มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1749

“…แน่นอนว่าเราจะเล่นต่อ! ผมเสียไปแค่หนึ่งร้อยห้าสิบเหรียญเองไม่ใช่เหรอ? ผมจะต้องชนะและได้เงินพวกนั้นคืนอย่างแน่นอน!” แซนรี่ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกยินดี เขาได้แต่คิดว่า 'ดูเหมือนว่าเขายังคิดจะพยายามข่มฉันไม่เลิกเลย! มาถึงขั้นนี้ ถ้าฉันเอาเงินของนายมามากกว่านี้ก็อย่าโทษกันล่ะ!'

คนบางคนก็ต้องถูกสั่งสอนอย่างเข้มงวดและไร้ความเมตตากว่าที่มันจะทะลุกะโหลกหนา ๆ ของพวกเขาได้ในที่สุด

ทั้งสองคนก็เริ่มเกมรอบต่อไปทันที

ตลอดกระบวนการเขย่าลูกเต๋าแซนรี่จับตาดูเจอรัลด์อย่างใกล้ชิด ซึ่งนั่นทำให้เขารำคาญเมื่อพบว่าเจอรัลด์ดูไม่มีอุบายใด ๆ เลย ถึงกระนั้นแซนรี่ก็รู้สึกว่าเจอรัลด์ไม่ธรรมดา แม้ว่าเขาจะไม่สามารถระบุได้ว่าอะไรที่ทำให้ เจอรัลด์พิเศษขนาดนี้ก็ตาม...

ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็หยุดเขย่าลูกเต๋าพร้อมกัน

คราวนี้เจอรัลด์มีสี่สองและหนึ่งหนึ่ง ในแง่ของเกม ผลลัพธ์ดังกล่าวเรียกว่า ‘เสือดาว’ เนื่องจากลูกเต๋าจำนวนมากให้ผลลัพธ์ที่เท่ากัน ในทางกลับกันแซนรี่มีสี่สามและสองหนึ่ง

ไม่ได้ล่วงรู้ถึงมูลค่าของลูกเต๋าที่เขามี แซนรี่อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างมั่นใจ

เมื่อเห็นดังนั้น เจอรัลด์จึงพูดว่า “เอาเลยคุณประธานรุ่น! คุณก่อนเลย!"

“สี่สอง!” การประกาศของแซนรี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพยายามจะตีกรอบเจอรัลด์ แต่น่าเสียดายที่วิธีเดียวที่เขาจะทำได้คือการต้องพ่ายแพ้ให้กับเจอรัลด์อีกครั้งในรอบนี้เท่านั้น

เจอรัลด์ไม่ใช่คนโง่ ดังนั้นเขาจึงตะโกนบอกแต้มของแซนรี่ออกไปว่า “สี่สาม!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แซนรี่ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เจอรัลด์รู้แต้มที่แน่นอนของเขาได้อย่างไร?

ยังไง… เป็นไปได้ยังไง?! สิ่งนี้ทำให้แซนรี่ตกใจเป็นอย่างมากจริง ๆ

ใครจะเดาได้ว่าเจอรัลด์จะได้เสือดาว! ไม่แปลกใจแล้วที่เจอรัลด์ตะโกนออกมาได้อย่างมั่นใจขนาดนี้! เขาได้คำนวณอัตราต่อรองทั้งหมดอย่างระมัดระวังแล้ว!

ไม่ว่าจะด้วยเหตุใด แต่ความจริงข้อนี้ก็ทำให้แซนรี่ต้องประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่อย่างแท้จริง

"…ดี! คนเรามีแพ้ก็ต้องมีชนะ!” แซนรี่บ่นขณะที่เขาหยิบเงินอีกเจ็ดสิบห้าดอลลาร์ออกมาจากกระเป๋าเงินของเขาอย่างไม่อาจเล่นตุกติกได้

เจอรัลด์รับเงินแล้วยื่นมันให้จูโน่ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถือว่าให้ผมได้ไหม จูโน่? เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเจอประธานรุ่นที่ใจกว้างขนาดนี้!”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น แซนรี่ก็รู้สึกโกรธขึ้นทันที