My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 37

หลายปีต่อมา....

ตอนนี้น้ำหวานโตเป็นเด็กรู้เรื่องราวแล้ว เวลานี้ก็ประมาณห้าขวบกว่า ส่วนอีกคนที่เคยคุยกับพ่อเลี้ยงไว้ก็มาตามที่คาดหวังได้เด็กผู้ชายสมใจอยาก ชื่อน้องน้ำเหนือตอนนี้อายุก็ราวๆสามขวบกว่าแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังนั่งเล่นอยู่ที่ใต้ร่มต้นไม้หน้าบ้านระหว่างรอคุณพ่อกลับมาจากไร่

"น้ำหวานมาเล่นตุ๊กตากับคุณแม่ค่ะ"

คนเป็นแม่เรียกลูกสาวให้มาหา แต่เธอส่ายหน้าพร้อมกันวิ่งไปเตะบอลกับน้องต่อ

"ไม่ค่ะ น้ำหวานจะเตะบอลกับน้อง"

"ไม่ได้นะคะ หนูเป็นผู้หญิงต้องมาเล่นตุ๊กตาสิคะลูก ผู้หญิงเขาไม่เตะบอลกันหรอกนั้นผู้ชายเขาเล่นกันค่ะ"

ขนมผิงพยายามอธิบายให้ลูกสาวฟัง เพราะคนเป็นพ่อทั้งนั้นที่สอนลูกแบบนี้ ชวนเตะฟุตบอลทุกวัน พาไปทำไร่น้ำหวานคือเด็กที่โตมาไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยซักนิดเดียว ด้วยความที่เธอพยายามสอนให้ลูกรักสวยรักงาม ซื้อทั้งตุ๊กตาชุดสวยๆมากมายแต่ลูกสาวเชื่อคนเป็นพ่อมากกว่า แต่งตัวอย่างกับผู้ชายแถมยังทำกิจกรรมกับพ่อมากกว่าคนเป็นแม่อย่างเธออีก จนป้าพาและคุณแม่ถึงกับกุมขมับเพราะกลัวว่าลูกจะกลายเป็นทอมบอยในอนาคต

"แต่คุณพ่อบอกว่าเล่นได้ค่ะ ได้ออกกำลังกายด้วยแข็งแรงออก อีกอย่างน้ำหวานไม่ชอบเล่นตุ๊กตาค่ะคุณพ่อบอกว่ามันดูอ่อนแอ"

ขนมผิงถึงกับกุมขมับมองป้าพาที่หลุดขำออกมาอยู่ข้างๆ

"ตายแล้ว! นี่ลูกผิงจะกลายเป็นทอมในซักวันแล้ว"

"ก็พ่อเขาเลี้ยงแบบนั้นนี่นา เอาเถอะเด็กก็เลี้ยงได้แค่ตอนวัยนี้เท่านั้นแหละ อนาคตยังไงก็กลายเป็นสาวเป็นนางเต็มตัวอยู่แล้ว เราเลี้ยงยังไงเด็กก็จะชินแบบนั้น น้ำหวานเขารักพ่อมากติดกันแจพอทำอะไรเธอก็อยากทำด้วยก็เลยกลายเป็นแบบนั้น"

ป้าพาพยายามอธิบายในสิ่งที่คิด น้ำหวานไม่มีทางชอบผู้หญิงได้ เพียงแต่การเลี้ยงดูที่ผ่านมาทำให้เด็กกลายเป็นแบบนั้น

"ผิงต้องคุยกับพ่อเลี้ยงแล้วค่ะ ไม่อย่างนั้นลูกจะห้าวไม่อ่อนโยนเหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่น"

"ก็ลองคุยดูเชื่อป้าเถอะส่วนหนึ่งที่เลี้ยงแบบนั้นเพราะว่าคงหวงลูกกลัวว่าจะสวยจะงามเกินหญิงแล้วอนาคตมีผู้ชายมาวุ่นวาย ล่าสุดจะสอนลูกต่อยมวยแล้วป้าว่าพ่อเลี้ยงไม่ฟังผิงหรอกลูก"

ขนมผิงทำหน้าสลดก่อนจะมองน้ำหวานที่หัวเราะร่าเตะบอลเล่นกับน้องชายอยู่ ไม่นานสามีของเธอก็กลับมาพอลงจากรถก็เดินมาหาลูกทั้งสองคนก่อนเป็นอันดับแรก

"คุณพ่อขา!/คุณพ่อค้าบ"

เด็กทั้งสองคนวิ่งไปกอดคอพ่อคนละข้าง เขาอุ้มเด็กน้อยทั้งสองคนขึ้นมาก่อนจะพาเดินมานั่งกับเธอตรงใต้ต้นไม้ใหญ่

"น้ำเย็นค่ะจะได้สดชื่น"

ขนมผิงเทน้ำใส่แก้วให้สามีก่อนจะมองสอบแสบที่ตอนนี้อ้อนคุณพ่อทั้งคู่ คงเพราะเธอชอบดุในขณะที่คนเป็นพ่อตามใจทุกอย่าง พ่อเลี้ยงจะบอกเสมอว่าเธอจะเป็นคนสั่งสอนลูกแต่เขาจะเป็นคนปกป้องลูก เพราะฉะนั้นเด็กน้อยจะติดพ่อแจก็ไม่แปลก

"ขอบคุณค่ะภรรยาคนสวย วันนี้เหนื่อยมั้ยสองแสบดื้อรึเปล่า"

"ไม่ดื้อค่ะ น้ำหวานน่ารักกับคุณแม่ที่สุด"

เด็กน้อยรีบตอบก่อน พ่อเลี้ยงหอมแก้มลูกสาวก่อนจะยิ้มออกมาทันที

"เก่งมากเลย แบบนี้ต้องมีรางวัลนะวันนี้คุณพ่อจะให้เล่นไอแพดถึงสามทุ่ม และให้ยายพาทำไอศกรีมให้กินด้วย"

"เย้ๆ กินไอศกรีม น้ำเหนือชอบ"

เด็กน้อยทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างดีใจ ขนมผิงถอนหายใจออกมามองสามพ่อลูกที่ดูมีความสุขก็ไม่อยากดุอะไรเขาตอนนี้ เดี๋ยวค่อยคุยตอนเย็นทีเดียวแล้วกัน

"งั้นป้าไปเตรียมของว่างให้เด็กๆก่อน ถ้าพร้อมก็ขึ้นไปทานข้าวเย็นนะเจ้าพ่อเลี้ยง"

"ขอบคุณครับป้าพา เดี๋ยวซักพักผมขึ้นไป"

พ่อเลี้ยงหันมาเล่นกับลูกๆทั้งสองคนต่อ โดยมีขนมผิงคอยป้อนผลไม้ให้เด็กน้อย กินบ้างแอบทิ้งบ้างตามประสาเด็ก แต่ยังไงก็ต้องให้กินเพราะมันเป็นของมีประโยชน์ทั้งนั้นเลย

"คุณพ่อขาเมื่อกี้น้ำหวานเตะบอลกับน้องด้วยค่ะ"

"เก่งมากเล่นกับน้องด้วย พรุ่งนี้คนสวยของพ่อต้องไปโรงเรียนแล้ว ตอนเย็นพ่อจะพาไปสมัครเทควันโดให้หนูนะฝึกไว้จะได้ป้องกันตัวเองได้"

"ได้ค่ะ งั้นตอนเย็นคุณพ่อมารับน้ำหวานกับคุณแม่นะคะ"

ลูกสาวเอ่ยเสียงอ้อนก่อนจะกอดคอคุณพ่อของเธออย่างดีใจ เธอชอบทุกอย่างที่คุณพ่อเสนอให้อาจจะเพราะว่าพ่อคือไอดอลของเธอล่ะมั้ง ท่านจะทำอะไรคนเป็นลูกชอบทุกอย่าง

"ได้ซิคะ พรุ่งนี้คุณพ่อไปรับที่โรงเรียนแน่นอน"

"ขอบคุณค่ะ"

เขาลูบผมลูกสาวอย่างหลงหนักมาก เป็นเด็กผู้หญิงที่เก่งมากและเขาเองเลี้ยงมากับมือตามสไตล์ของเขา ถึงจะขัดใจใครหลายคนแต่เขาเชื่อว่าอนาคตลูกจะเอาตัวรอดจากสังคมนี้ได้อย่างแน่นอน

"น้ำเหนือล่ะลูก พรุ่งนี้ก็ต้องไปโรงเรียนนะครับคนเก่ง"

"ไปค้าบ น้ำเหนือชอบไปโรงเรียน"

"เก่งมากลูกของพ่อทั้งสองคนเลย งั้นเราไปกินข้าวเย็นกันดีกว่า แล้วมานั่งเล่นไอแพดกันที่ห้องรับแขก"

เขาลุกขึ้นก่อนจะกุมมือเด็กน้อยทั้งสอง ขนมผิงถือจานเดินตามสามพ่อลูกไปก่อนจะช่วยคนอื่นๆเตรียมอาหารของลูกทั้งสองคน

จากนั้นเธอก็นั่งอยู่ข้างๆลูกคอยป้อนคนตัวเล็กสุดเพราะคนโตนั้นดูแลตัวเองได้แล้ว

"น้ำเหนืออย่ากินเลอะสิลูก"

"อันนี้อร่อยค้าบ"

"อร่อยก็กินเยอะๆเลยลูก ผักก็กินบ้างสิคะอย่าเขี่ยทิ้งแบบนั้น"

ขนมผิงมองแครอทในจาน ลูกชายเขี่ยออกไปทันทีแม้กระทั่งลูกสาวก็ไม่ยอมกิน คนเป็นพ่อก็ตามใจลูกสารพัด ไม่กินก็ไม่เคยบังคับบอกว่าอนาคตเดี๋ยวก็กินเอง จนเธอหมดปัญญาจะทะเลาะกับสามีแล้ว

ใช้เวลาในโต๊ะอาหารไม่นาน ขนมผิงก็พาลูกๆมาอาบน้ำโดยมีสามีคอยช่วยอยู่ไม่ห่าง เด็กน้อยทั้งสองคนแช่น้ำอุ่นอยู่ในอ่าง ตีฟองร้องลั่นอย่างสนุกกันใหญ่

"ฮ่าๆ น้ำเหนืออย่าแกล้งพี่นะ"

"เสร็จหรือยังเอ่ยเด็กๆ เดี๋ยวจะไม่สบายนะขึ้นมาได้แล้ว"

พ่อเลี้ยงถือผ้าเช็ดตัวเดินมา ขนมผิงล้างตัวให้ลูกชายก่อนจะอุ้มส่งไปให้คนเป็นพ่อพาไปแต่งตัว ส่วนเธอล้างตัวให้ลูกสาวก่อนจะพันผ้าขนหนูให้แล้วกุมมือพาเดินเข้าห้องนอนไปทันที

"มาค่ะ หนูจะใส่ชุดอะไรลูก ชุดนอนสีชมพูมั้ยคะน่ารักนะ"