มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1146

เจอรัลด์ขมวดคิ้ว ขณะที่เขาเดินเข้ามาหาท่านชาย ที่ตอนนี้กำลังแขนขาสั่นอย่างแรง

“...นายไม่มีลูกเล่นอะไรจะโชว์แล้วเหรอ?” เจอรัลด์ถาม

“ด ได้โปรด ไว้ชีวิตฉันเถอะนะ…ฉันคือท่านชาย และกลุ่มพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ก็อยู่ข้างฉัน…” ท่านชายตอบ ในขณะที่กำลังพยายามจะคลานถอยหลัง แขนและขาที่ดูอ่อนแรงจากความกลัว ทำให้เขาดูน่าสมเพชไม่น้อย

“...นายมีแค่นี้จริง ๆ เหรอ?” เจอรัลด์พูดด้วยความรู้สึกมึนงง แต่เขาก็อดขำไม่ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

และแน่นอน เจอรัลด์กำลังหัวเราะกับตัวเอง เพราะเขาหลงเชื่อคำพูดที่ยั่วยุของท่านชาย เขายอมรับเลยว่า ก่อนหน้านั้น เขาคิดว่าท่านชายผู้นี้จะเป็นคนที่ลึกลับ และมีพลังอำนาจจริง ๆ แล้วเหตุใดท่านชายถึงเป็นคนที่ประมาทเช่นนี้?

กลับกลายเป็นว่า ท่านชายผู้นี้ เป็นนักรบที่บังเอิญมีจิตใจที่แข็งแกร่งเพียงเท่านั้น!

“นายรู้ไหม ฉันได้ยินเรื่องของนายมาเยอะเลยนะ ท่านชาย…ดูเหมือนว่า นายจะทำเรื่องเลวร้ายเอาไว้มากมาย ในช่วงเวลาสองสามปีที่ผ่านมา…” เจอรัลด์พูด ขณะที่จ้องมองท่านชายตาเขม็ง

กิริยาโต้ตอบของเจอรัลด์ ส่งผลให้ท่านถอยครูดไปข้างหลัง โดยคิดว่าเจอรัลด์กำลังจะจู่โจมเขาอีกครั้ง แต่แล้วเขาก็ไม่เห็นการจู่โจมใด ๆ จากเจอรัลด์อีก ตรงกันข้าม เจอรัลด์กลับเอื้อมมือออกมาเพื่อที่จะฉุดร่างของเขาให้ยืนขึ้น!

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เจอรัลด์คว้าเสื้อคลุมสีดำของเขาได้ เขาก็เห็นว่า ท่านชายไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว!

“...โอ้? วิชาหายตัว? ชักจะน่าสนใจขึ้นมาแล้วสิ!” เจอรัลด์บ่นพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับยิ้มบาง ๆ

ใบหูที่ขยับไปมาของเขา ช่วยส่งสัญญาณบอกว่า ตอนนี้ท่านชายกำลังหนีไปอยู่ที่ไหน เมื่อรู้ตำแหน่งที่แน่ชัดของเขาแล้ว เจอรัลด์ก็เริ่มต้นการไล่ล่าทันที

เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดลง เจอรัลด์ก็พบว่า ตัวเองกำลังวิ่งอยู่ใจกลางป่าทึบแห่งหนึ่ง ในขณะที่เขายังคงตามล่าท่านชาย

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หลับตาลงสักพัก จากนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีแสงสีเขียวปรากฏขึ้นที่ม่านตาของเขา

เมื่อสอดส่ายสายตาไปบริเวณรอบ ๆ เขาก็สังเกตเห็นถังขนาดเล็ก ที่เอาไว้ใช้รดน้ำเมล็ดพืชที่เพาะปลูก วางอยู่ข้าง ๆ ต้นไม้ต้นหนึ่ง

เขายิ้มออกมา จากนั้นก็เดินตรงไปที่ถังใบนั้น เขาเตะฝาถังออก และก้มลงไปมองว่ามีอะไรอยู่ในนั้นหรือไม่ ในขณะที่มีน้ำเต็มอยู่ถัง แต่น้ำกลับกระเพื่อมได้อย่างแปลกประหลาด