ตอนที่1
ฤดูร้อนของเมืองชลธีทั้งร้อนอบอ้าวและยาวนานในห้องที่ไม่มีแอร์อุดอู้เหมือนอยู่ในหม้อนึ่งอันใหญ่
ปาณีใช้พัดในมือพัดไปมาอากาศในห้องร้อนจนทนไม่ไหวเธอจึงเปิดประตูแล้วเดินออกไป
เมื่อเดินไปถึงมุมหนึ่งของห้องรับแขกเธอได้ยินเสียงทะเลาะกัน
“แม่ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่อยากไปเรียน!แม่จะบังคับฉันทำไม!”
“เพิ่งจะอายุ16เธอก็ไม่อยากเรียนแล้วใช่ไหม?กินเกมส์ที่เล่นอยู่แทนข้าวได้รึไง?”
“ผมไม่ได้เล่นเกมเฉยๆสักหน่อยความฝันของผมคือเป็นนักเล่นเกมมืออาชีพ!การเรียนไม่เหมาะกับผม!”
ปาณีรู้เลยว่าน้องชายกำลังทะเลาะกับแม่เพราะว่าไม่อยากไปเรียน
เธอกำลังจะเดินหันหลังกลับแต่ได้ยินน้องชายพูดขึ้นว่า“บ้านเราจนขนาดนี้อีกเดี๋ยวพี่สาวก็จะเข้ามหาลัยแล้วบ้านเราไม่มีเงินมากพอที่จะส่งเราเรียนทั้งสองคนหรอก”
“เรียนมหาลัยอะไรกัน?เดี๋ยวพี่สาวเธอก็ต้องแต่งงานพ่อเธอได้หาคู่ครองที่ดีไว้ให้แล้วขอแค่พี่สาวเธอแต่งงานไปบ้านเราก็จะสุขสบายแล้ว”
“อะไรนะ?พี่สาวจะแต่งงาน?พี่สาวรู้เรื่องรึยัง?”
ปาณีหยุดนิ่ง
เธอคิดว่าตัวเองคงหูฝาดไป
เธอเพิ่งจะอายุ18เองนะแม้ในบัตรประจำตัวประชาชนของเธอจะเป็นอายุ20ปีก็ตามนั่นเป็นเพราะการวางแผนมีลูกคนที่สองกฎหมายกำหนดหากลูกคนแรกเป็นผู้หญิงสามารถมีลูกคนที่สองได้แต่อายุต้องห่างกันสี่ปีดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการโดนปรับพ่อแม่ของเธอจึงแจ้งเกิดอายุมากกว่าความเป็นจริงสองปี
และพ่อแม่ของเธอตอนนี้กลับอยากให้เธอรีบแต่งงาน
“พี่สาวเธอเป็นลูกผู้หญิงจะช้าหรือเร็วก็ต้องแต่งงานอยู่ดีจะเรียนไปทำไมเยอะแยะ!อีกอย่างฝ่ายชายยินดีให้บ้านตั้งสองหลังเป็นค่าสินสอดทองหมั้นเชียวนะ”
บ้านสองหลัง?
ปาณีกำหมัดไว้แน่น
ในสายตาของแม่เธอมีค่าเทียบเท่าบ้านแค่สองหลังเองหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...