หลายวันต่อมา...
เช้านี้ตรงระเบียงบ้านครึกครื้นเป็นอย่างมาก เนื่องจากคุณพ่อคุณแม่เดินทางมาเยี่ยมหลานสาวที่ไร่คาวีวิลล่า และตอนนี้กำลังจัดปาร์ตี้รับขวัญหลานสาวกันอยู่ ชุดสวยมากมายเรียงรายอยู่บนโต๊ะ คุณแม่ของคาวีตั้งใจซื้อมาให้หลานสาวใส่แต่ละชุดสวยมากจริงๆ
"ตัวนี้น่ารักมาก สายเดี่ยวมีระบายเหมาะกับเด็กผู้หญิงที่สุด ไหนหลานย่าลองมาใส่ดูสิคะ"
"แม่ครับ อย่าเอาชุดโป๊ๆมาใส่ให้ลูกผมสิ"
"โป๊อะไรตาคาวี ลูกยังเล็กใส่อะไรก็น่ารักไปหมดไม่ใช่โป๊ซะหน่อย"
"ไม่รู้แหละแม่ห้ามใส่สายเดี่ยวให้ลูกผม เป็นเด็กผู้หญิงต้องแต่งชุดเรียบร้อย"
พ่อเลี้ยงคาวีคัดค้านการใส่ชุดสายเดี่ยวให้ลูกสาว นี่แค่เดือนกว่าเองยังหวงหนักมากขนาดนี้เลย คิดดูว่าถ้าโตขึ้นลูกจะไม่อึดอัดกว่าที่คนเป็นแม่เคยเจอเหรอ... ไม่อยากจะคิดเลย
"เรียบร้อยอะไร นั่นมันคืออนาคตโน่น แต่ตอนนี้น้ำหวานยังเด็กใส่ยังไงก็ไม่โป๊หรอก"
"แม่อ่ะ แม่ไม่เข้าใจผมหรอก ใส่สายเดี่ยวออกไปไหนถึงจะเป็นเด็กแต่มันไม่งามนะ"
"โอ๊ย! แม่ละปวดหัวกับพ่อคนนี้ ตอนเมียก็ทีหนึ่งแล้วนะ ใส่ชุดสวยๆก็ไม่ได้โป๊ก็ไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้ นี่ยังจะบังคับลูกอีกเหรอไง"
คุณหญิงเอ็ดลูกชายอย่างหงุดหงิด เขายักไหล่อย่างไม่แคร์ แล้วยังไงล่ะก็เขาหวง หวงทั้งลูกทั้งเมียไม่มีทางที่ใครจะได้เข้าใกล้หรอก
"ผมไม่ได้บังคับซะหน่อย"
"จ้ะ! เอาแกว่าเลย นี่ฉันซื้อชุดมาเป็นหมื่นๆเพื่อมาให้แกคอมเม้นท์นี่นะ ช่วยจัดการลูกคุณหน่อยเถอะเลี้ยงยังไงให้ออกมาเป็นคนใจแคบแบบนี้"
คุณหญิงหันไปโทษสามีที่ตอนนี้กำลังอุ้มหลานอยู่ เขายิ้มออกมาก่อนจะอุ้มตัวเล็กเขย่าไปมาอย่างหลงใหล เขาอยากมีหลานมากแต่เนื่องจากตอนนั้นลูกชายปฎิเสธที่จะไม่มี เขาจึงล้มเลิกความคิดนั้นไปแต่พอรู้ว่าหนูผิงท้องเขาดีใจมากที่จะมีหลาน และตอนนี้ก็สมใจอยากแล้ว
"ปล่อยไปเถอะน่า เมียเจ้าคาวียังไม่บ่นอะไรเลย คุณจะไปด่าลูกทำไมกัน จริงมั้ยหนูผิง"
ขนมผิงมองทุกคนก่อนจะยิ้มแห้งออกมา เมื่อก่อนยอมรับว่าอึดอัดจริงที่เขาตามหึงตามหวงแบบนี้ จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น แต่พอเข้าใจถึงจุดประสงค์ที่เขาเป็นแบบนั้นเพราะเขาห่วงก็เลยพอทำใจได้จนมาถึงตอนนี้ก็ชินไปแล้ว
"พ่อเลี้ยงแค่เป็นห่วงลูกค่ะคุณแม่ น้ำหวานเป็นผู้หญิงนี่เนาะ"
เธอหันไปหาสามีก่อนจะกุมมือไว้หลวมๆ เขายิ้มออกมาก่อนจะดึงภรรยามาใกล้แล้วหอมแก้มอย่างเอาใจ
"ต้องแบบนี้สิเป็นเมียที่น่ารักเชื่อฟังผัว"
"เหอะ! ฉันล่ะปวดหัวจริงๆ"
คุณหญิงเปลี่ยนใจหาชุดที่รัดกุมกว่านี้ให้หลานสาว เป็นชุดเจ้าหญิงระบายยาวนั้นทำให้คนเป็นพ่อมีสีหน้าที่โอเคเป็นอย่างมาก
"แบบนั้นผมโอเคเลยครับแม่"
"เยอะมากลูกชายฉัน ตั้งแต่มีลูกนี่รู้สึกจะอาการหนักมากขึ้นเยอะเลย ทีก่อนหน้านี้ทำเป็นเย็นชาใส่เมีย เดี๋ยวนี้อะไรก็ลูกจ๋า เมียจ๋า นี่เหรอคนที่ไม่อยากมีลูกนะ"
คุณแม่อดแซวลูกชายไม่ได้ ก่อนหน้าที่รู้ว่าเมียท้องดูสับสนไม่อยากได้ไม่อยากมี แต่งงานก็เหมือนถูกบังคับแถมยังเอาแต่ทำงานไม่สนใจเมียอีก แล้วตอนนี้เป็นยังไงล่ะ เฝ้าไม่ยอมห่างเลย
"ก็มันมีไปแล้วนี่ครับ แม่อย่าบ่นสิไม่อย่างนั้นผมจะไม่มีหลานให้อีกคนแล้วนะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก