“ให้ตายเถอะ...นั่นดูไม่เหมือนสร้อยข้อมือหยกธรรมดา ๆ เลย …ช่างน่าเสียดายมันหักเป็นสามส่วนแล้ว…”
“อืมม…ดูเหมือนว่าจะเป็นกำไลหยกข้อมือเฮ่อเทียน ฉันจะบอกว่ามันมีราคาประมาณเจ็ดพันห้าร้อยดอลลาร์ ช่างน่าเสียดายอะไรอย่างงี้ที่ตอนนี้มันพังไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นทำรุนแรงมากเกินไปจริง ๆ เธอควรจะต้องจ่ายเงินเต็มจำนวนเพราะเธอเป็นคนที่ผลักพนักงานขายสาว!”
“ยังมีอีกกล่องนะ ฉันอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับสิ่งที่ถูกบรรจุในนั้นกัน…”
หลายคนที่นั่นกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ขณะที่พวกเขามองไปที่ชารอน
ในขณะเดียวกัน พนักงานขายสาวก็ตกอยู่ในความตื่นตระหนกและลืมที่จะขออภัยเจอรัลด์ เธอเริ่มเปิดกล่องใบที่สองทันที
เมื่อเธอเปิดมัน ทุกคนที่นั่นก็อุทานกันออกมาเสียงดังทันที
“นั่น…นั่นคือหยกมังกร! หยกมังกรอันเดียวและหนึ่งเดียว! ฉันเคยได้ยินมาว่าถ้าเธอมองมันดี ๆ เธอจะสามารถเห็นรูปร่างของมังกรในตัวหยกนั้นเองได้!”
“ฉันก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน! มันเป็นหนึ่งในสินค้าขายดีในร้านนี้ ช่างอัญมณีฝีมือดีเป็นคนทำขึ้นมา มีราคาประมาณสามหมื่นสองพันดอลลาร์!”
“โชคดีสำหรับผู้หญิงที่ร้ายกาจคนนั้น ที่กำไลหยกมังกรไม่หัก ลองนึกดูสิว่าเธอจะต้องชดเชยเป็นเงินเท่าไหร่กัน!”
“เธอหมายความว่ายังไงขอบคุณที่มันไม่พังงั้นเหรอ? มันจำเป็นอย่างยิ่งที่สีของหยกมังกรจะต้องคงเอาไว้ หากการผสมสีของชิ้นส่วนมังกรหยกถูกรบกวน งั้นมันก็จะไม่อยู่ในรูปของมังกรอีกต่อไป! ถ้านั่นควรจะเกิดขึ้น มันจะดีกว่าถ้าแค่ทำลายกำไลข้อมือนั่นไปซะ!”
ผู้มีความรู้หลายคนกำลังแบ่งปันมุมมองของพวกเขาอย่างกระตือรือร้น!
“ว้าว ฉันสงสัยว่าเจ้าของของกำไลอยู่ที่ไหนกันนะ…”
แม้แต่เจ้านายวัยกลางคนจากก่อนหน้านี้ก็ยังประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผันนี้
“เกิดอะไรขึ้นที่นี่กัน?”
ขณะนั้นเอง ผู้จัดการหนุ่มของร้านก็รีบร้อนออกมาดู
เมื่อเขาเห็นกำไลหยกสองอันในกล่องของพวกเขาซึ่งยังคงอยู่บนพื้น ใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวทันที
“เธอยังทำอะไรอยู่ที่นี่อีก? นำกำไลข้อมือหยกมังกรไปให้ผู้เชี่ยวชาญอัญมณีเดี๋ยวนี้! ให้เขาตรวจดูว่ารูปร่างของมังกรหยกได้รับความเสียหายหรือไม่!”
“โอ-โอเค! ได้ค่ะ! งั้น นี่-”
“ทำไมเธอถึงยังอยู่ที่นี่อีก?!” ผู้จัดการตะคอก น้ำเสียงของเขาร้อนใจอย่างมาก
พนักงานขายสาวลืมที่จะขอโทษเจอรัลด์อีกครั้ง และเพียงแค่รีบไปพบกับผู้เชี่ยวชาญอัญมณีเพื่อประเมินค่ากำไลข้อมือหยกมังกร
“คุณผู้หญิง คุณต้องอยู่ในร้าน เราจะพูดคุยเกี่ยวกับการชดเชยเมื่อผลการประเมินราคาออกมา” ผู้จัดการกล่าวอย่างเย็นชาต่อชารอน
“ค่ะ…อืม…ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำลายกำไลข้อมือ…ฉันแค่อยากผลักเธอออกไป…” ชารอนพูดอย่างอ่อนโยน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน