มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1777

เช้าวันรุ่งขึ้น เจอรัลด์ก็พาเรย์ออกเดินทางไปกับเขาด้วย

“เราจะไปที่ไหนกันแต่เช้าพี่เจอรัลด์?” เรย์ถามอย่างงุนงง

ในช่วงรายวันที่ผ่านมานี้เขาไม่ได้หลับได้นอนเลย แต่พอเมื่อมีโอกาสได้นอนบนเตียงอุ่น เจอรัลด์ก็ยังลากเขาออกไปแต่เช้าอีก! มันทำให้เขาถึงกับพูดไม่ออกจริง ๆ

“เรากำลังจะไปนิกายทมิฬแห่งเมืองวิญญาณ!” เจอรัลด์ตอบ

ขณะที่พวกเขาคุยกัน ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงหอคอยแห่งนิกายทมิฬแห่งเมืองวิญญาณ...

นับตั้งแต่การตามล่าเอ็มเบอร์ลอร์ดเริ่มขึ้น การก่อสร้างนิกายทมิฬก็ถูกระงับ หอคอยถูกปิดตาย แต่การสร้างถูกหยุดกะทันหัน ทำให้หลายคนต้องตกงาน

ดังสุภาษิตที่ว่า 'กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ'

แต่ในก้าวเดินก่อนที่จะถึงทางเข้าหอคอย ทั้งคู่ก็พบว่าประตูถูกล็อกไว้ด้วยโซ่ อีกทั้งถูกปิดผนึกเอาไว้อีกด้วย!

“ที่นี้คุณจะให้เราเข้าไปยังไงล่ะ พี่เจอรัลด์” เรย์ถาม

เจอรัลด์ไม่ได้ให้คำตอบ แต่เดินไปรอบ ๆ หอคอย มองจนทั่วกระทั่งในที่สุดเขาก็พบช่องระบายอากาศที่บริเวณด้านหลังของหอคอย

เมื่อถอดฝาช่องระบายอากาศออก เจอรัลด์ก็เริ่มคลานเข้าไปในนั้น! เมื่อได้เห็นเช่นนั้น เรย์ก็รู้ว่าสิ่งที่เขาทำได้คือคลานตามเข้าไปเท่านั้น...

หลังจากคลานไปได้สักพัก ทั้งคู่ก็เข้าไปถึงห้องน้ำชั้นสามของหอคอยในที่สุด

เมื่อรู้ว่าห้องของเอ็มเบอร์ลอร์ดอยู่บนชั้นที่สิบหก เจอรัลด์จึงมุ่งหน้าไปที่บันไดและเริ่มวิ่งขึ้นไปจนสุดทาง! แม้จะวิ่งไปจนสุดแล้ว ใบหน้าของเจอรัลด์ก็แทบไม่เปลี่ยนไปเลย อีกทั้งหัวใจของเขาไม่ได้เต้นถี่ขึ้นด้วย มิหนำซ้ำเขาแทบไม่รู้สึกเหนื่อยหอบเลยแม้แต่น้อย!