moneybags พ่อฉันเป็นเจ้าสัว นิยาย บท 19

บทที่ 19 จนใจ

เมื่อเข้าไปถึงด้านในของลิฟต์ จักรชัยก็รีบผลักมือของเพลงพิณออกไป มองเธอด้วยความประหลาดใจ

เพียงแค่เห็นเธอยืนพิงลิฟต์อยู่อีกฝั่งหนึ่งโดยที่ศีรษะห้อยลง ไม่รู้ว่ากำลังคิดถึงเรื่องอะไรอยู่ ดูเหมือนว่าจะโกรธเล็กน้อย

พวกเขาทั้งสองคนกล้าได้กล้าเสีย นี้ก็นับได้ว่าเป็นการพบกันครั้งที่สาม ถ้าตัดชลธิชาออกไป พวกเขาทั้งสองคนก็ยังไม่คุ้นเคยขนาดนั้นเสียจริงๆ

เพลงพิณกดปุ่มไปที่ชั้นห้า จักรชัยชำเลืองตามอง ไม่รู้เธอตั้งใจหรือว่าไม่ตั้งใจ　

“เพื่อนของฉันยังรอฉันอยู่ เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวก็ไม่ต้องดื่มแล้ว รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ!”　　

เพลงพิณเงยหน้ามองเขาด้วยความไม่อดทนแว่บหนึ่ง ดูว่าเขาอยากจะกดปุ่มไปที่ชั้นหนึ่ง รีบขัดขวางอย่างรวดเร็ว

“งั้นที่คุณอยู่ที่ลานจอดรถ คุณลงไปทำอะไรเหรอ? คุณก็ไม่มีรถ ยิ่งไปกว่านั้นฉันก็ไม่ได้ให้คุณเลี้ยง ก็เหมือนผู้ชาย ดื่มเหล้านิดหน่อยมีอะไรที่ไม่ดีเหรอ ?”　　

จักรชัยค่อนข้างที่มีความจนใจกับเด็กผู้หญิงคนนี้เสียจริงๆแล้ว เพียงแค่สามารถพูดอย่างประนีประนอม ：“มีที่ที่สามารถดื่มเหล้าอีกเยอะแยะ ทำไมถึงต้องไปดื่มที่ชั้นห้า ?”

เพลงพิณกระพริบตามองด้วยดวงตาที่งดงามนั้นของเธอ หัวเราะออกมา

“ฉันว่าคุณขี้ขลาดขนาดนั้นเลยเหรอ? แม้ว่าจำรัสพวกเขาจะไปดื่มเหล้าที่ชั้นห้า พวกเราก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องพบเจอพวกเขา สถานที่กว้างใหญ่ขนาดนั้น ยังจะจำเป็นต้องไปที่เดียวกัน”　　

พูดเสร็จแล้ว ประตูลิฟต์สู่ชั้นห้าก็ได้เปิดออกแล้ว ไฟแต่ละชนิดที่ส่องแสง เสียงเพลงที่ดังอึกทึก ทำให้จักรชัยที่เดิมทีกำลังสับสนเพียงชั่วครู่หนึ่งก็ตื่นขึ้นมากเลยทีเดียว

สถานที่แบบนี้ ฉันยังไม่เคยมาเลยสักครั้ง แค่ดูบรรยากาศแบบนี้ก็ไม่ได้รู้สึกสนใจอะไร 　　

ผู้หญิงต่างชาติที่เกือบเปลือยกายกำลังบิดเอวเต้นรำอยู่กลางฟลอร์ ผู้ชายที่อยู่ข้างๆส่งเสียงเชียร์อย่างไม่หยุด 　　

เพลงพิณกลับไม่ได้มองดูมากมายขนาดนั้น ลากจักรชัยเดินไปทางด้านในสุด

“จริงๆแล้วในนี้ค่อนข้างที่จะเสียงดังสักหน่อย พวกเราไปห้องส่วนตัวกัน”

เมื่อพูดแล้วนั้นก็ดึงจักรชัยที่กำลังตะลึงอยู่กับที่นั้นรีบย่างเท้าเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว 　

จักรชัยเดินไปพลางสังเกตในนี้ไปพลาง ผู้หญิงผู้ชายหลากหลายมากมายกำลังเต้นพริ้วไหวอยู่กลางฟลอร์ แถมที่นี่ตกแต่งได้อลังการงานสร้างเช่นนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นสถานที่ราคาแพงเลยทีเดียว　

“คุณก็เป็นนักศึกษาที่เพิ่งจะจบมาใหม่ ทำไมถึงชอบมาสถานที่แบบนี้?”　　

เพลงพิณทำหน้ามุ่ยอย่างไม่แยแส คนหนุ่มสาวสมัยนี้ต่างก็ชอบมาปลดปล่อยตัวเองในสถานที่แบบนี้กันทั้งนั้น เพียงแค่ราคาอาจจะสูงนิดหน่อย คนทั่วไปแล้วนั้นก็จะมีสถานที่ที่เหมาะสมกับพวกเขาที่จะไปโดยปริยาย

แต่ว่า คำพูดนี้พูดออกมาจากคำพูดของจักรชัย กลับว่าทำให้คนค่อนข้างที่จะประหลาดใจหน่อยๆ　　

พอเข้ามาในห้องที่เหมาเอาไว้ เพลงพิณก็สั่งเหล้าฝรั่งที่ดูราคาแล้วเหมือนจะแพงมาสองสามขวด หลังจากนั้นก็กดจักรชัยนั่งลงบนโซฟา

“ฉันออกไปสักหน่อย เหล้าต่างก็มาเสิร์ฟแล้ว คุณเองดื่มก่อนเถอะ เดี่ยวฉันรีบกลับมา”

เมื่อเพลงพิณพูดจบ ไม่ให้โอกาสจักรชัยได้ตอบสนองอะไรก็วิ่งออกไปแล้ว　

จักรชัยทำได้เพียงนั่งบนโซฟาเลื่อนดูวีดีโอเพียงคนเดียว เตรียมจะบอกกับน้ำทิพย์สักคำ คืนนี้เขาไม่กลับไปแล้ว

เฟื่องฟ้าก็ส่งข้อความมาหาเขาหลายประโยค บอกว่าสองวันนี้จะมาเที่ยวหาเขา ถามเขาว่าเขามีเวลาหรือเปล่า　　

จักรชัยตอบกลับไปแต่ละประโยค ประตูห้องที่เหมาเอาไว้ก็ถูกผลักออกมาทันที

“คุณเข้าๆออกๆนี้ ตกลงจะทำอะไรกันแน่?”