มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1751

แซนรี่หัวเราะคิกคักตอบก่อนจะพูดว่า "ก่อนอื่น ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ!"

“แน่นอน!” เจอรัลด์พยักหน้าตอบ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าแซนรี่กำลังพยายามหลบหนี แต่เจอรัลด์ก็ไม่คิดว่าจำเป็นจะต้องเปิดโปงเขา

แซนรี่ลุกขึ้นและรีบไปเข้าห้องน้ำในทันที

ตอนนี้ในที่สุดเขาก็สามารถหลบหนีจากเงื้อมมืออันชั่วร้ายของเจอรัลด์ได้แล้ว ไม่มีทางที่เขาจะลากตัวเองเข้ามายุ่งย่ามกับเจอรัลด์อีกต่อไป

ไม่นานงานเลี้ยงรุ่นก็จบลงอย่างราบรื่น และเจอรัลด์ก็ขับรถกลับบ้านจูโน่...

ทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในบ้านของเธอ จูโน่ก็ยิ้มทันทีขณะที่เธอหันไปมองเจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า "วันนี้คุณแกล้งแซนรี่หนักมากเลยนะเจอรัลด์!"

เจอรัลด์หัวเราะอย่างไม่เก็บอาการแล้วตอบกลับไปว่า “เขาผิดที่คิดจะมาแกล้งผมก่อน! ในเมื่อเขาทำแบบนั้นแล้วจะให้ผมปล่อยเขาไปได้ยังไงล่ะ ถูกไหม? อีกอย่างคุณก็ดีใจที่ผมทำแบบนั้นกับเขาใช่หรือเปล่า”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จูโน่ก็พยักหน้าก่อนจะพูดด้วยความยินดีว่า “แน่นอน ฉันดีใจมาก! ผู้ชายคนนั้นคอยกวนฉันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้วรู้หรือเปล่า? ในที่สุดก็มีคนทำให้เขาอับอายได้เสียที!”

เนื่องจากเจอรัลด์ทำให้เขาอับอายเป็นอย่างมาก เธอจึงมั่นใจว่าแซนรี่คงไม่กล้ามารบกวนเธออีกแล้ว ถือเป็นการช่วยกำจัดตัวปัญหาในชีวิตไปได้อีกคน...

ในขณะนั้นก็ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดเบา ๆ ดังขึ้น...

เมื่อหันหน้าไปทางประตูที่เปิดอยู่ ทั้งคู่มองก็เห็นว่ากำลังเรย์ค่อย ๆ เดินออกไป...

เมื่อได้เห็นทั้งคู่เขาก็รีบวิ่งมาหาแล้วพูดว่า “คุณ... คลอฟอร์ด! น้องซอร์น! พวกคุณกลับมากันแล้ว!”