ตอนที่ 123
“ก็เรื่องคุณอาของเธอนั่นแหละ” จันวิภาพูดว่า “อยากถามเธอสักหน่อย แต่ว่าเธอไม่รู้ก็ไม่เป็นไร”
“คุณอาก็ไม่ได้บอกหนูทุกเรื่องหรอกค่ะ” ปาณีรู้ว่าธามนิธิไม่ได้เชื่อใจเธอมากนัก หรือพูดอีกนัยหนึ่งคือ เขาไม่เชื่อใจใครเลย
คนอย่างเขา ไม่เชื่อใจใครเลยก็เป็นเรื่องปกติ
“ไม่เป็นไร เขาก็เป็นอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวก็ชินเนอะ อ้อ ใช่แล้ว......” จันวิภามองหน้าปาณี “ร่างกายของคุณอาเธอดีขึ้นนิดหนึ่งไหม?”
ปาณีไม่ค่อยเข้าใจนัก จึงมองหน้าจันวิภาอย่างงงๆ
จันวิภาพูดว่า “ฉันได้ยินน้าลำมุงพูดว่า ปกติพวกเธอแยกห้องนอนกัน ใช่ไหม?”
พอพูดถึงคำว่านอน ปาณีก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก รู้สึกว่าพี่ต้องเปิดประเด็นอีกแล้ว
แต่เธอก็ตอบกลับไปอย่างซื่อสัตย์ “ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้น...... ปกติธามนิธิ...... มีความต้องการกับเธออย่างนั้นไหม?” จันวิภาถามอย่างจริงจัง
เธอเคยถามปาณีก่อนหน้านี้แล้ว ตอนนี้ก็ยิ่งไม่ต้องเลี่ยงคำถามนี้อีก
ปาณีมองไปยังจันวิภา รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “ไม่มีค่ะ”
เธอสามารถเข้าใจความรู้สึกของจันวิภาที่คาดหวังให้อาการของธามนิธิดีขึ้น แต่ว่าคุณอากับเธอแยกห้องนอนกัน จะมีความต้องการอย่างนั้นกับเธอได้ยังไง?
ยิ่งไปกว่านั้น คุณอาขี้อายมากกว่าเธออีก
จันวิภาพูดว่า “เฮ้อ ให้เขากินยาก็ไม่ยอมกิน เธอต้องช่วยเขาคิดหาทางด้วยนะ”
“หนู?” จู่ๆก็ได้รับมอบหมายงานหนักขนาดนี้ ปาณีตื่นตระหนกเล็กน้อย
จันวิภาหยิบถุงที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมา “ฉันซื้อหนังสือมาให้เธอนิดหน่อย เธอลองเอากลับไปศึกษาดู”
“หนังสือ?” ปาณีถามว่า “หนังสืออะไรคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...