มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1175

หลังจากนั้น เจอรัลด์จึงรีบออกไปช่วยท่านเฟนเดอร์สันรวมถึงคนอื่น ๆ พวกเขาถูกจับเอาไว้เช่นกัน เพราะเฮนดริกตั้งใจจะทรมานพวกเขา หากเจอรัลด์ยังคงไม่ยอมปริปากเรื่องวิชาคาถาโบราณ

โชคดีที่เฮนดริกไม่ได้ทรมานพวกเขาหนักจนเกินไป

แต่ถึงอย่างนั้น แม้ว่าอาการป่วยของท่านชายเฟนเดอร์สันจะหายดีแล้ว แต่ด้วยความอ่อนล้า หวาดกลัว และถูกทรมานที่ชายวัยเก้าสิบปีต้องมาเผชิญ ได้ส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงกับเขาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อพวกเขาทุกคนถูกช่วยออกมา เจอรัลด์จึงเพิ่งรู้ว่าท่านชายเฟนเดอร์สันไม่รู้สึกตัวไปได้สักพักแล้ว

ระหว่างที่พวกเขาทุกคนกำลังออกจากคฤหาสน์ โจชัวที่เหนื่อยล้าและอ่อนแรงเต็มที ก็อดที่จะเอ่ยถามขึ้นมาไม่ได้ “...จะว่าไปแล้ว นายน้อยครับ... หลังจากนี้คุณจะไปไหนต่อครับ...? ถ้าจะไป คุณจะไปที่ไหนครับ...?”

“ฉันจะออกตามหาเจ้าแห่งวิญญาณ ฉันอยู่บนเกาะมอนท์ฮอล์มไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะสั่งให้บอดี้การ์ดสองสามคนของตระกูลพาพวกนายทุกคนกลับไปยังเมืองซัลฟอร์ดอย่างปลอดภัย” เจอรัลด์ตอบ แววตาของเขาฉายแววถึงความสิ้นหวังและขมขื่น

ควีนน่ายังคงแข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาจะรับมือไหวในตอนนี้ หากเขาไม่รีบหนีในขณะที่เขายังทำได้ เธอก็สามารถตามจับเขาได้อย่างง่ายดายไม่มีที่สิ้นสุด หากเขายอมให้มันเกิดขึ้น เขารู้ว่าเขาคงจะไม่มีโอกาสได้ตามหามิล่า และอารองอีกต่อไป

เพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์นั้น เจอรัลด์จำเป็นต้องออกจากที่นี่ทันที...

“...นายน้อย ผม...”

ขณะที่โจชัวอยากบอกเจอรัลด์ว่าเขาอยากจะไปด้วย แต่หลังจากที่ลองคิดดูแล้ว เขาก็รู้สึกว่าเขาคงจะกลายเป็นภาระของเจอรัลด์ไปเสียเปล่า ๆ ซึ่งคือเหตุผลที่เขายั้งคำพูดของเขาเอาไว้

เจอรัลด์ตบไหล่โจชัวร์แล้วพูดขึ้น “ฉันรู้ว่านายอยากจะพูดอะไร แต่นายเองก็มีงานสำคัญต้องทำด้วยเหมือนกันนายรู้ไหม? ท่านชายเฟนเดอร์สันและมินดี้ยังต้องการรับการรักษาจากนาย ส่วนแจสมิน... ฉันจะหาทางช่วยเธอออกมาให้เร็วที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม นายต้องกลับไปก่อน ถ้าฉันผ่านเหตุการณ์เลวร้ายในครั้งนี้ไปได้ ฉันจะหาเวลากลับไปรักษามินดี้ และท่านชายเฟนเดอร์สันกับนายอย่างแน่นอน!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจชัวจึงพยักหน้ารับ ก่อนที่เขาจะพูดขึ้น “...ถ้าอย่างนั้นก็ได้ครับ นายน้อยเองก็ระวังสิ่งที่ต้องทำด้วยเหมือนกันนะครับ นายน้อย!”

“ได้! ถ้าอย่างนั้นก็ลาก่อน! ดูแลตัวเองให้ดี!” เจอรัลด์ตอบ ก่อนจะหันหลังแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วพริบตาเดียว เจอรัลด์ก็หายลับไปจากสายตาของโจชัวแล้ว

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง แจสมินกำลังรินชาโสมใส่ถ้วยชาอยู่ในคฤหาสน์ยอร์นวิค เมื่อเธอรินน้ำชาเสร็จแล้ว เธอก็วางถ้วยชาลงบนโต๊ะภายในห้องนั่งเล่น ก่อนจะหันกลับไปมองบนเตียงที่ควีนน่ากำลังหลับตาเข้าฌานอยู่อย่างสงบ

เธอผนึกเส้นลมปราณของเขาไปหมดแล้วนี่... เขาจัดการพวกพ่อมดศักดิ์สิทธิ์โดยปราศจากกำลังภายในได้อย่างไร? เมื่อคิดมาถึงตอนนี้ เธอก็เพิ่งได้รู้ว่า เธอดูถูกเขามากเกินไป

‘แม้ว่าคุณจะปฏิเสธว่าคุณไม่ใช่เขา แต่เล่ห์เหลี่ยมของคุณก็เทียบเท่ากับเขา’ ควีนน่าคิดในใจ

หลังจากที่ได้ฟังเช่นนั้น แจสมินก็รู้สึกราวกับยกภูเขาออกจากอกขึ้นมาทันที

เมื่อเห็นดังนั้น ควีนน่าจึงหันกลับมามองแจสมินด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ ก่อนจะพูดขึ้น “ทางที่ดีเธออย่างเพิ่งดีใจไปเลย! เขาไม่มีทางรอดพ้นเงื้อมมือฉันไปได้อย่างง่ายดายหรอก! ไม่ใช่ครั้งนี้! ฉันจะจับเขามาไว้ข้างกาย ไม่ให้หลุดมือไปได้จนถึงวันที่เขาเป็นของฉัน!”

หลังจากที่พูดจบแล้ว เธอก็เดินออกจากห้องทันที เพียงชั่วพริบตาเดียวเธอก็หายไป

ส่วนเจอรัลด์ซึ่งเก่งในการหลบหนีใต้น้ำ ได้ออกจากเกาะไปแล้ว โดยการใช้ศิลาสะท้อนน้ำในการช่วยหลบหนี