moneybags พ่อฉันเป็นเจ้าสัว นิยาย บท 24

บทที่ 24 กระดาษโน้ต

จักรชัยคิดอยู่ครู่หนึ่งถึงยังไงเขาก็เป็นผู้ชายคงไม่ปล่อยให้ผู้หญิงพูดขึ้นก่อน “ฉัน.........”

“นายรู้ความน่าสมเพชของตัวเองก็ดีแล้วไม่จำเป็นต้องพูดออกมา ถ้าเป็นฉันคงจะตบเธอไปตั้งนานแล้ว”

ใบหน้าแดงของเพลงพิณทำให้คำพูดของเขาหายไป เมื่อพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้แล้วทั้งสองคนก็ไม่มีอะไรจะคุยกันอีก ทันใดนั้นสปอตไลท์ก็พุ่งเข้ามา

บนหน้าจอปรากฏภาพจักรชัยและจันทรา

“ไม่ใช่บอกว่าจะเชิญใครมาคนหนึ่งหรือไง นี่มันอะไรกัน? หรือว่ามีบางอย่างผิดปกติที่หลังเวที?”

เพิ่งพูดก็ได้ยินมัลลิกาบนเวทีพูดขึ้น

“ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายเสื้อเชิ้ตสีขาวท่านนั้นจะเต็มใจขึ้นมาบนเวทีและร้องเพลงกับฉันไหม?”

จักรชัยยังคงงุนงงและไม่เข้าใจว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร เพลงพิณที่อยู่ด้านข้างตื่นเต้นและผลักเขาออกไป จักรชัยเดินตามเจ้าหน้าที่ไปที่เวทีอย่างุนงง

เห็นได้ชัดว่าจำรัสยังไม่กลับมาจากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนั้น เขาจ้องมองจักรชัยเดินขึ้นเวทีด้วยความงุนงงใบหน้าของเขาแดงไปหมด ก่อนหน้านี้เขาเชิญมัลลิกามาทานอาหารเย็นโดนเฉพาะก็เพื่อวันนี้คิดไม่ถึงว่ามัลลิกาคนนี้จะไร้ประสิทธิภาพ

เมื่อเสียงดนตรีหายไป จักรชัยก็ได้สติกลับมาเห็นมัลลิกาโค้งคำนับให้ผู้ชมก่อนที่จะเดินไปด้านหลังเวที แต่มัลลิกาก็หันกลับมายัดกระดาษโน้ตเข้ามาในมือของเขา

เพลงพิณมองไปที่จักรชัยซึ่งเดินกลับมาอยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าเล็กเผยความคับแค้นใจ เธอเดาว่าจักรชัยไม่รู้ว่ามัลลิกาทำอะไรอยู่ ร้องเพลงบนเวทีเดียวกันโดยไม่รู้เรื่องอะไร เธอเป็นถึงแฟนตัวยงของมัลลิกาเลยนะ!

ในมือจักรชัยถือกระดาษโน้ตไว้ เขาดูเหมือนจะเหม่อลอยเล็กน้อยหลังจากมีคนพูดด้วยไม่กี่คำก็จากไป จักรชัยถึงค่อยเดินออกไปข้างนอกพร้อมเพลงพิณและเพื่อนร่วมห้องทั้งสามคน

“เดี๋ยวก่อน ฉันมีอะไรจะพูด!” อลินดาหยุดอยู่ตรงหน้าจักรชัย

แม้ว่าจักรชัยจะไม่เต็มใจอยู่บ้าง แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ เกรงว่าผู้หญิงคนนั้นจะคิดทำอะไรขึ้นอีก เขาเดินได้เพียงสองก้าวก็หยุด

“ผลทั้งหมดในวันนี้เป็นผลที่นายต้องการเห็นหรือไม่?” น้ำเสียงของอลินดาฟังดูเศร้า

“ไม่ใช่ว่าเธอจัดการได้ดี!”

จักรชัยดูไม่แยแสแบบนั้น เขาชื่นชมผู้หญิงคนนี้เล็กน้อยและคิดว่ามันน่าเสียดายที่เธอไม่ได้เป็นนักแสดง

“นายเป็นแบบนี้ต้องการบอกฉัน สิ่งดีๆที่นายเคยทำให้ฉันเป็นเรื่องโกหกหรือไง?”

จักรชัยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ผู้หญิงคนนี้กำลังเล่นกับความรู้สึกของเขาเหมือนเล่นไพ่หรือไงกัน? หรือต้องการลากเจ้าบ้านสามคนมาสู้กันหรือไง?

ดวงตาของจักรชัยแสดงความไม่พอใจ เขาเหลือบมองนาฬิกาก่อนที่จะหันไปสนใจอลินดา

“ฉันได้ยินคนพูดว่าช่วงนี้นายใช้เงินไปเยอะเป็นเพราะที่ดินบ้านเกิดนายขายได้แล้วใช่ไหม”

อลินดาถามคำถามนี้อย่างระมัดระวังและจ้องตาจักรชัยไม่กระพริบ

จักรชัยอดไม่ได้ที่จะแอบยิ้มในใจ ผู้หญิงคนนี้มาเพื่อเงินจริงๆ เห็นเธอแบบนี้หรือว่าเธอสูบเงินจากกระเป๋าของจำรัสจนหมดแล้ว?

“ใช่ เธอจะมาสนใจเรื่องนี้ทำไมกัน?”

หูของอลินดาได้ยินเพียงคำนั้นคำเดียวม่านตาของเธอก็ขยายใหญ่ขึ้น เธอยิ้มจนปากเกือบฉีก