม่” เจอรัลด์ตอบพร้อมกับพยักหน้า

ในเมื่อพิธีปฏิญาณตนต่อบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า เจอรัลด์รู้ดีว่ายาเม็ดนั้นอาจจะมีประโยชน์กับเขาเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ เขาจึงยืนกรานที่จะค้นหาสมุนไพรไวด์เคียริซมาปรุงยาให้ได้ นอกจากนั้นแล้ว เขาคิดว่าบุคคลลึกลับคนนั้นได้ทิ้งเม็ดยาไว้ในกล่องใบนั้น ด้วยเหตุผลสำคัญบางอย่างเป็นแน่

ขณะที่เจอรัลด์กำลังครุ่นคิดอย่างหมดหวัง เพราะเขาแทบจะไม่รู้เรื่องราวของบุคคลลึกลับผู้นี้เลย แวกเนอร์ก็เริ่มไอรุนแรงขึ้นขณะที่พูด “ถ ถ้าเป็นเช่นนั้น…ให้ผม…ไปกับท่านด้วยนะครับ”

“...ให้ผมได้ดูแลรักษาอาการบาดเจ็บของคุณก่อนก็แล้วกัน…รอสักครู่นะ…เดี๋ยวผมจะเขียนใบสั่งยาให้…ไปบอกคนของคุณให้บดสมุนไพรเหล่านี้ หลังจากที่ผมเขียนเสร็จแล้ว…”

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เจอรัลด์และแวกเนอร์ก็เรียกแท็กซี่เพื่อที่จะมุ่งหน้าไปงานเลี้ยงแห่งมนตรา ถึงแม้ท้องฟ้าจะเริ่มมืดลงแล้ว แต่สถานที่จัดงานเลี้ยงแห่งมนตรายังแลดูสว่างไสว แถมยังคราคร่ำไปด้วยผู้คนมากมายอีกด้วย

“ต้องขออภัยด้วยครับ งานนี้เป็นงานเลี้ยงส่วนตัว หากพวกคุณไม่มีบัตรเชิญ ก็กรุณาออกจากงานด้วยครับ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของงานพูดขึ้นอย่างหยาบคาย ในขณะที่เขาเดินมาหาทั้งคู่

“บัตรเชิญอย่างนั้นเหรอ? หืม! ฉันคือแวกเนอร์ ยาร์น! นายกำลังบอกว่า คนอย่างฉันต้องใช้บัตรเชิญด้วยอย่างนั้นเหรอ?” แวกเนอร์พูดอย่างเกรี้ยวกราด