มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1750

ในขณะที่เขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ความจริงยังคงแสดงให้เห็นว่าเขาพ่ายแพ้อีกแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถระเบิดความโกรธออกมาได้ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเขาโกรธมากจนเกินไป แซนรี่ก็กังวลว่าคนอื่น ๆ จะคิดว่าเขารวยไม่พอที่ฉันเล่นเกมพวกนี้ และนั่นก็เป็นอีกหนึ่งความอัปยศอดสูที่เขาไม่เคยอยากจะพบเจอ

เขาเพิ่งสูญเสียเงินไปสองร้อยยี่สิบห้าเหรียญ สำหรับเขามันไม่ได้มากมายอะไร ดังนั้นเขาจึงสามารถดำเนินต่อไปได้อย่างแน่นอน…!

ด้วยความเชื่อที่ว่าแซนรี่คงไม่อยากเล่นต่อหลังจากต้องพ่ายแพ้หลายต่อหลายครั้ง เจอรัลด์จึงมองดูเขาก่อนจะถามว่า "คนอยากจะเล่นต่อไหมคุณประธานรุ่น"

"ทำไมจะไม่ล่ะ! เรามาต่อกันเลย!” แซนรี่ประกาศก้อง เห็นได้ชัดว่าแซนรี่มีนิสัยตามแบบฉบับของนักพนัน หากเขาไม่สามารถเอาชนะเจอรัลด์ได้ คืนนี้เขาคงนอนไม่หลับ

ไม่ใช่ว่าเจอรัลด์จะอิดออด แต่เขาแค่อยากรู้ว่าแซนรี่จะทนต่อไปได้อีกสักกี่น้ำ

“เอาล่ะ เยี่ยมมาก คุณประธานรุ่น! แต่ในเมื่อคุณเป็นคนแนะนำเกมที่แล้ว ก็คิดว่าถึงเวลาแล้วที่ผมจะเป็นฝ่ายแนะนำเกมของตัวเองบ้าง คุณเห็นด้วยไหมที่เราจะปรับเปลี่ยนเกมกันสักหน่อย” เจอรัลด์ถาม

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แซนรี่ซึ่งแน่ใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะเจอรัลด์ได้ไม่ว่าเขาจะเล่นเกมอะไรก็ตามพูดขึ้นว่า “เอาสิ! อธิบายรายละเอียดของเกมมาเลย!”

“มันก็ง่ายมากจริง ๆ นะ เราทั้งคู่จะมีลูกเต๋าคนละห้าลูก และเราจะต้องเดาแต้มของลูกเต๋าของคู่ต่อสู้ให้ออก ตัวอย่างเช่น หากคุณทายได้ใกล้เคียงกับจำนวนแต้มที่ผมมี คุณก็จะชนะ ถ้าผมแพ้ผมจะต้องจ่ายส่วนต่างระหว่างแต้มจริงกับจำนวนที่คุณเดาให้แก่คุณ โดยแต่ละแต้มจะมีมูลค่าสิบห้าดอลลาร์คุณคิดว่าไง?" เจอรัลด์อธิบาย

เมื่อพบว่าเกมของเจอรัลด์ฟังดูน่าสนใจ แซนรี่จึงตอบอย่างรวดเร็วว่า “ตกลง! เรามาเล่นกันต่อเถอะ!”

สำหรับผู้ที่ชื่นชอบการพนัน พวกเขาจะชอบเกมที่มีความเสี่ยงสูงและให้ผลตอบแทนสูงอย่างแน่นอน แม้แต่ยังไม่แน่ชัดว่าแซนรี่เป็นคนประเภทนั้น แต่ก็ถือว่าเขาโชคร้ายจริง ๆ ที่ได้เจอรัลด์เป็นคู่ต่อสู้

อย่างไรก็ตามทั้งสองคนรีบหยิบลูกเต๋าขึ้นมาและเริ่มเขย่ามัน...

ทันทีที่พวกเขาหยุด เจอรัลด์ก็หันไปเผชิญหน้ากับแซนรี่ก่อนที่จะพูดว่า "เชิญคุณก่อน!"

ถึงกระนั้น ตอนนี้พวกเขาอยู่ในระหว่างเกมแล้ว ไม่มีทางที่เขาจะขอให้อีกฝ่ายหยุดอย่างกะทันหันได้ การทำเช่นนั้นมีแต่ทำให้เขาต้องอับอาย และสำหรับแซนรี่ ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใด ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมอบเงินอีกเจ็ดสิบห้าดอลลาร์ให้กับเจอรัลด์

แม้ว่าจะเป็นความจริงที่ว่าเขารวย แต่เขาก็ยังปวดหัวใจที่ต้องมอบเงินพวกนั้นให้เจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าการที่เขาต้องเสียเงินไปนั้นไม่ได้มีอะไรที่ดูร้ายแรง แต่ความจริงก็คือเขาไม่ได้รับเงินรางวัลจากเจอรัลด์แม้แต่สตางค์เดียว ทั้งที่แซนรี่เสียเงินอยู่ตลอดเวลา!

เขาจะตำหนิเจอรัลด์ก็ทำไม่ได้เต็มปาก นั่นก็เพราะสุดท้ายแล้วแซนรี่เป็นฝ่ายที่เล่นไม่ยอมเลิกมาโดยตลอด เพียงเพื่อพยายามทำให้เจอรัลด์ต้องขุ่นเคืองใจ แซนรี่จึงไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังเล่นตามเกมของอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา

ยังไม่รวมว่าถึงตอนนี้เกมจบไปอีกรอบหนึ่งแล้ว เจอรัลด์มองไปที่แซนรี่ก่อนที่จะถามว่า "ประธานรุ่น ยังจะเล่นอีกหรือเปล่า?"

หลังจากประสบกับความพ่ายแพ้มามากมาย แซนรี่ก็ไม่อยากที่จะเล่นเกมเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว

เมื่อถึงจุดนี้ เขารู้ว่าเจอรัลด์มีความสามารถที่ซ่อนอยู่เขาถึงได้ชนะหลายครั้งติดต่อกัน แซนรี่ตระหนักดีว่าเจอรัลด์ก็แค่แสร้งทำเป็นอ่อนแอมาตลอด ด้วยเหตุนี้ มันจึงทำให้เขาดูแคลนเจอรัลด์มาโดยตลอดและทำให้เรื่องราวดำเนินมาถึงจุดนี้!