ตอนที่160
เธอรู้สึกเสียดายที่ไม่รู้ก่อนว่าธามนิธิกับอาจารย์ธีรนัยรู้จักกันมาก่อน ถ้ารู้ตั้งแต่แรกอาจารย์ธีรนัยคงเห็นแก่คุณอาก็อาจจะปล่อยเธอบ้าง
แต่นี่กลับได้ยินธามนิธิว่า “ฝึกเยอะๆดีสำหรับเธอ”
นี่มัน……เป็นสามีจริงใช่ไหม!
คุณอาไม่รู้ว่าเธอลำบากขนาดไหนตอนอยู่ในค่าย?
อาจารย์ธีรนัยมองธามนิธิ “วันนี้ที่ผมมากับเมธีก็แค่อยากแวะมาทักทายหน่อยว่าสบายดีหรือเปล่าครับ?”
ธามนิธิ “ก็สบายดี”
เมื่อก่อนตอนอยู่ในค่าย พวกเขาสองคนเป็นฝ่ายธามนิธิ ธามนิธิได้ออกจากค่ายหนึ่งปีแล้วแต่พอเห็นเพื่อนร่วมทีมเมื่อก่อนในใจก็รู้สึกแปลกๆ
ต้องรู้ว่าเมื่อก่อนตอนอยู่ในค่ายมันเท่ขนาดไหน
ไม่เหมือนกับตอนนี้
ไวยาตย์มองไปที่ธามนิธิถึงอยู่ต่อหน้าสองคนนี้คุณธามนิธิไม่ได้แสดงอะไรออกมาแต่เขารู้ว่าการมาเจอสองคนนี้ในใจของธามนิธิคงเสียใจ
ทุกคนก็กลัวไปโดนแผลของธามนิธิเลยให้เวลาผ่านไปก่อนแล้วค่อยกล้ามาเยี่ยม
ปาณีนั่งอยู่ข้างๆฟังพวกเขาพูดคุยกันเงียบๆแล้วค่อยมารู้ว่าที่แท้ก็เป็นคนรู้จักของคุณอาตอนอยู่ในค่ายมาเยี่ยม
พอนึกถึงที่ตัวเองเข้าใจผิดว่าคุณอาจะมาหาเรื่องเขาความรู้สึกอับอายก็ขึ้นมา
ตายล่ะไม่มีหน้าไปเจอผู้คน!
อาจารย์ธีรนัยและอาจารย์เมธีก็ไม่ได้อยู่นานแค่มาคุยกับธามนิธิแป๊บเดียวก็ลุกขึ้น “งั้นพวกผมกลับก่อนนะครับไว้ครั้งหน้ามีโอกาสจะแวะเข้ามาอีกครับ!”
ถึงจะเรียกธามนิธิว่าพี่แต่การพูดคุยของทั้งสองคนก็แสดงความเคารพต่อธามนิธิอย่างมาก
แต่ตอนนี้แค่ธามนิธิได้ออกจากค่ายไปแล้วก็เลยไม่สะดวกเรียกเขาแบบเมื่อก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...