มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 332

ไม่เพียงแค่ฐานทัพฉุกเฉินทางทหารที่ว่านั้นที่เป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังติดอาวุธ แต่ยังมีทีมแพทย์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดทีมหนึ่งรวมถึงหน่วยงานรวบรวมข่าวกรองอีกด้วย

นี่มันเหมือนกับในหนังแอ็คชั่นเลยนะ

เจอรัลด์ยังไม่เคยติดต่อกับกรมเหล่านั้นใด ๆ เป็นการส่วนตัวมาก่อน

การได้รับอนุญาตให้เข้าถึงฐานทัพฉุกเฉินทางทหารหมายความว่าเขาจะต้องรับผิดชอบทั้งหมดนี้ในอนาคต เพียงแต่เป็นการยืนยันเพิ่มเติมว่าเจอรัลด์ว่าเขาจะเป็นผู้นำในอนาคต

มันดึกแล้วเมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเจอรัลด์เองก็พร้อมที่จะเข้านอนแล้วในคืนนี้

แต่อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าเขายังมีเรื่องบางอย่างที่ยังทำไม่เสร็จ!

เจอรัลด์ยิ้มเยาะขณะที่เขาเดินไปที่ห้องนั้น

“โอ้ จะทำตัวดี ๆ ไหม? ไม่อย่างงั้นละก็ ฉันอาจจะต้องฆ่าเธอตายจริงๆก็ได้! เธอพยายามจะกัดฉันจริง ๆ เหรอ? เธอเป็นหมาหรือไง?”

แม้ว่าจะอยู่ค่อนข้างไกลออกไป เจอรัลด์ก็สามารถได้ยินบอดี้การ์ดของเขาสบถด่าจากหลังประตูแล้ว

“ปล่อยฉันนะไอ้สารเลว! ถ้าแกไม่ปล่อยฉัน ฉันจะทำให้มั่นใจเป็นการส่วนตัวได้เลยว่าคุณไรย์จะสับแกให้เละเป็นชิ้น ๆ เมื่อเขามาถึง!” เลียร่าคำราม

“โอ้ ไม่นะ…คุณไรย์…ผมกลัวแล้ว…ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณผู้หญิง มองไปรอบ ๆ ตัวเธอสิ ฉันจะบอกใบ้ให้เธอนะ เธออาจจะแค่รอความตายของเธออยู่ก็ได้เช่นกันเพราะเธอกล้าที่จะทำให้คุณคลอฟอร์ดแห่งเมืองเมย์เบอร์รี่ต้องขุ่นเคืองใจ!”

"อะไรนะ? คุณคลอฟอร์ดเหรอ? ฉันเคยทำให้คุณคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” เลียร่าถามด้วยความประหลาดใจอย่างแท้จริง

“ยังพยายามแกล้งทำเป็นไม่รู้อีกเหรอ? คุณคลอฟอร์ดคือคนที่พาเธอมาที่นี่ในวันนี้ไงล่ะ!”

“ …เดี๋ยว เขาคือคุณคลอฟอร์ดคนนั้นเหรอ?”

ในขณะนั้น เจอรัลด์ก็เข้ามาในห้อง

"คุณคลอฟอร์ด!” บอดี้การ์ดสองคนข้างในตะโกนออกมาอย่างเคารพก่อนจะเดินออกจากห้องไปภายใต้คำสั่งของเขา

“นาย…นายวางแผนจะทำอะไรกับฉัน” เลียร่าถาม ในที่สุดความหวาดกลัวซึมซับเข้ามา

ในที่สุดเธอก็ตระหนักได้ว่าเขาสามารถทำให้คนจำนวนมากมายขนาดนั้นเร่งรีบกลับมาได้อย่างไรเมื่อพวกเขาอยู่ที่ร้านอาหารซูราติ

ชายผู้นี้คือคุณคลอฟอร์ดตัวเป็น ๆ!

