My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 33

หลังจากที่ทั้งสองคนใช้เวลาในการดูแลกันมากขึ้น โดยที่พ่อเลี้ยงพยายามที่จะหาเวลามาดูแลภรรยากับลูก แต่ก็ไม่ได้มากมายนักเท่าไหร่เนื่องจากโปรเจคใหม่กำลังวุ่นวาย วันนี้เขาก็ไม่ได้ส่งเธอไปโรงพยาบาลอีกแล้ว ท้องโตมากแทบจะใกล้คลอดแต่เขาก็ไม่สามารถดูแลเธอได้ ส่วนขนมผิงก็ไม่เคยเรียกร้องอะไรเธอทำความเข้าใจว่าเขาทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวของเราสามคน

"ไหวมั้ยไอ้ผิง ป้าว่าเอ็งบวมไปทั้งตัวแล้วนะ นี่หมอบอกว่าจะคลอดหรือยัง"

ป้าพาเอ่ยอย่างเป็นห่วงหลานสาว อาการแบบนี้อีกไม่กี่วันน่าจะคลอดลูกแล้ว ทั้งมือทั้งเท้าบวมไปหมดแถมยังบ่นปวดขาปวดสะโพกอีก

"หมอบอกอาทิตย์หน้าจ้ะป้าพา ผิงปวดขามากเลยอ่ะนอนกลางคืนดิ้นไปมาไม่ไหวเลย แต่ผิงกลัวพ่อเลี้ยงจะรำคาญทำยังไงดี"

"เขาเป็นสามีนะผิง จะรำคาญเมียที่ท้องลูกตัวเองอยู่ได้ยังไง"

"แต่พ่อเลี้ยงไม่อยากได้แต่แรกนี่จ้ะ เขายอมมากขนาดนี้ก็ดีมากแล้ว"

ขนมผิงเอ่ยอย่างยอมรับสภาพ เขาให้สิทธิ์ทุกอย่างที่ให้ได้แต่ยังไงเธอก็ยังกลัวเขาจะเบื่อและรำคาญอยู่ แล้วถ้าลูกคลอดออกมาร้องไห้ทั้งวันเขาก็คงจะไม่ได้นอนพักผ่อน เธอคงต้องหาวิธีที่จะทำให้ตัวเล็กไม่รบกวนเขามากที่สุด

"โธ่เอ้ยผิง ทำไมไม่เปิดใจคุยกันลูก พ่อเลี้ยงเขาก็ดูรักและห่วงเอ็งกับลูกมากเลยนะ เขาอาจจะอยากให้เอ็งพูดออกมาก็ได้ ยิ่งทำแบบนี้ความสัมพันธ์ในชีวิตคู่จะแย่เอานะ"

"ผิงก็พยายามรักษาชีวิตคู่เอาไว้มากที่สุดแล้ว ถ้าผิงคลอดลูกออกมาแล้วตัวเล็กร้องไห้งอแง พ่อเลี้ยงจะไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ไหนเขาจะต้องทำงานอีก ผิงคิดมาตลอดว่าจะทำยังไงให้พ่อเลี้ยงสบายใจที่สุด ผิงกับลูกไม่อยากเป็นภาระของเขาเลยซักนิด"

เธอเอ่ยออกมาอย่างอึดอัด ถึงเขาจะแสดงออกมาว่าห่วงใย แต่เขาดูไม่ได้สนใจที่จะตื่นเต้นกับการที่ลูกจะคลอดออกมาลืมตาดูโลกเลยด้วยซ้ำไป

"เอ็งคิดมากไปเองนะ เขาอาจจะดีใจแต่ไม่แสดงออกก็ได้ เห้อ! เอาเถอะไปนอนพักได้แล้วปวดขาก็ไปนอนอย่ามาคิดอะไรเลอะเทอะเลย อยากรู้อะไรต้องถามไม่ใช่คิดเองเออเองตัดสินใจเอง คนเป็นผัวเป็นเมียกันควรเปิดอกคุยกันให้มากที่สุด"

"ขอบคุณนะจ้ะป้าที่มาเป็นที่ระบายให้ผิง แค่นี้สบายใจขึ้นเยอะแล้ว"

เธอยิ้มออกมาก่อนจะนอนลงบนเตียงนอนในระหว่างที่รอพ่อเลี้ยงกลับมาจากไร่ ป้าพาห่มผ้าให้หลานสาวก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เธอไม่รู้ว่าทั้งสองคนกินนอนด้วยกันทุกคืนเขาคุยอะไรกันบ้าง แต่บางทีพ่อเลี้ยงก็ไม่แสดงความรู้สึกของตัวเองออกมาเลยมันทำให้หลานสาวเธอคิดมากแบบนี้ กังวลว่าเขาจะเบื่อ เขาจะรำคาญ เขาไม่อยากมีลูก เขาสารพัดจนเธอคิดสงสารหลานสาวมาก แต่จะเตือนพ่อเลี้ยงก็เกรงว่าเขาจะเหนื่อยกว่าเดิมถ้ารู้ว่าเมียคิดมากขนาดนี้ เพราะเท่าที่ทำงานทุกวันนี้ก็แทบไม่มีเวลาแล้ว

