อ้อมกอดอสูรไร้ใจ นิยาย บท 19

หลังจากที่ฟ้ารดาเดินไปแล้ว แพรณาราก็หันมาเอ่ยถามคนข้างๆ อย่างจับผิด “พี่อลันตั้งใจตามมิกิมาใช่ไหมคะ”

“จูบพี่เดี๋ยวนี้! ก่อนที่พี่จะเริ่มทนไม่ไหว” ออร์แลนโด้ตอบกลับ เสียงเย็น ช่างแตกต่างจากเมื่อครู่ลิบลับ แถมใบหน้ายังบึ้งตึงอีกด้วย

“ทำไมต้องจูบคะ แล้วพี่อลันก็ยังไม่ได้ตอบคำถามของมิกิเลย” แพรณาราต่อว่าอย่างไม่เข้าใจ ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงต้องทำท่าทางใส่อารมณ์กับเธอ

“ต้องให้สาธยายให้ฟังก่อนเหรอฮะ!” ออร์แลนโด้ตอบกลับอย่าง หาเรื่อง

“ก็แล้วมันเรื่องอะไรล่ะค่ะ” แพรณาราเริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมาบ้าง

“เรื่องแรก เรียกผัวว่าพ่อ เรื่องที่สองจะรับสายทุกครั้งที่พี่โทร. หา เปิดมือถือดูซิ! ว่ามีกี่สายแล้วที่ไม่ได้รับ ส่วนอีกเรื่องคือ...ทำไมต้องไปกอดไปหอมกับฟ้ารดาขนาดนั้นด้วย พี่หึงและพี่กำลังข่มอารมณ์อย่างหนักตอนนี้ ที่จะไม่อาละวาดออกมา ถ้าอยากให้พี่แสดงต่อจนจบก็จูบมาซะดีๆ แล้วเรื่องทั้งหมดเราจะกลับไปเคลียร์กันที่ห้องคืนนี้ หรืออยากจะให้พี่ระเบิดอารมณ์ตอนนี้! เอาไงมิกิ เลือกมา!” ออร์แลนโด้เอ่ยเสียงเข้ม

แพรณาราได้ฟังถึงกับขนลุกไปทั้งตัว เพราะเธอก็รู้จักลูกบ้าของอีกฝ่ายดี ว่าเขาจะทำอย่างที่พูดแน่ๆ ถ้าเธอไม่ทำตามที่เขาบอกตอนนี้!

“ก็ได้ๆ มิกิจะจูบพี่อลัน แล้วเราจะกลับไปคุยกันที่ห้องคืนนี้ค่ะ” แพรณารารีบเอ่ยขึ้น เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะกลายพันธุ์ต่อหน้าเพื่อนของเธอซึ่งนั่นคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ

“เยี่ยม! เลือกได้ดีนี่ เริ่มเลยค่ะ ถ้าไม่อยากให้เพื่อนของมิกิมาเห็นช็อตหวานของเรา” ออร์แลนโด้หมุนตัวสาวเจ้าให้มาอยู่ตรงหน้าตน เพื่อที่จะได้จูบถนัดๆ

“ค่ะ” แพรณารารับคำอย่างจำใจ

“พี่พร้อมแล้ว!” ออร์แลนโด้จ้องมองริมฝีปากบางที่เขาหลงในความหวานอย่างถอนตัวไม่ขึ้น จนต้องเป็นบ้าร้อนรนอยู่เหมือนกับในตอนนี้

“ก้มลงมาหน่อยสิคะ” แพรณารากลอกตากับความสูงที่ต่างกัน มันทำให้เธอจูบอีกฝ่ายไม่ถนัด

“ได้ค่ะ” คนเจ้าเล่ห์ยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะก้มลงตามคำขอ

หญิงสาวถอนหายใจ ก่อนจะบรรจงจูบอย่างแผ่วเบาแต่ทว่า...กลับถูกออร์แลนโด้กอดรัด แล้วจูบกลับอย่างดูดดื่ม เนิ่นนาน และเริ่มเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ

เธอทุบหน้าอกแกร่งสองสามครั้ง เพื่อบอกว่ากำลังจะขาดอากาศหายใจ เขาจึงยอมถอนจูบออกให้เพียงครู่! แล้วจากนั้นก็ก้มลงจูบต่ออีกครั้ง!

ขณะที่ฟ้ารดาเข้าห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงสอง-สามคนที่เพิ่งจะเข้ามา คุยกันเกี่ยวกับเรื่องของออร์แลนโด้ เธอจึงอดแอบฟังไม่ได้ เพราะอยากจะรู้ความเป็นมาของอีกฝ่าย

“เมื่อกี้ฉันอุตส่าห์ดีใจที่เห็นเจ้าชายน้ำแข็งโผล่มาที่คลับคืนนี้ แต่แหม! น่าเสียดายสุดๆ เลย ดันไปสวีตหวานกับสาวเอเชียซะงั้น เฮ้อ…” นางแบบรัสเซียเอ่ยขณะที่หยิบลิปสติกขึ้นมาเติม

“คุณออร์แลนโด้เนี่ยไม่ต้องอ่อยแล้วแก ไม่ได้ขึ้นเตียงด้วยหรอก เห็นคนเค้าเมาท์มอยกันว่าชะนีนางนี้แหละ ที่เจ้าชายน้ำแข็งพานั่งเฮลิคอปเตอร์ My Angel Rocasander ไปที่เรือสำราญด้วยกันวันก่อน แถมร้องเพลงจีบ อีกด้วย! เอ๊...เพลงอะไรนะ อ๋อ! ใช่ๆ เพลง Until You และที่เด็ดกว่านั้นคือ...พ่อคุณเล่นประกาศออกไมค์ว่า ขอมอบเพลงนี้ให้กับนางฟ้าของผม พระเจ้า! ฉันละอิจฉาแม่นี่สุดๆ เลย!” นางแบบอิตาลีเล่าเรื่องที่รู้มาให้เพื่อนนางแบบ ทั้งสองคนฟัง

“ใช่ๆ วันนี้ฉันก็เจอที่โรงพยาบาล เห็นเขาพาแม่นี่นั่งบูกัตติสีขาวมุกที่เพิ่งถอยออกมาใหม่ด้วยล่ะ” นางแบบบราซิลเล่าให้เพื่อนสาวฟัง พร้อมกับทำตาโตอย่างอิจฉา

“อย่างน้อยคนที่เสียใจที่สุดคงไม่ใช่พวกเราแน่นอน อย่างน้อยๆ ก็ยัยอิซซี่ ทาเมียนน่า คนหนึ่งละใช่ไหม คิกๆๆ” นางแบบรัสเซียบอกพร้อมกับหัวเราะอย่างชอบใจ

“ใช่ๆ เขารู้กันทั้งวงการว่าอิซซี่น่ะ หลงรักเจ้าชายน้ำแข็งหัวปักหัวปำมาไม่รู้ตั้งกี่ปี” นางแบบอิตาลีเสริมต่อ

“แต่นางก็แรงไม่เบานะอิซซี่น่ะ ได้ข่าวว่าตามตื๊อคุณออร์แลนโด้ไปเกือบทุกที่เลย” แบบนางบราซิลเอ่ยพลางเบะปากนิดๆ เพราะไม่ชอบอิซซี่เท่าไหร่

“ฉันก็แอบชอบเจ้าชายน้ำแข็งนะ แต่คงไม่ด้านคูณด้านเท่าแม่นี่หรอกคิกๆๆ” นางแบบรัสเซียหัวเราะต่ออีกครั้งอย่างขำๆ

“สงสัยจะยังไม่รู้จักเจ้าชายน้ำแข็งดี ลองถ้าไม่พอใจขึ้นมาละก็...พ่อคุณเคยสนโลกซะที่ไหนล่ะ ดูอย่างคุณแพททริกสันสิ! หักหน้ายัยลูเซียน่ากลางงาน วันเกิดของมาดามแจสมิน ฉันนะโคตรจะสะใจเลยแก แถมมาดามยังประกาศงานแต่งงานในอีกสามเดือนข้างหน้าให้ลูกชายคนโตอีก” นางแบบบราซิลเอ่ยพลางส่องกระจกหมุนไปมาเช็กความเรียบร้อยของชุดที่ใส่อีกครั้ง

“ฉันว่างานแต่งพี่กับน้องคงจัดใกล้ๆ กันแน่ รีบไปตัดชุดเลยนะ เดี๋ยวไม่ทัน ยังมีคุณแดเนียล คุณคารอสและคุณเจคอปอีก” นางแบบอิตาลีเอ่ย

“เออใช่ๆ ยังเหลืออีกสามคนแน่ะ ปะ! ไปดื่มย้อมใจกันเถอะแก มองดูสาวในอ้อมกอดเจ้าชายน้ำแข็ง แล้วมโนว่าเป็นตัวเองก็พอแล้ว” นางแบบบราซิลเอ่ยและหมุนตัวเช็กความเรียบร้อยตามเพื่อนสาว

“ใช่ๆ เอาแค่นี้ก็พอละ ปะ พวกเรา” นางแบบรัสเซียเอ่ยพร้อมกับหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ แล้วพากันเดินออกจากห้องน้ำไป

ฟ้ารดาที่แอบฟังสาวๆ ตัวใหญ่ๆ ไซส์ยุโรปยืนแต่งหน้าไป คุยไป ที่หน้ากระจกอย่างสนุกปาก จนเธอรู้ว่าวันนั้นที่โทร. หาแพรณารา เสียงของผู้ชายที่ร้องเพลงจีบสาวก็คือออร์แลนโด้นี่เอง ‘รู้แบบนี้ค่อยเบาใจหน่อย!’ หญิงสาวอมยิ้มก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะอย่างอารมณ์ดี

พอมาถึงฟ้ารดาก็เห็นแพรณาราฉีกยิ้มอย่างอายๆ เธอประเมินสถานการณ์แล้วคิดว่า...เพื่อนรักของเธอต้องมีอะไรแน่ๆ ตอนที่เธอไม่อยู่

“คุณฟ้าครับ! เดี๋ยวเราย้ายไปนั่งห้องวีไอพี ที่เป็นกระจกใสตรงนั้นดีกว่าครับ ผมให้เด็กย้ายของไปหมดแล้ว” ออร์แลนโด้ชี้ห้องวีไอพีให้อีกฝ่ายดู

“ว้าว!! ตรงนั้นใช่ไหมคะ? สวยจังเลย!”

“งั้นไปเลยดีกว่าค่ะ” แพรณารารีบสนับสนุน

“เชิญครับ!” ออร์แลนโด้โอบไหล่บางให้ออกเดินไปด้วยกัน โดยมีฟ้ารดาตามมาติดๆ

“โอ๊ย...ตื่นเต้นๆ” ฟ้ารดายิ้มอย่างดีใจ

‘ทำไมไม่หึงไม่หวงบ้างวะ ทั้งๆ ที่เขาแสดงออกขนาดนี้ แถมยังทำหน้าชื่นชมเขาอีก เอ๊ะ!…หรือว่าเราจะคิดไปเองนะ แต่ถ้าไม่ใช่อย่างที่คิดก็ดี เพราะถ้ามิกิเบี่ยงเบนกับฟ้ารดาขึ้นมา แล้วพากันไปตีฉาบเมื่อไหร่ เขาคงจะใจสลายน่าดู’ ชายหนุ่มคิดทบทวนกิริยาและการกระทำของสองสาวใหม่อีกครั้ง

ทั้งสามพากันเข้าไปยังห้องวีไอพี ที่พนักงานยกกับแกล้มและเครื่องดื่มที่ออร์แลนโด้สั่งไว้ออกมาเสิร์ฟกันพร้อมเพรียง

“ว้าว! เพอร์เฟกต์สุดๆ เลย” ฟ้ารดามองอย่างอึ้งๆ ก่อนจะหันไปเอ่ยกับพนักงานที่ยืนอยู่ใกล้ๆ “เอ่อ...ช่วยถ่ายรูปให้หน่อยได้ไหมคะ”

“ได้ค่ะ” พนักงานเสิร์ฟยื่นมือไปรับมือถือมาเตรียมกดบันทึกภาพ

“คุณอลันจะถ่ายกับฟ้าและมิกิด้วยได้ไหมคะ” ฟ้ารดาถามเพราะกลัวว่าจะทำให้ออร์แลนโด้อึดอัด

“อ๋อ! ได้อยู่แล้วครับ” ออร์แลนโด้ตอบยิ้มๆ ‘นึกว่าจะไม่ชวนซะอีก!’