“เธอเป็นนักโทษในห้องนี้แล้ว เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ?” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขายิ้ม

“แต่…คุณคลอฟอร์ด ฉันเป็นผู้หญิงของคุณไรย์!” เลียร่าร้องคร่ำครวญ แขนของเธอยังคงถูกมัดและศีรษะของเธอก็ก้มต่ำลง

เข้าใจความแตกต่างของอำนาจระหว่างพวกเขาทำให้เธอรู้สึกกลัวและอับอายในเวลาเดียวกัน

บอดี้การ์ดพูดถูก คุณไรย์ไม่มีอะไรเลยเมื่อเทียบกับคุณคลอฟอร์ด

เธอเองคงไม่มีทางไปถึงจุดสูงสุดได้ด้วยการเป็นผู้หญิงของคุณไรย์

บางทีอาจจะดีกว่าถ้าเธอกลายเป็นผู้หญิงของคุณคลอฟอร์ดแทน

แม้ว่าแน่นอนทั้งคู่จะยังคงมีความแค้นต่อกัน แต่เธอก็เชื่อว่าคุณคลอฟอร์ดจะตกหลุมรักความสวยของเธอในท้ายที่สุดแน่

“ฉันไม่สนจริง ๆ ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงของใคร ฉันจะไม่แตะต้องเธอเป็นการส่วนตัวไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอก็อยู่ที่นี่แล้วอยู่ดี งั้นจึงเป็นโอกาสที่ดีสำหรับฉันที่จะได้แก้เผ็ดเธอ เธอไม่มีทางที่จะชดใช้มันคืนให้ฉันได้จริง ๆ ดังนั้นเธอสามารถชำระความนี้ด้วยร่างกายของเธอเอง!”

“อะไร…คุณหมายความว่าอย่างไรเช่นนั้น”

ทันทีที่คำถามของเธอจบลง เจอรัลด์ก็หันกลับไปและค่อย ๆ เดินไปที่ประตูพร้อมกับโทรออก “เฮ้ หาคนจรจัดข้างถนนมาให้ฉันที….”

“เดี๋ยว คุณกำลังวางแผนอะไรอยู่? กลับมานี่! เดี๋ยวก่อน!"

เลียร่าที่หวาดกลัวยังคงตะโกนใส่เขาต่อไปขณะที่เขาเดินออกจากห้องไป

ความตั้งใจในการคุยโทรศัพท์ของเขานั้นเห็นได้ชัดเจน

แน่นอนว่าเจอรัลด์จะไม่แตะต้องผู้หญิงอย่างเธอ

นอกห้อง เจอรัลด์เริ่มเดินเตร็ดเตร่ไปตามทางเดิน เพลิดเพลินกับความสงบในคืนที่สว่างไปด้วยพระจันทร์

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมาเมื่อแซคโทรหาเจอรัลด์

“ฮ่า คุณคลอฟอร์ด ผู้หญิงคนนั้นกลัวมากจนเธอเปิดเผยทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับไรย์กรุ๊ป เอาตามตรงผมไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะรู้ความลับของพวกเขามากมายขนาดนั้น เธอยังตกลงที่จะช่วยให้พวกเราได้ในสิ่งที่เราต้องการอีกด้วย!” แซคกล่าว ด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา

“ความคิดของคุณยอดเยี่ยมจริง ๆ คุณไลล์ ถ้าคุณไม่ได้แนะนำมันล่ะก็ ผมก็คงจะแค่สั่งให้บอดี้การ์ดบางคนตบตีเธอซะ” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขายิ้มอย่างเคอะเขิน

ตามปกติแล้วแซคก็ได้ให้คำแนะนำบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้แก่เจอรัลด์

“ไม่ต้องกังวลคุณคลอฟอร์ด ไรย์ กรุ๊ป ทำให้คุณต้องขุ่นเคืองใจเพราะพวกเขาไม่รู้จักที่ของตัวเอง ให้เวลาผมหนึ่งวันหนึ่งคืน แล้วคุณจะได้ยินผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจจากผมอย่างแน่นอน!”