ทางด้านของพ่อเลี้ยงเขากลับมาจากไร่ก็เดินเข้าห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ภรรยาของเขานอนหลับอยู่บนเตียง เนื้อตัวเริ่มบวมเป่งเห็นป้าพาว่าอาการแบบนี้กำลังจะคลอดแล้ว

เขาลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดู คงจะเจ็บปวดเนื้อตัวมากจริงๆ เดี๋ยวคลอดมาก็คงดีขึ้นล่ะมั่ง เขาเดินมาหยิบโทรศัพท์กดคุยกับเพื่อนที่รู้จักกันในขณะที่ขนมผิงสะดุ้งตื่นเมื่อเจอสามีกลับมาเธอก็ลุกขึ้นเดินไปหาทันที

"พ่อเลี้ยงกลับมาแล้วเหรอคะ"

เธอนั่งลงข้างๆก่อนจะกอดแขนเขาอย่างออดอ้อน สิ่งที่เธอกังวลในเวลานี้คือกลัวเขาจะรำคาญเธอ กลัวทุกอย่างจริงๆ พ่อเลี้ยงพยักหน้าเล็กน้อยสายตายังกดโทรศัพท์อยู่ไม่ยอมวาง

"อืม เป็นยังไงบ้างป้าพาบอกว่าปวดขาเหรอ ทำไมไม่นอนพักผ่อน"

"ผิงอยากอยู่กับพ่อเลี้ยงค่ะ วันนี้ทำงานเหนื่อยมั้ยให้ผิงนวดให้รึเปล่า"

เขาส่ายหน้าก่อนจะกดส่งข้อความให้เพื่อนสนิท โดยที่ไม่ได้มองหน้าภรรยาเลยแม้แต่น้อย

"ไม่เป็นอะไรฉันสบายมาก"

"อุ๊ย! ลูกดิ้นแรงจังเลยค่ะพ่อเลี้ยงลองจับดูสิคะ"

ขนมผิงอยากชวนเขาคุยเพื่อผ่อนคลาย เธอเอามือของเขามาแนบไว้กับหน้าท้องของตัวเอง ตัวเล็กในท้องดิ้นดุกดิกอย่างแรงจนคนเป็นพ่อรู้สึก แต่เขาไม่ได้แสดงอาการตื่นเต้นอะไรมากนักเพราะมัวแต่คุยกับเพื่อนในโทรศัพท์อยู่

"อืม ดิ้นแรงจริงด้วย"

เขาตอบเพียงแค่นั้นแล้วไม่พูดอะไรอีก ชายหนุ่มเอาแต่สนใจสิ่งตรงหน้าไม่มองภรรยาด้วยซ้ำเล่นเอาเธอน้อยใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น ขนมผิงเอามือสามีออกไปวางลงข้างๆก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัว นั่งตรงนั้นเกรงจะทำให้เขารำคาญมากกว่า ดูท่าทางการคุยข้อความแชทในโทรศัพท์คงจะสำคัญมาก ถึงขนาดไม่ยอมละสายตามาคุยกับเธอเลย

"ผิง.. จะไปไหนอาบน้ำเหรอ"

"ค่ะพ่อเลี้ยง ผิงไปอาบน้ำก่อนนะคะ"

เธอก้มหน้าลงก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปทันที หญิงสาวเปิดน้ำใส่อ่างพร้อมกับน้ำตาที่มันไหลออกมาอย่างอัดอั้นกับความเย็นชาของสามี พ่อเลี้ยงยังไม่รู้ตัวว่าทำให้ใครคนหนึ่งเสียใจเพราะมัวแต่สนใจสิ่งที่ตั้งใจทำตรงหน้าอยู่ เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นชายหนุ่มรีบกดรับสายทันที

"ว่าไง"

(ตกลงว่าลูกเป็นผู้หญิงถูกมั้ย)

"ใช่ ผู้หญิงไงมีอะไรรึเปล่า"

(ลูกผู้หญิงมึงก็เลือกที่มันหวานๆสิวะ นี่เลือกอย่างกับลูกเป็นผู้ชาย ทำห้องนะเว้ยเอาให้มันอ่อนโยนกับเด็กผู้หญิงหน่อย)

เพื่อนสนิทของเขาถอนหายใจออกมาอย่างปวดหัว พ่อเลี้ยงคาวีติดต่อมาคุยได้สองสามวันแล้วเรื่องจะทำห้องใหม่ให้ลูกสาวที่กำลังจะคลอดออกมา เขาแนะนำให้ทำห้องสีชมพูเด็กอาจจะชอบเจ้าหญิง คิตตี้ อะไรทำนองนี้ แต่คนเป็นพ่อเลือกแต่แบบผู้ชายเล่นเอาเขางงไปหมด

"ก็กูไม่เคยมีลูกนี่หว่า นี่คือคนแรกมั้ยจะให้ถามในท้องจะตอบได้หรือยังไง ไม่งั้นกูทำเองแล้วจะปรึกษามึงเพื่อ"

Chapter 32 1

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก