มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1200

“ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อถึงวันนั้น ผมจะชวนคุณไปร่วมงานอย่างแน่นอน! ขอบคุณนะครับ!” เจอรัลด์ตอบ พร้อมกับหันหลังเดินจากไปทันที

คุนดรี้สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เธอรู้สึกอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเห็นเจอรัลด์เดินจากไป

หลังจากที่เจอรัลด์จากไปแล้ว ไรเลย์และแม่ของเธอก็เข้ามาหาคุนดรี้ทันที

“เป็นอย่างไรบ้างคะพี่?”

“นั่นน่ะสิ ทำไมคุณคลอฟอร์ดถึงกลับไปเฉย ๆ แบบนั้นล่ะจ๊ะ…? มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ที่ลูกกับเขาจะมีโอกาสได้มาพบกันแบบนี้ ลูกรู้ใช่ไหม? ลูกกับเขาไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อกันเลยเหรอ?” แม่ของคุนดรี้ถามด้วยความห่วงใย

“...ถึงแม้ว่าเราสองคนจะมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน แต่เราก็ไม่มีวันอยู่ด้วยกันได้หรอกค่ะแม่ ท้ายที่สุดแล้ว หนูรู้ดีอยู่แก่ใจว่า เขารักแฟนของเขามาก…มันเป็นรักที่มั่นคงมาก…”

ในขณะที่เจอรัลด์ได้ถูกเนื้อต้องตัวเธอในวันนั้น คุนดรี้ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เธอมีความรู้สึกที่ดีต่อความอ่อนโยนที่เขามีให้กับเธอ แต่ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ต้องยอมรับว่า เธอคงไม่สามารถสู้มิล่า หญิงเดียวในใจของเขาได้

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็ทำได้แค่เพียงอวยพรให้เขาทั้งสองคนมีความสุข…

เจอรัลด์ แซค และคนอื่น ๆ กำลังขึ้นเฮลิคอปเตอร์เพื่อเดินทางไปที่เมืองเมย์เบอร์รี่

“ทุกอย่างในเมย์เบอร์รี่เรียบร้อยดีไหม ตั้งแต่ฉันจากมา?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับยิ้มให้แซค

“ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ! หลังจากที่คุณกำจัดพวกโมลเดลเรียบร้อยหมดแล้ว ผมก็สั่งให้คนไปปรับปรุงเมาน์เทนท็อปวิลล่า ให้กลับมาอยู่ในสภาพเดิม ผมบอกได้เลยว่า ทุกอย่างกลับมาอยู่ในสภาพที่คุณคุ้นเคยเหมือนเดิมไม่มีผิดเลยครับ! นอกจากนั้นแล้ว เรายังไปทวงคืนย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ และเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กลับมาเป็นของเราอีกด้วย! หลังจากที่ใช้เวลาประมาณหนึ่งปีในการปรับปรุงซ่อมแซม ทุกอย่างในเมย์เบอร์รี่ ก็กลับมาสู่ภาพเดิมอย่างที่มันเคยเป็นเรียบร้อยครับ!”

หลังจากที่หยุดหายใจสักพัก แซคก็พูดต่อ “และหลังจากที่ฟาซิลิตี้ได้ทานยาที่คุณจ่ายให้ เธอก็อาการดีขึ้นมาก จนหายดี! อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นเน็ตไอดอลแล้วนะครับ! เธอกลายเป็นนักแสดงไปแล้ว! ด้วยความโด่งดังเป็นทุนเดิมของเธอ และการสนับสนุนจากพวกเรา ตอนนี้เธอเป็นดาราดังอันดับหนึ่งของเมืองเลยครับ!”

“ดีใจที่ได้ยินเช่นนั้นนะ! แล้วนาโอมิล่ะ? เธอเป็นอย่างไรบ้าง?” เจอรัลด์ถามด้วยความห่วงใย

ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่เขาและเธอต้องจากกัน เขาได้บอกกับเธอว่า เขาคงจะไม่ได้พบกับเธออีก เขาคิดเช่นนั้นเพราะกำลังถูกไล่ล่า และไม่รู้เลยว่า ชาตะชีวิตของตัวเองจะเป็นอย่างไรในอนาคต

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขากำลังเดินทางกลับไปที่เมย์เบอร์รี่ เขาคงจะมีโอกาสได้พบกับเธออีกครั้งอย่างแน่นอน

และในตอนนี้ เขาก็ได้หยดเลือดมาแล้ว มันคงช่วยให้ควีนน่าหาเขาเจอไม่ง่ายนัก ตราบใดที่เขาไม่ทำตัวให้เป็นที่จับตามองจนเกินไป เธอคงจะหาเขาไม่เจอ อย่างน้อยเขาก็หวังให้มันจะเป็นเช่นนั้น

“อ้อ เรื่องคุณมิลตัน…ผมขอบอกตามตรงเลยว่า ผมได้วางแผนจะช่วยเธอก่อตั้งบริษัท ผมได้มอบเงินจำนวนหนึ่งให้เธอเสียด้วยซ้ำ! แต่นอกจากเธอจะไม่เห็นด้วยแล้ว เธอยังปฏิเสธที่จะรับเงินก้อนนั้นอีกด้วย เธอบอกแต่เพียงว่า คุณได้ให้เงินเธอมากพอแล้ว คุณคลอฟอร์ด! คุณมิลตันช่างเป็นผู้หญิงที่ซื่อตรงเหลือเกิน!”

“และผมก็ได้รู้ข่าวในเวลาต่อมาว่า เธอสอบผ่านใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู เมื่อผมรู้ว่าอาชีพครู เป็นอาชีพที่เธอใฝ่ฝัน ผมจึงถามเธอว่า ต้องการให้ผมสร้างโรงเรียนใหญ่ ๆ ให้ไหม แต่เธอก็ยังปฏิเสธข้อเสนอของผมอีก ตอนนี้เธอเป็นครูสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งครับ!” แซคตอบ ในขณะที่ส่ายหัว และยิ้มเจื่อนออกมา

“นาโอมิก็เป็นคนแบบนั้นแหละ…เธอเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องเงินทอง และเธอก็ไม่คิดว่าการเป็นคนร่ำรวยนั้น เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของเธอ ก็เหมือนวิธีที่เธอปฏิบัติกับฉัน ไม่ว่าฉันจะรวยหรือจน เธอก็ยังเห็นฉันเป็นเพื่อนที่สนิทของเธอเหมือนเดิม” เจอรัลด์พูด พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว

ในขณะนั้น แซคก็ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเจอรัลด์หันมามอง เขาก็ได้แต่ก้มหน้าและไม่ยอมพูดอะไรออกมา อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็หันไปมองเขา ก่อนจะพูดว่า “มีอะไรก็พูดออกมาเถอะ!”

“คือ…ผมแค่อยากจะบอกกับคุณว่า คุณมิลตันเป็นคนดีจริง ๆ…รู้ไหมครับว่า ตอนที่คุณมิลตันและคุณเนลสันรู้ข่าวว่าคุณหายตัวไป พวกเธอก็รีบเดินทางไปที่นอร์ทเบย์ เพื่อสอบถามข่าวเกี่ยวกับคุณทันที และเนื่องจากตอนนั้น ตระกูลคลอฟอร์ดยังถูกพวกโมลเดลบงการอยู่ พวกเธอจึงมีชีวิตที่ค่อนข้างจะยากลำบากอยู่แล้ว…”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ได้แต่พยักหน้า

“สิ่งที่ผมพยายามจะบอกคุณคือ คุณมิลตันยังคงติดต่อมาหาผมทุกสัปดาห์ เพื่อสอบถามข่าวคราวของคุณ จนถึงทุกวันนี้! เธอทำแบบนี้มาเป็นเวลาถึงหนึ่งปีครึ่งแล้ว!” แซคพูด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกซาบซึ้ง ทำไมเขาถึงไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า นาโอมิรู้สึกอย่างไรกับเขา…