มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 229

“เจอรัลด์ ออกมานี่!”

แคสแซนดร้าสแกนไปทั่วห้องดรียนด้วยการจ้องมองที่เย็นชาก่อนจะเรียกเจอรัลด์ออกมา

“เจอรัลด์ มีบางอย่างที่ฉันอยากจะบอกนาย สามีของเพื่อนในมหาวิทยาลัยของฉันกำลังจะเปิดบาร์ในวันพรุ่งนี้ พวกเขาขาดแคลนกำลังคนอยู่ และก็มีงานพาร์ทไทม์ที่นั่น พวกเขาจ่ายให้มากเมื่อเทียบกับบาร์อื่น ๆ” เธอครวญเสียงดังขณะที่เธอยืนกอดอก

“พาร์ทไทม์เหรอ? ผม…”

เจอรัลด์ตกตะลึง

“นายจะอะไร? นายไม่เจ้าใจที่ฉันเพิ่งพูดไปหรือไง? พวกเขาจะยุ่งมากเกินไปในวันพรุ่งนี้เพราะมันเป็นวันเปิดทำการและเขาไม่สามารถหาคนมาช่วยเขาได้มากพอ นายคิดว่านายสามารถทำงานที่นั่นต่อไปได้หรือไง? รู้ไหมว่าเขาจะเปิดบาร์นั้นที่ไหน? บนย่านการการค้าเมย์เบอร์รี่ ใช่ ย่านการค้าเมย์เบอร์นั่น! เขาจะรับสมัครเฉพาะผู้ชายที่สูงและหน้าตาดีเท่านั้น”

“ผม…”

“นายอะไร? ตกลงตามนี้ละกัน ฉันจะเข้าร่วมพิธีการเปิดของพวกเขาในคืนพรุ่งนี้ และนายจะต้องมากับฉัน!”

จากนั้นแคสแซดร้าก็มองไปที่เจอรัลด์อย่างเหม่อลอย

“ผม...แม่งเอ้ย!”

เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งในใจ

เขาต้องการจะบอกเธอว่าเขาไม่อยากจะทำ และไม่มีความจำเป็นเลยสำหรับเขาที่จะไปที่นั่น แคสแซนดร้า อย่างไรก็ตาม เป็นผู้หญิงที่ยืนกราน และเจอรัลด์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

สำหรับสามปีที่ผ่านมานั้น เขาได้ทำทุกอย่างที่แคสแซนดร้าขอ

เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่าแคสแซนดร้าทำตัวไม่เหมาะสมในคืนนั้นและมีท่าทางที่เย็นชาที่เธอกำลังแสดงออกมาในตอนนี้ได้อย่างไร

จริงหรือเนี่ย? ฮ่าอ่า!

แต่ตอนนี้สถานการณ์ก็เริ่มอึดอัดเล็กน้อย เจอรัลด์รู้สึกว่ามันไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะแสดงตัว

ยังไงซะเขาก็คงจะช่วยแค่วันเดียวเท่านั้น เขาเกาหัวของเขาก่อนจะกลับไปยังที่นั่งของเขา

ชั้นเรียนในช่วงเช้าวันนั้นช่างน่าเบื่อเสียจริง

คาบเรียนส่วนใหญ่ในมหาวิทยาลัยจะสิ้นสุดกันตอนเที่ยง

เจอรัลด์ได้รับข้อความจากอลิซ

‘เที่ยงนี้นายจะว่างไหม เจอรัลด์? ออกมาและทานมื้อเที่ยง…’

คำพูดสั้น ๆ และเรียบ ๆ ไม่กี่คำ

ทันใดนั้นเขาก็พบว่าเขายังไม่ได้เคลียร์เรื่องต่าง ๆ กับอลิซ

เมื่อวานนี้จู่ ๆ อลิซก็กลายมาเป็นแฟนสาวของเขา ด้วยความเข้าใจผิดบางอย่าง

เจอรัลด์หงุดหงิดเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่าคราวนี้อลิซตั้งใจสร้างสัมพันธ์กับเขา

พูดตามตรง ถ้าเพียงอลิซไม่ได้ดูถูกดูแคลนเขาในอดีต เขาคงจะยิ่งกว่าดีใจที่จะได้เธอเป็นแฟนของเขา

และโดยไม่คำนึงถึง เขาคงจะปฏิบัติต่อเธออย่างดี

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อลิซก็เป็นคนงามที่สวยมากจนน่าตะลึงคนหนึ่ง

จะอย่างไรก็ตาม ทั้งหมดที่เจอรัลด์สามารถคิดได้ตอนนี้ก็คือมีล่า

ถ้าความสัมพันธ์ของเขากับอลิซยังคงไม่ชัดเจนและคลุมเครือเช่นนี้ต่อไป เขาต้องเป็นไอ้เวรตัวจริงแน่

ถ้าเขาไม่ชอบเธอ ทำไมยังต้องคงความสัมพันธ์แบบแฟนนี้อยู่ล่ะ?

เขาน่าจะแค่อธิบายให้เธอเข้าใจอย่างชัดเจน มิอย่างงั้นความเข้าใจผิดนี้จะยิ่งแย่ลงเท่านั้นถ้าความสัมพันธ์นี้ยังคงยื้อต่อไป

เจอรัลด์คิดกับตัวเองเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับไปหนึ่งประโยค:

‘อลิซ มาพบกันที่สวนสาธารณะหลังเลิกเรียน มาคนเดียวนะ ฉันต้องการจะชี้แจงบางอย่างกับเธอ’

อลิซตอบกลับเร็วมากด้วย ‘โอเค’

หลังคาบเรียน เจอรัลด์มุ่งหน้าไปยังสวนสาธารณะขนาดเล็กที่อลิซได้รอเขาอยู่นั่นแล้ว

เขาบอกได้เลยว่าวันนี้เธอแต่งตัวเป็นทางการ

เมื่อเธอเห็นเขา ดูเหมือนว่าเธอจะตะลึงไป

“เจอรัลด์! นายอยู่นี่แล้วเหรอ?”

อลิซกล่าวทักทายเจอรัลด์ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนหวานและน่าหลงใหล เมื่อเธอเห็นเขาความรู้สึกที่ซับซ้อนก็แล่นผ่านในใจของเธอ

ในอดีต เธอมักจะดูหมิ่นดูแคลนเจอรัลด์ ดูถูกเขาอยู่เสมอ แต่ตอนนี้ ความจริงแล้ว จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าเจอรัลด์เป็นคนที่หล่อมากและอารมณ์ของเขาก็น่าดึงดูดเป็นพิเศษ

เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนี้

“ฉันอยากจะให้นายซื้อมื้อเย็นให้ฉันเมื่อคืน แต่นายมีทัศนคติ นั่นหมายความว่าอะไร?” อลิซถามขณะที่เธอเดินไปหาเจอรัลด์

กลิ่นหอมของอลิซลอยเข้าจมูกของเขา

ด้วยกลิ่นนั้น เขารู้สึกเหมือนฝันไป เทพธิดาที่เขาสามารถฝันถึงได้เท่านั้นในอดีตกำลังยืนอยู่ที่นี่ต่อหน้าเขา

ฮี่ฮี่! มันรู้สึกเหมือนกับละครน้ำเน่าบางเรื่องจริง ๆ

แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะเป็นการฝันไปหรือไม่ เจอรัลด์ก็ตั้งใจจะบอกความจริงกับเธออยู่แล้ว