มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 158

ชายหนุ่มที่ร่ำรวยสองสามคนโบกไม้โบกมือให้ดิกสันเมื่อเขามาถึง พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะรู้กันและกัน

“ว้าว มีเพื่อน ๆ มากมายหลายคนที่นี่นะเนี่ย เอเลน่า ให้ผมแนะนำพวกเขาให้กับคุณนะ!” ดิกสันพูด

คนหนุ่มสาวที่กำลังถกเถียงกันอยู่กำลังทำตัวไร้สาระขณะที่กินและดื่มกัน พวกเขาต่างก็กำลังสนุกกันอยู่

เจอรัลด์รู้สึกเหนื่อยล้า ไม่มีอารมณ์ที่จะพบคนใหม่ ๆ อีกต่อไป เขาต้องการสถานที่ที่จะพักผ่อนจริง ๆ จากค่อยไปหาว่าเอเดนและคนอื่น ๆ ไปที่ไหนกัน

“พวกคุณสนุกกันเถอะ ผมจะไปห้องน้ำสักหน่อย และไม่ต้องตามหาผมนะ!” เจอรัลด์บอกพวกเขาและจากไปเอง

“เขาแค่จะไปห้องน้ำจริง ๆ เหรอ หรือเขารู้สึกอับอายที่จะให้ใครรู้ว่าเขามาจากครอบครัวที่ยากจน?”

“ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ! เขาไม่รู้ว่าบริบททางสังคมคืออะไรใช่ไหม? และเขาอาจจะเสียใจอยู่ตอนนี้ก็ได้!”

ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับเขา

เอเลน่าอยากจะติดตามเจอรัลด์ไป แต่เธอก็รู้ว่าเธอได้ทำเขาเดือดร้อนมามากเกินไปแล้วในวันนี้ เธอจึงไม่อยากจะรบกวนเขาอีกต่อไป

“คนนั้นคือใครเหรอ? เขาแค่จากไปโดยไม่พูดอะไรเลยเนี่ยนะ?”

ชายหนุ่มคนหนึ่งไม่สบอารมณ์

“ไม่ต้องสนหรอก ก็แค่คนบ้านนอกโง่ ๆ คนหนึ่ง!” แอมเบอร์ตอบ

ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็อยู่อีกฟากหนึ่งของชายหาดแล้ว เขาชอบความรู้สึกของการเดินด้วยตัวเอง

หลังจากคว้าแก้วไวน์มาจากพนักงานเสริฟ์ที่ถือถาด เขาก็ล้มตัวลงนอนลงบนเก้าอี้และค่อย ๆ จิบเครื่องดื่ม

ในที่สุด หูของเขาก็ปลอดโปร่ง!

โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นมา เป็นสายจากแซค

“คุณคลอฟอร์ด งานปาร์ตี้เป็นไงบ้างครับ?”

เจอรัลด์เคยพูดถึงงานปาร์ตี้ก่อนหน้านี้ และเขาก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว