มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 228

และแน่นอน เธอเด็ดเดี่ยวยิ่งกว่าที่จะกลืนกินเจอรัลด์ไปทั้งตัวได้

พฤติกรรมปัจจุบันของเธอบ่งบอกว่าเธอมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะบรรลุเป้าหมายของเธอ

สมัยก่อน เจอรัลด์คงจะรู้สึกถึงการบรรลุเป้าหมายถ้าเขาพบใครบางคนที่น่าทึ่งเหมือนกับวิตนีย์ แต่ตอนนี้ หลังจากการกลั่นแกล้งที่เลวร้ายทั้งหมดนั่น เธอก็ลดตัวลงมารังควานเขาเหมือนหมาตัวหนึ่ง

ตอนนี้ เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะตกใจกลัว เขารู้สึกว่าหนังศีรษะของเขารู้สึกเสียวซ่านและก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้ว

โดยไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรดี เขาจึงวิ่งหนีไปโดยสัญชาตญาณ

“เจอรัลด์ กลับมานะ!” วิตนีย์ตะโดนขณะที่เธอกระโดดอย่างกระวนกระวายใจ

เธอยิ้มให้กับตัวเองเนื่องจากเขาวิ่งไปเร็วมาก

ฮี่ฮี่! เดิมทีเธอคิดว่าเจอรัลด์คงจะเกลียดเธอจนถึงเป็นการเกลียดชังเมื่อเขาเห็นเธอ แต่ตอนนี้ ค่อนข้างดูเหมือนว่าจริง ๆ แล้วเจอรัลด์จะกลัวเธอมากกว่า มันหมายความได้ว่าเธอยังคงมีโอกาส!

ความคิดแล่นผ่านเข้ามาในใจของเธอ วิตนีย์กอดอกเอาไว้ และมองไปที่ที่นั่งผู้โดยสารของรถแลมบอร์กินี

“วันหนึ่ง ฉัน วิตนีย์ จะนั่งข้างเจอรัลด์อย่างแน่นอนขณะที่เขาขับรถเล่นไปรอบ ๆ โรงเรียน!”

ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็วิ่งตลอดทางมาจนถึงชั้นเรียนของเขาแล้ว

นี่เป็นเหตุผลที่เขาไม่ค่อยอยากจะเปิดเผยตัวตนของเขาอย่างไม่ใส่ใจได้ มันไม่ใช่การหลงตัวเองอย่างแน่นอน เจอรัลด์รู้เรื่องทั้งหมดนี้ดีว่าผู้หญิงที่หลอกเอาเงินผู้ชายไปวัน ๆ อย่างวิตนีย์และซาเวียคงจะตะครุบเขาไว้เหมือนกับจะไม่มีพรุ่งนี้อีกต่อไปแล้วแน่ พวกเธอเพียงจะทำให้ชีวิตของเขายุ่งยากเท่านั้น

หลังจากนี้ไม่ว่าเขาจะใช้ชีวิตอย่างไร เจอรัลด์ก็ปรารถนาอย่างสุดใจที่จะเรียนให้จบก่อน

หลังจากกลับมาที่ชั้นเรียน เจอรัลด์ก็พบว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขากำลังพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้นในหมู่กันเอง

เขาสามารถเข้าใจถึงสิ่งที่พวกเขากระตือรือร้นมากได้อย่างคร่าว ๆ

พวกเขาต้องพูดถึงสิลาอยู่แน่ ผู้ชายที่เพิ่งย้ายมาเรียนที่มหาวิทยาลัยของพวกเขาเมื่อไม่นานมานี้

หัวข้อนี้เกี่ยวกับความเด่นดังของเขา และผู้หญิงจำนวนมากมายที่ได้ไปสารภาพรักต่อเขาแม้ว่าเขาเพิ่งจะย้ายมาที่นี่ก็ตาม

พูดง่ายก็คือ ทุกอย่างดูเหมือนจะสวยงามมาก

“เจอรัลด์! นายอยู่นี่แล้ว! มานี่ นายต้องได้ยินเรื่องนี้เกี่ยวกับสิลา! หลังจากเรื่องนี้ นายควรจะให้คำอธิบายที่ดีกับเราว่าทำไมนายไม่ได้บอกเรา พี่น้องของนาย ว่านายกำลังคบกับอลิซอยู่?”

ฮาร์เปอร์ยิงหมัดใส่เจอรัลด์

“เจอรัลด์ แย่จังที่นายลาไปเมื่อวานนี้ นายน่าจะอยู่ที่งานเลี้ยงที่มหาวิทยาลัยจัดต้อนรับสิลานะ!” ฮาร์เปอร์พูด

“ทำไมล่ะ? พวกเขาจัดงานเลื้ยงต้อนรับเพียงเพื่อเขาใช่ไหม? มหาวิทยาลัยจะทำอะไรแบบนั้นได้อย่างไร?”