ตอนที่157
ประโยคนี้ฟังก็รู้ว่าหลอกหลวงขนาดไหน
แต่พอฟังเข้าไปหูของเขากลับกลายเป็นคำหวานๆ ธามนิธิคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าทำไมเขาถึง……ง้อง่ายขนาดนี้?
ธามนิธิให้อภัยเธออย่างเร็ว
เขามองไปที่ปาณี สายตาก็อ่อนโยนลง ปาณีเห็นเขาไม่โกรธอีกแล้วก็โล่งอกไปอีก
แต่พึ่งโล่งได้ไม่นาน ก็ไม่ยินธามนิธิถาม “อาจารย์ผู้สอนของเธอชื่ออะไร?”
ดีที่หัวสมองของปาณีไว “อาจารย์ผู้สอนอะไร? ฉันจำไม่เห็นได้เลย?”
“……” เธอทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ก็ทำให้ธามนิธิไม่กล้าถาม
ปาณียกหัวขึ้นแล้วจุ๊บลงที่หน้าของธามนิธิหนึ่งที “คุณอาคะ ฝันดีนะคะ ฉันจะนอนแล้ว!”
เธอง่วงนอนมาก
ช่วงนี้โดนฝึกซ้อมหนักมาก
ตอนนี้แค่อยากนอนหลับฝันดี
จุ๊บแค่เบาๆก็ทำให้ใจที่แข็งเหมือนเหล็กของธามนิธิเต้นไม่เป็นจังหวะ
เขามองไปที่ปาณีคนที่กอดแขนเขาไว้แล้วนอนลงไปหลับตาลง เธอนอนเร็วมากเพียงแค่ไม่กี่นาทีก็หลับสนิทแล้ว
ฟังเสียงลมหายใจเธอ ธามนิธิก็อดยิ้มไม่ได้เลย
เขาเป็นคนมีกฎเกณฑ์ ตั้งแต่เด็กก็โดนสอนมาว่าต้องดูแลภรรยาตัวเองดีๆ
ยิ่งเป็นคนที่แข็งแกร่งมากก็ยิ่งต้องดูแลภรรยาให้ดี
ฉะนั้นปาณีแต่งงานกับเขา เขาก็ต้องดูแลเธอดีๆ
แต่ภรรยาคนนั้นจะเป็นใครเขาไม่เคยคิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...