อ้อมกอดอสูรไร้ใจ นิยาย บท 2

แพรณารารีบดึงสายเบลต์มารัด เพราะคนขับกระชากรถออกตัวเร็วจนหน้าเธอแทบจะโขกกับกระจกรถด้านหน้า หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก เธอรู้สึกกลัวกับอารมณ์ของอีกฝ่ายอย่างบอกไม่ถูก

“นะ...นี่คุณจะพาฉันไปไหน ฉะ...ฉันนัดกับเพื่อนเอาไว้นะ เธอมาจากเมืองไทย ไม่รู้จักใครที่นี่ คุณปล่อยฉันไปได้ไหม ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตบหน้าคุณเลยนะ ฮือๆๆ ก็คุณมาดูถูกฉันก่อนทำไมล่ะ ฉันเป็นผู้หญิงไทยนะ ประเทศไทยเขาถือเรื่องแบบนี้ อีกอย่างฉันตั้งใจจะเก็บเอาไว้ให้ผู้ชายที่ฉันจะแต่งงานด้วย ฮือๆๆ” หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาหวังเรียกความสงสารจากผู้ชายข้างๆ ให้ใจอ่อนและยอมปล่อยเธอไป

“หึ! เธอเนี่ยนะยังบริสุทธิ์อยู่!” ออร์แลนโด้แค่นเสียงเย้ยหยัน

“ฉันพูดจริงๆ นะคุณ ได้โปรดเถอะ...จะให้ฉันทำอะไรก็ได้เพื่อไถ่โทษ ขอร้องละ ฮือๆๆ” เธอพยายามอ้อนวอน

“ไม่ต้องกลัว! เธอได้ไถ่โทษของเธอแน่ ทั้งคืนเลย! ฉันสาบาน”ออร์แลนโด้ หันมาบอกด้วยสายตาที่แข็งกร้าวและดุดัน

“ได้โปรด...อะไรก็ได้ ฉันยินดีทำทั้งนั้น เว้นแต่เรื่องบนเตียง...” แพรณาราต่อรองอย่างหวั่นๆ เพราะคำว่า ฉันสาบาน ของเขาเมื่อครู่ทำให้เธอกลัวขึ้นมาจับใจ

“หึ! ก็เห็นจะมีแต่เรื่องนั้นเรื่องเดียว ที่เธอจะทำให้ฉันได้น่ะ” ออร์แลนโด้หันมาตอบ พร้อมกับยกยิ้มตรงมุมปากแบบเหยียดๆ ‘เพิ่งจะมากลัวเอาตอนนี้เนี่ยนะ สายไปแล้วละแพรณารา! ฉันจะลงโทษเธอบนเตียงให้หนักเลยคอยดู’

“แต่ฉันยังบริสุทธิ์อยู่นะ และฉันจะมอบให้กับผู้ชายที่ฉันรักและจะแต่งงานด้วยเท่านั้น” เธอบอกเสียงดังอย่างเริ่มจะทนไม่ไหว เพราะอ้อนวอนยังไง อีกฝ่ายก็จะพาเธอขึ้นเตียงอยู่ดี

“เหรอ? แล้วไง ใครจะสน ฉันอย่างนั้นเหรอ? หึๆ รู้อะไรไหม นั่นเป็น สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่คิดไว้ว่าจะทำเลยละ เอาเป็นว่าถ้าฉันเจอไอ้เยื่อบางๆ ที่ว่านั่นเมื่อไหร่ แล้วเราค่อยมาคุยเรื่องแต่งงานดีไหม? แพรณารา!” เขาตอกกลับอย่างเจ็บแสบ ‘เผลอๆ ยายนี่อาจจะโดนจิ้มตั้งแต่อายุ 16-17 แล้วก็ได้ สวยๆ อย่างนี้จะเหลือมาถึงเขาอยู่อีกเหรอวะ’

“คุณเป็นคนที่ฉันไม่คิดจะแต่งงานด้วยเด็ดขาด! ต่อให้ฉันจะต้องเสียความบริสุทธิ์ให้ก็ตาม จำไว้!!” หญิงสาวบอกอย่างเหลืออด ‘ทำไมไอ้ลูกน้องของไอ้บ้านี่ ต้องขับรถตามมาตั้งห้าหกคัน แล้วแบบนี้เธอจะหาทางหนีได้ยังไง’ แพรณาราคิดในใจขณะหันไปมองกระจกข้างหลัง

“จำคำพูดของเธอไว้ให้ดีด้วยละแพรณารา เพราะฉันจะเฉดหัวเธอส่งทันทีที่หมดประโยชน์ รู้ไหม! สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดในชีวิต คือการต้องผูกมัดใครสักคนไปจนตาย และคนอย่างฉันจะไม่มีวันทำมันเด็ดขาด!” ออร์แลนโด้เอ่ยในสิ่งที่ตัวเขาตั้งมั่นเอาไว้ด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว พร้อมกับมองสาวที่ร้องไห้น้ำตานองหน้าด้วยสายตาเหยียดหยาม

แพรณารามองดูอสูรร้ายในร่างของเทพบุตรอย่างหวาดกลัว ขณะที่รถแล่นเข้ามาจอดที่ด้านหน้าวิลล่าหรู และแพงที่สุดในลอนดอน อย่าง ‘Scala Villa’

หลังจากที่จอดรถสนิทแล้ว ออร์แลนโด้ก็เปิดและปิดประตูรถเสียงดัง ใส่คนที่นั่งอยู่ด้านใน จากนั้นก็เดินอ้อมมาเปิดประตูรถฝั่งที่สาวเจ้านั่งอยู่ แล้วก้มตัวลงไปปลดล็อกเข็มขัดนิรภัยออก ก่อนจะดึงกึ่งลากหญิงสาวออกมา

“ถ้าเธอโวยวาย หรือส่งเสียงร้องให้ใครช่วยแม้แต่คนเดียว การ์ดของฉันจะยิงทั้งเธอและคนที่เธอขอความช่วยเหลือทิ้งทันที เข้าใจไหม!” ออร์แลนโด้เอ่ยด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยมดุจดั่งอสูรร้ายที่ไร้ความเมตตา

“...” หญิงสาวพูดไม่ออก น้ำตาไหลทะลักออกมาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปรอบๆ ก็เห็นการ์ดดึงเสื้อสูทที่ปิดบังปืนที่ซ่อนเอาไว้ออกให้เห็น

“ฉันถามว่าเข้าใจไหม!” ออร์แลนโด้ตะโกนเสียงดังใส่ ทำเอาคนที่กำลังขวัญเสียถึงกับสะดุ้งสุดตัว

“ขะ... เข้าใจแล้ว!” แพรณารารับคำเสียงสั่นๆ

“เข้าใจแล้วก็เช็ดน้ำตาซะ!” ออร์แลนโด้กัดฟันเอ่ยเสียงเย็น จนคนที่ฟังขนลุกซู่ไปทั้งตัว

“ฮึก!... ฮือ!... ฮึก!” แพรณารากลั้นเสียงสะอื้น ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้งอย่างเร็ว ตามคำสั่งของอสูรร้ายตรงหน้า

หญิงสาวตาแดงก่ำขณะที่เดินตามคนเถื่อน ก็เกือบสะดุดเท้าตัวเองอยู่หลายครั้ง พนักงานที่ล็อบบีต่างทำความเคารพออร์แลนโด้กันอย่างมึนงงที่เห็นเจ้าของวิลล่าเดินมากับสาวสวยร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้ม

ออร์แลนโด้จับแขนของสาวเจ้าเอาไว้มั่น ก่อนจะส่งสายตาดุๆ ไปให้คนที่ทำท่าจะร้องไห้ ให้หยุดนิ่ง ขณะเดินมาหยุดตรงหน้าลิฟต์

แพรณาราหันไปมองการ์ดที่เดินตามเกือบสิบคน อยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ พอหันไปมองด้านข้างก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินแกมวิ่งมากดลิฟต์ให้ด้วยท่าทางเร่งรีบ

“สวัสดีครับท่าน! เดี๋ยวผมกดให้ครับ” หญิงสาวสะดุดตาและอึ้งกับป้ายที่หน้าอกของผู้ชายที่วิ่งมากดลิฟต์ให้ ‘ผู้จัดการ’ แต่เธอก็ไม่สามารถเอ่ยขอความช่วยเหลืออะไรได้ เพราะการ์ดที่เดินตามมาเล็งบางอย่างมาทางเธอภายใต้เสื้อสูทสีดำ ที่มองเห็นกลายๆ ว่าคือปลายกระบอกปืนที่นูนขึ้นมา!

จนกระทั่งลิฟต์ขึ้นมาหยุดตรงชั้นบนสุด แพรณาราก็ต้องอึ้งหนักกว่าเดิม เพราะคนป่าเถื่อนตรงหน้า พักอยู่ชั้นบนสุดของที่นี่คนเดียวทั้งชั้น

‘พระเจ้า! ไอ้บ้านี่คงจะรวยมาก ถึงได้ซื้อทั้งชั้นเอาไว้คนเดียวแบบนี้มิน่า! ผู้จัดการถึงรีบวิ่งมากดลิฟต์ให้ ตอนแรกก็คิดว่าคงจะเป็นมาเฟียทั่วๆ ไป แต่ถ้าซื้อวิลล่าใจกลางกรุงลอนดอนได้ทั้งชั้นไม่ธรรมดาแล้วสิ!’

“ยืนทำซากอะไรล่ะ เข้าไปข้างในสิ!” ออร์แลนโด้เอ่ยเสียงดัง ทำเอาคนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวน้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาทันใด

‘หึ! เพิ่งจะกลัวเหรอยัยตัวแสบ’ ออร์แลนโด้คิดในใจก่อนจะดันให้คนที่ยืนอยู่ ขยับเท้าเดินเข้าไปข้างในห้อง

“ไม่! ฉันจะรอคุณตรงนี้ คุณจะไปทำอะไรก็...อ๊ะ!” แพรณารายังไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกเขาดันเธอเข้าไปข้างในห้อง หญิงสาวน้ำตาไหลอาบแก้มรีบยกมือไหว้อ้อนวอนขอความปรานีผู้ชายตรงหน้าด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ฉันขอโทษ แต่อย่าทำแบบนี้เลยนะ ได้โปรด...คุณเองก็หน้าตาดีดูหล่อเหลา ฉันเชื่อว่าต้องมีคนที่เต็มใจจะทำแบบนี้กับคุณแน่ๆ ได้โปรดเถอะฮือๆๆ” เธอทรุดลงนั่งกับพื้นแล้วยกมือไหว้ พร้อมกับร้องไห้จนสั่นไปทั้งตัวไม่เข้าใจว่าเธอทำเวรทำกรรมอะไรมา ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

ชายหนุ่มหัวใจกระตุกวูบอย่างบอกไม่ถูก ที่เห็นสาวตรงหน้าทรุดลงนั่งแล้วยกมือไหว้อ้อนวอนอย่างคนที่ไร้กำลังจะต่อสู้ เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะย่อตัวลงแล้วจับใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา ใช้นิ้วปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลทิ้ง และรับรู้ถึงอาการสั่นเทาของเธอ ที่บ่งบอกว่ากำลังกลัวเขาขนาดไหน อะไรบางอย่างบอกเขาให้จูบริมฝีปากบางที่สั่นระริกนิดๆ นั้น

จูบที่แผ่วเบานุ่มนวลและอ่อนโยน ขัดกับการกระทำและคำพูดเมื่อครู่ ทำให้คนที่สั่นกลัวในตอนแรกถึงกับเคลิบเคลิ้มตามราวกับต้องมนตร์อสูรและเผลอครางออกมาเบาๆ อย่างเผลอตัว

ออร์แลนโด้ยิ้มอย่างชอบใจ กับปฏิกิริยาที่แสนจะอ่อนหัด แต่ทว่ากลับปลุกเร้าอารมณ์ของเขายิ่งนัก

‘พระเจ้า! นี่แค่จูบกับยัยนี่ เขาก็แทบจะคลั่ง ไหนจะเนื้อตัวสั่นๆ นั่นอีก หึ! เล่นบทสาวบริสุทธิ์ซะสมจริงเลยนะ!’ เขาเย้ยหยันในใจ

แพรณารารู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ในห้องนอนของอีกฝ่าย เธอพยายามดิ้นและขัดขืนหลังจากที่ได้สติ แต่ถูกอสูรร้ายก็ใช้วิชามารที่เหนือชั้นกว่า หลอกล่อให้เธอหลงใหล เคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำอันชวนวาบหวิวอย่างที่เธอไม่เคยสัมผัสมันมาก่อนในชีวิต มันปลุกความต้องการบางอย่างในกาย ของเธอขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด

ออร์แลนโด้กระตุกชุดเดรสเพียงครั้งเดียว ก็หลุดติดมือของเขาออกมา เผยให้เห็นสัดส่วนที่เย้ายวนทันใด แพรณารารีบยกมือขึ้นปิดส่วนนั้นส่วนนี้จ้าละหวั่น ใบหน้าแดงก่ำอย่างเขินอายเพราะทั้งเนื้อทั้งตัวตอนนี้มีแค่แพนตี้สีขาวลายลูกไม้แค่ตัวเดียว เนื่องจากชุดเดรสที่ใส่มีดันทรงด้านในจึงไม่ต้องใส่บราและนั่นจึงทำให้คนตรงหน้าเห็นหน้าอกของเธอเข้าอย่างจังตอนที่ดึงชุดออก

‘36-21-31 เพอร์เฟกต์จริงๆ ให้ตายสิ’ ชายหนุ่มถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง เพราะส่วนใหญ่เจอแต่สาวๆ ไซส์ยุโรป หุ่นสะบึ้ม ออร์แลนโด้จ้องมองปลายถัน สีแดงเชอร์รี่สวยสดด้วยความรู้สึกกระหาย มันทำให้เขาไม่รอช้าที่จะลิ้มลองรสชาติของมัน

“ได้โปรด...อย่าทำแบบนี้เลย” แพรณาราอ้อนวอนและดันใบหน้าของคนที่กำลังซุกไซ้หน้าอกของเธอออก

“อย่าดื้อสิ! แล้วผมสัญญาว่าจะนุ่มนวลกับคุณ” เขาเอ่ยเสียงอ่อนโยน ก่อนจะขยับเข้าดึงเธอขึ้นมากอดและจูบปลอบขวัญคนที่สั่นเป็นเจ้าเข้าให้คลายความกลัว มือหนาลูบไล้สะโพกสวยได้รูป ก่อนจะวนมายังเอวบางที่สัมผัสแล้วรู้สึกหวั่นๆ ว่าถ้าจับกระแทกแรงๆ คนในอ้อมกอดอาจจะแหลกหักคามือเขา เลยต้องยั้งใจที่จะไม่แสดงด้านที่ดิบเถื่อนออกมา!

ออร์แลนโด้ค่อยๆ ไล้มือลงไปสัมผัสยังใจกลางของอิสตรี และใช้นิ้วลูบสัมผัสผ้าลายลูกไม้สีขาว ที่โอบอุ้มดอกไม้งามที่ล่อตา ล่อใจเอาไว้อย่างพยายามข่มอารมณ์