มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 352

“เฮ้ เฮ้ เจอรัลด์คือชื่อของนาย ใช่ไหม? ทำไมนายไม่เอากำไลหยกที่นายซื้อให้กีย่าออกมา และให้พวกเราดูเหมือนกันด้วยล่ะ?”

ในใจของเขา ยาโคปคิดว่าเจอรัลด์คือสาเหตุที่สำคัญที่สุดอย่างแน่นอนที่ทำให้กีย่าเพิกเฉยต่อเขามาตลอดเวลา

ดังนั้น เขาจึงกำหนดเป้าไปที่เขาตอนนี้

“ของฉันช่างมันเถอะ! กำไลหยกที่ฉันซื้อนั้นไม่ได้ดีใกล้เคียงเท่าของนาย นายไม่ต้องดูมันหรอก!” เจอรัลด์กล่าวตามความจริง

ท้ายที่สุดแล้ว เขาเพียงซื้อกำไลหยกซึ่งมีราคาเจ็ดพันห้าร้อยดอลลาร์ให้กีย่า มันไม่ได้ใกล้เคียงกับราคาน่าเหลวไหลของของขวัญของยาโคปเลย

นอกจากนั้น ถ้าเขาต้องการจะเยาะเย้ยยาโคปจริง ๆ แล้วละก็ มันคงง่ายกว่าสำหรับเจอรัลด์ที่แค่จะตบหน้าเด็กชายคนนี้

แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ต้องการจะเกี่ยวข้องกับเขาหรือกีย่าและเพื่อน ๆ ของเธอมากเกินไปนักในอนาคตดังนั้นเขาจึงละเว้นไว้ตอนนี้

มีล่าจริงใจต่อเขา ดังนั้นเขาจึงต้องการจะทำแบบเดียวกัน

ดังนั้น จึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องแข่งขันกับยาโคป ไม่มีอะไรดีจากมัน และเขาก็จะไม่ได้รับอะไรเลย

“ใช่แล้ว เจอรัลด์! อย่าอายไปเลย พวกเราจะไม่หัวเราะใส่นาย ให้พวกเราดูสิ!” แทมมี่กล่าว

ก่อนที่เขาจะสามารถตอบสนองอะไรได้ แทมมี่ก็เดินไปหาเจอรัลด์แล้ว เธอคว้ากล่องนั้นไปจากมือของเขาแลวางมันไว้บนโต๊ะ

หญิงสาวทุกคนต่างก็คาดหวังกับมัน

เมื่อคิดว่าเปรียบเทียบกำไลหยกราคาหนึ่งหมื่นแปดพันดอลลาร์กับอีกอันที่มีราคาแค่ไม่กี่ร้อยดอลลาร์ดูสิ!

ความแตกต่างนั้นคงจะเหมือนสวรรค์กับนรกเลยทีเดียว

แทมมี่เปิดกล่องด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วคราเดียว

เจอรัลด์เพียงก้มหน้าลง รู้ว่าเขากำลังจะถูกหัวเราะเยาะ หลังจากนั้น เขาก็จำเป็นต้องหาเหตุผลเพื่อเป็นข้ออ้างในการขอตัวจากไป

ทุกอย่างจะเรียบร้อยดีและเขาจะได้ไม่ติดค้างกีย่าอะไรอีกต่อไป

เขารอให้การเยาะเย้ยเริ่มขึ้น

เขารอ และรอ และยังคงรอ

แต่มันไม่ได้เกิดขึ้น ไม่ทั้งแทมมี่ และยาโคปที่จะเยาะเย้ยเขาเลย

เขาแอบมองขึ้นไปดูว่าอะไรทำให้พวกเขาใช้เวลานานขนาดนี้ เขาเห็นแทมมี่จ้องมองไปที่กำไลหยกของเขา ด้วยท่าทางที่สุดแสนจะช็อกบนใบหน้าของเธอ

“เจอรัลด์...นี่...กำไลนี่...นายซื้อกำไลหยกนี้งั้นเหรอ?” แทมมี่พูกตะกุกตะกัก เมื่อในที่สุดแล้วเธอรวบรวมกำลังเพื่อจะพูดออกมา

หญิงสาวที่เหลือยังคงไม่ฟื้นคืนจากสิ่งที่เผยให้เห็นนี้ พวกเธออ้าปากค้างกว้าง พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

“ให้ตาย! นั่นคือกำไลหยกมังกร! ฉันเห็นสิ่งนี้ในออนไลน์และมันถูกขายไปประมาณสามหมื่นดอลลาร์!”

“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน! นี่อาจเป็นแค่กำไลหยกที่เลียนแบบเกรดสูงหรือเปล่า? ฉันอยากจะเชื่อเช่นนั้นแต่...สีนี้ มันดูเหมือนของจริงมากเกินกว่าที่จะเป็นแค่ของเลียนแบบ!”

“เธอหมายความว่ายังไงที่ว่าของเลียนแบบเกรดสูง? มันง่ายมากที่จะแยกของแท้จากของปลอม ดังนั้นการเลียนแบบตั้งแต่แรกนั้นมันเป็นไปไม่ได้!”

“นั่นคือเรื่องจริง! โอมายก๊อด! กำไลหยกของเจอรัลด์นั้นมีค่าถึงสามหมื่นดอลลาร์!”

ถ้าสาว ๆ ไม่เคยเห็นและถือผลิตภัณฑ์ของจริงในขณะนั้น พวกเธอก็คงจะไม่เชื่อคำพูดนั้นแม้ว่ามันจะทำให้พวกเธอต้องเสียชีวิตก็ตาม

แต่อย่างไรก็ตาม ก็เป็นเช่นนั้นแหละ กำไลหยกมังกรในมือของพวกเธอ

เจอรัลด์ตกตะลึงไปเช่นกัน และเขาก็รู้สึกถึงเหงื่อที่หยดลงจากหน้าผากของเขา

ให้ตายเถอะ! เมื่อเช้าเขาคว้ากล่องมาผิด! แม้ว่าทั้งสองกล่องนั้นจะค่อนข้างคล้ายกัน เจอรัลด์ก็ได้หมายพวกมันไว้แล้วด้วยตัวเลข เลขเจ็ดและสามสิบสอง เพื่อแยกความแตกต่างของพวกมัน

เขาตรวจเช็คให้แน่ใจแล้วว่าเขาได้ถือกล่องของกำไลหยกที่ถูกกว่าก่อนจะจากมา เช่นนั้นกำไลหยกมังกรราคาสามหมื่นสองพันดอลลาร์มาทำอะไรอยู่นี่ได้ล่ะ?

โธ่เว้ย!

หัวใจของเจอรัลด์กำลังเต้นอย่างบ้าคลั่ง

คนอื่น ๆ ยังคงช็อกจนพูดไม่ออก!

แม้แต่ลูกค้านักเรียนหญิงที่อยู่รอบ ๆ ก็ยังลุกจากที่นั่งของพวกเธอและมารวมกันอยู่รอบ ๆ โต๊ะของพวกเขาในตอนนี้

“ให้ฉันดูนั่นหน่อย!” กีย่ากล่าว ขณะที่เธอหยิบกำไลหยกมาจากมือของแทมมี่อย่างระมัดระวัง

หลังจากตรวจดูมันอย่างระมัดระวังแล้ว กีย่าก็มองไปที่เจอรัลด์ด้วยท่าทางที่เหลือเชื่อบนใบหน้าของเธอ “...มันเป็นของจริง เป็นของแท้อย่างแน่นอน เจอรัลด์ นายซื้อนี่ใช่ไหม?”

เจอรัลด์ไม่รู้จะตอบคำถามเธอได้อย่างไร

ขณะที่เรื่องทั้งหมดนี่กำลังเกิดขึ้น ใบหน้าของยาโคปก็เริ่มแดงเหมือนกับลูกมะเขือเทศ แก้มของเขานั้นแดงก่ำด้วยความรู้สึกทั้งประหลาดใจและโกรธ เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกตบอย่างแรงบนใบหน้า!

“ฮะ อ่า! และขณะนี้ฉันคิดว่านายเป็นผู้ชายที่จริงใจ นายก็แค่เป็นอีกคนหนึ่งในกลุ่มคนที่อวดอ้างเหล่านั้น ใช่ไหม? บอกว่ากำไลของนายเองไม่ได้แพงเหมือนของฉัน...นายตั้งใจทำแบบนี้เพื่อจะเยาะเย้ยฉัน ใช่ไหม?”

แม้แต่การเหน็บแนมของยาโคปก็ถูกกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทาเล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนใจมากกับวิธีที่เขาเสียหน้าอย่างที่สุดในวันนี้

“ฉัน...ไม่ได้...ตั้งใจ...ฉันคิดจริง ๆ ว่าของฉันนั้นมีราคาถูกว่าของนาย...ใครจะไปเดาได้ว่าจริง ๆ แล้วมันจะแพงกว่า?”

คำพูดเหล่านี้นั้นเป็นเรื่องจริง เนื่องจากเจอรัลด์ก็ไม่ได้ต้องการจะเปรียบเทียบกำไลหยกเขากับของยาโคปตั้งแต่แรกแล้ว

ขณะนั้นเอง จู่ ๆ เจอรัลด์ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเขาไม่ได้แตะกำไลหยกทั้งสองเลยตั้งแต่ที่เขานำพวกมันกลับมาที่หอพัก บางคนต้องสับเปลี่ยนมันไปมาโดยไม่ตั้งใจและจงใจแน่ เขาจะถามฮาร์เปอร์และพวกเด็กชายเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเขาได้กลับไป

เมื่อได้ยินการตอบกลับที่จริงใจของเจอรัลด์ ยาโคปก็รู้สึกเหมือนกับได้รับการต่อยเข้าที่ลำไส้ในครั้งนี้ เขายิ่งกว่าอับอายขายหน้าเสียอีกในตอนนี้

“รีบตอบเรามาเจอรัลด์! นายซื้อกำไลหยกชิ้นนี้ใช่ไหม?”

หญิงสาวทุกคนต่างก็กำลังมองมาที่เจอรัลด์อย่างคาดหวัง สายตาของพวกเธอนั้นโรยไปด้วยความชื่นชมและความตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน