“เธอกำลังพูดถึงอะไร? เธอหมายถึงว่าเบนจามินเป็นคุณแลงดอนงั้นเหรอ? เขาเป็นคุณแลงดอนเหรอ?” เจสลินหัวเราะราวกับว่าเธอเพิ่งจะเคยได้ยินเรื่องตลกที่สุดในโลกนี้
“คุณแลงดอนคนไหนที่เธอกำลังพูดถึง? ฉันอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้มานานแล้วนะตอนนี้ และที่นั่นก็มีทายาทที่ร่ำรวยมากมายเช่นกันที่ได้มาทักทายฉัน แต่ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อ เบนจามิน แลงดอน มาก่อนเลยล่ะ?” เจย์เดนกอดอกและถามขึ้นมา ในขณะที่เขารู้สึกขบขันอย่างมาก
โยลันดาโต้กลับทันที “ฮึ่ม! เบนจามินไม่ใช่ทายาทที่ร่ำรวย เขาเริ่มต้นจากศูนย์ และได้เปิดร้านค้าไว้หลายแห่งในเมืองเมย์เบอร์รี่นี้แล้ว! ฉันพูดถูกไหม แฟนนี?”
แฟนนีเพียงพยักหน้าเล็กน้อย
“โอ้มายก๊อด!” เจสลินปิดปากของเธอด้วยท่าทางที่ตกใจบนใบหน้าของเธอ
“เบนจามิน นายเปิดร้านหลายร้านในเมืองเมย์เบอร์รี่งั้นเหรอ? โอ้มายก๊อด! นายเปิดร้านพวกนี้เมื่อไหร่กัน? นายเปิดร้านค้าประเภทไหน?”
เจสลินจงในถามขณะที่เธอแสร้งทำเป็นแปลกใจ
ทุกคนจับจ้องไปที่เยนจามินในเวลานี้ เบนจามินถึงกับพูดไม่ออกไปอย่างสิ้นเชิง “ฉัน...ฉัน…”
เจอรัลด์จ้องไปที่เจสลินอย่างตาขุ่นตาเขียว
เขารู้สึกว่าผู้หญิงบ้าคนนี้ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างออก ไม่ว่าจะยังไง เธอจะต้องเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในเรื่องนี้ให้ได้ และเธอไม่ต้องการจะไว้หน้าพวกเขาทั้งสามคนใด ๆ เลยจริง ๆ
เห็นได้ชัดว่าจุดประสงค์ของเธอคือการทำให้พวกเขาทั้งสามคนต้องขายหน้าและอับอาย
“เจสลิน เบนจามินได้เปิดร้านค้าต่าง ๆ มากมายแล้ว เราต้องแจ้งร้านทั้งหมดให้เธอทราบทีละร้านด้วยใช่ไหม? แฟนนี ไปเถอะ ไปที่ห้องของพวกเราชั้นบนกัน!” เจอรัลด์แสดงท่าทางเชิญชวนขณะที่เขาจงใจขวางเจสลินเพื่อกันเธอจากการพูดเรื่องไร้สาระไปมากกว่านี้
แต่อย่างไรก็ตาม เจสลินเพียงยกขาของเธอและเตะก้นของเจอรัลด์ “บ้าจริง! ไปให้พ้นทางฉันนะ!”
“ทำไมฉันถึงไม่มีสิทธิที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้? เฮลี่กับฉันเป็นเพื่อนสนิทกันมากจริง ๆ และฮาร์เปอร์ก็เป็นแฟนของเฮลี่ เบนจามินเป็นเพื่อนของฮาร์เปอร์ แล้วทำไมเฮลี่ถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการที่เบนจามินเปิดร้านเลยล่ะ? ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่!” เจสลินยังคงพูดต่อไปด้วยท่าทางที่จองหองมากขณะที่เธอเหยียดยิ้ม “ยังไงซะ วันนี้ฉันจะไม่ปล่อยพวกนายไปแน่จนกว่าฉันจะเข้าใจเรื่องนี้อย่างกระจ่างแจ้ง!”
“ช่างเหอะ เบนจามิน แค่บอกชื่อร้านค้าที่นายเปิดให้เธอรู้เพื่อที่พวกเราจะได้รีบไปกินกันได้แล้ว!” แฟนนีกล่าวเบา ๆ ขณะที่เธอมองไปที่เจสลินด้วยความรังเกียจ
“ใช่! คุณแลงดอน บอกเธอว่าร้านไหนที่คุณได้เปิดไว้ มิฉะนั้นยัยหัวสูงคนนี้จะยังคงดูถูกคุณต่อไปนะ!” โยลันดาก็โพล่งกล่าวขึ้นมาเช่นกันในเวลานี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน