มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 391

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมอนทาน่า ที่เพิ่งจะด่าประณามเจอรัลด์อยู่ตลอดเวลามานี้

ลูกตาของเธอแทบจะถลนออกมาจากเบ้าได้อยู่แล้ว

แม่เจ้า!

เธอทราบถึงภูมิหลังของเจอรัลด์เป็นอย่างดี เขาเป็นเพียงแค่คนอนาถาที่ไม่มีเงินเลยเท่านั้น

แล้วคุณคลอฟอร์ดคือใครล่ะ?

เขาคือคนที่มีชื่อเสียงมากที่สุดจากเมย์เบอร์รี่ และยิ่งไปกว่านั้นเขาคือ คนที่จะมาเปลี่ยนแปลงประวิติศาสตร์ของมณฑลเงียบสงบแห่งนี้

มอนทาน่าจะไม่เชื่อว่าพวกเขาสองคนคือคน ๆ เดียวกัน แม้ว่าเธอจะถูกทุบตีให้ตายก็ตาม

อย่างไรก็ตาม แซค ไลล์ และไมเคิล ซีค ต่างรู้ดีว่าคุณคลอฟอร์ดคือใคร

นั่งจึงหมายความว่าตัวตนของเจอรัลด์นั้นไม่ใช่ความเข้าใจผิด

ให้ตาย มอนทาน่าตกตะลึงพรึงเพริดอย่างที่สุด

“คุณไลล์ค่ะ พวกคุณต้องเข้าใจผิดไปใช่ไหม? คุณกำลังเรียกไอ้โง่คนนี้ว่าคุณคลอฟอร์ดเหรอ?”

มอนทาน่าอดไม่ได้ที่จะพูดโผงผางออกมาด้วยท่าทางที่ตรงไปตรงมา

แซคขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำถามนั้น เมื่อมองไปที่คราบไวน์บนชุดของมอนทาน่า เขาก็หันไปหาผู้จัดเตรียมงานด้วยความไม่พอใจและกล่าวขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้นที่นี่กัน? ผู้หญิงที่สกปรกเช่นนี้กล้าขึ้นมาบนเวทีและแสดงท่าทีหยาบคายขนาดนี้กับคุณคลอฟอร์ดได้อย่างไร?”

“ขออภัยด้วยครับคุณไลล์และคุณคลอฟอร์ด พวกเรามองข้ามในส่วนของพวกเราไป!”

เจ้าหน้าที่ของผู้จัดเตรียมงานพยักหน้ารับฉับพลัน ขณะที่เหงื่อไหลหลงหน้าผากของเขา

เขาชี้ไปที่มอนทาน่าและโจนาธาน “คุณและคุณ! ออกไปจากที่นี่ซะ!”

“ห๋า? ทำไมล่ะ? ผู้ชายคนนี้คือตัวปลอม เขาเป็นแค่นักเรียนที่ยากจน! พวกคุณกำลังเข้าใจผิด ฉันเป็นครูของเขา! แม่งเอ้ยเจอรัลด์! พูดอะไรซักอย่างสิ บอกพวกเขาไปว่านายเป็นแค่ไอ้โง่ที่ยากจน และพวกเขาเข้าใจผิดคน!”

คนหลายคนพุ่งขึ้นมาบนเวทีเพื่อจับกุมมอนทาน่าและโจนาธานไว้

มอนทาน่าดิ้นรนเพื่อกลั้นเสียงกรีดร้องไว้

อย่างแรก มันคงจะน่าขายหน้ามากเกินไปที่จะถูกโยนออกไปจากห้องโถงต่อหน้าคนอื่น ๆ

อย่างที่สอง เจอรัลด์จะเป็นคุณคลอฟอร์ดไปได้อย่างไรกัน?! ถ้ามันเป็นเรื่องจริง มอนทาน่าสาบานไว้ว่าเธอจะกระโดดตึกตายไปซะ

ในจังหวะนั้น เธอแค่หวังว่าเจอรัลด์จะพูดอะไรซักอย่างเพื่อขจัดข้องสงสัยนี้

เจอรัลด์เป็นคนโง่มากเกินไปไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาอยู่ชั้นล่าง ทำไมเขาถึงกล้าก้าวไปข้างหน้าเมื่อคน ๆ นั้นตะโกนเรียกหาคุณคลอฟอร์ดด้วยล่ะ?

แซคเหลือบมองไปที่เจอรัลด์ครั้งนี้

เขาต้องการการยืนยันจากเจอรัลด์

ถ้าผู้หญิงคนนี้รู้จักกันกับเจอรัลด์ แซคจะไม่กล้าที่จะทำสิ่งต่าง ๆ รุนแรงมากเกินไป

จากนั้นเจอรัลด์ก็พูดออกมาอย่างปุปปับ

“อืม เธอเคยเป็นครูของผม แต่ผมไม่ได้รู้จักเธอดีขนาดนั้น!”

เจอรัลด์หัวเราะ “แต่ถ้าคุณต้องการให้ผมยอมรับมัน ก็ได้ ผมจะยอมรับ ผมเป็นคนน่ารังเกียจที่ยากจน นักเรียนที่ยากจนคนหนึ่ง และพวกเขาเข้าใจผิดคน!”

“ฮ่า! คุณได้ยินนั่นไหมคุณไลล์? ฮ่าฮ่าฮ่า เขายอมรับมัน เขาเพิ่งจะยอมรับมันด้วยตัวเขาเอง!”

มอนทาน่าตะโกนด้วยความโมโหฉุนเฉียว

เธอคิดกับตัวเองว่าเธออาจจะได้รับการชื่นชมจากคุณไลล์ด้วยวิธีนี้

แต่แซคมองไปที่มอนทาน่าและยิ้มเยาะ “ใครก็ได้ เอาสองคนนี้ออกไปจากที่นี่ซะ!”

มีคนกำลังรออยู่แล้ว และในพริบตาเดียว พวกเขาก็จับกุมมอนทาน่ากับโจนาธาน และบังคับให้พวกเขาออกไปจากห้องโถง

บรรยากาศในห้องโถงยิ่งเริ่มมืดมัวมากยิ่งขึ้น

เจอรัลด์รู้สึกรำคาญกับมอนทาน่า นับตั้งแต่ที่พวกเขามาถึงที่สถานีรถโดยสารแล้ว มอนทาน่าได้ปฏิบัติกับเขาเช่นนี้ และความบาดหมางระหว่างทั้งสองก็ได้เริ่มขึ้น

ในอดีต เจอรัลด์สามารถทนต่อการปฏิบัติแบบนี้ได้ อย่างเช่นการเยาะเย้ยและเหน็บแนมของ อลิซ แบรดฟอร์ด เขาไว้หน้าเธอเพราะเธอเป็นเพื่อนของ นาโอมิ มิลตัน

ดังนั้น เจอรัลด์จึงอดทนไว้เท่าที่เขาจะสามารถทำได้

แต่สำหรับมอนทาน่าแล้ว เขาจะไว้หน้าเธอไปเพื่อใครกัน? แล้วทำไมเขาควรจะเคารพเธอ?

ด้วยเหตุนั้น ครั้งนี้เจอรัลด์จึงเด็ดเดี่ยวมากขึ้นเล็กน้อย

คราวนี้ เจอรัลด์ชนะได้รางวัลรถเบนซ์ G500 ให้ตัวเอง ผู้จัดงานคิดว่าคุณคลอฟอร์ดอาจจะคิดว่าของรางวัลนั้นราคาถูกมากเกินไปหน่อยก็ได้เพราะเจอรัลด์ก็ได้รับการขอให้สนับสนับสนุนงานเลี้ยงนี้ท้ายที่สุดแล้ว

แต่เจอรัลด์ไม่ได้พูดอะไร

สำหรับเจอรัลด์ รถเบนซ์นี้ก็ค่อนข้างดีอยู่

และตอนนี้ที่เขากลับมา เขาก็ไม่อาจขับรถแลมบอร์กินีของตัวเองไปรอบ ๆ ได้อยู่แล้ว

ตอนแรก เขาคิดว่าจะยืมรถสักคันจากแซคเพื่อขับไปรอบ ๆ มณฑล แต่มันบังเอิญว่าเขาได้รถคันใหม่ให้ตัวเองพอดี

จากนั้นงานเลี้ยงก็ดำเนินต่อไปขณะที่พวกเขาดื่มและพูดคุยกันเกี่ยวกับหัวข้ออื่น ๆ

ในชั่วพริบตา ก็ผ่านไปแล้วสัปดาห์หนึ่ง

คุณลุงวินเทอร์ก็ออกจากโรงพยาบาลแล้วเช่นกัน

เมื่อไม่นานนี้ เจอรัลด์ไม่มีอะไรมากนักให้ทำ ดังนั้นเขาจึงพร้อมที่จะไปข้างแซคเพื่อช่วยตรวจสอบโครงการต่าง ๆ และอื่น ๆ

นอกจากนี้ พี่สาวของเขาก็โทรหาเขาสองสามครั้งเหมือนกัน