ตอนที่ 161
หลังจากได้ยินในสิ่งที่ธามนิธิพูด เธอก็ออกมาจากห้องทำงาน
เจอกับไวยาตย์ที่ไปส่งพวก อ.ธีรนัย กลับมาพอดี ไวยาตย์มองไปยังปาณี ถามว่า “คุณธามนิธิยังโอเคอยู่ไหมครับ?”
“เขาเป็นอะไรหรอคะ?” มองไปยังท่าทางที่เป็นกังวลของไวยาตย์นั้น ปาณีไม่ค่อยเข้าใจมากนัก
ไวยาตย์มองไปยังปาณี กลัวว่าธามนิธิจะได้ยิน จึงเรียกเธอออกไปคุยยังสถานที่ที่ห่างจากห้องทำงานสักระยะ พูดว่า “คนที่มาในวันนี้เป็นคนที่คุณธามนิธิรู้จักกันตั้งแต่เข้ากรมแล้วครับ หลังจากที่เขาเกิดเรื่อง ก็ไม่ได้ติดต่อกับพวกเขานานเลย วันนี้ที่เจอพวกเขา ผมกลัวว่าคุณธามนิธิจะเสียใจน่ะครับ”
ปาณีคิดไตร่ตรองท่าทางของธามนิธิ เหมือนจะนิ่งสงบมาก “น่าจะไม่นะคะ หนูเห็นเขายังดีอยู่เลย”
ไวยาตย์พูดว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณไปทานข้าวก่อนเถอะครับ ผมไปดูเขาหน่อยละกัน”
ปาณียืนอยู่ตรงระเบียง นึกถึงสิ่งที่ไวยาตย์พูด...... มองไปไวยาตย์ที่กำลังเดินเข้าไปในห้องทำงาน อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงคุณอาเหมือนกัน
เธอลงไปข้างล่าง ตักอาหารแล้ววิ่งกลับขึ้นมา
ธามนิธิกำลังรินน้ำชาอยู่ เพิ่งจะรินเสร็จก็เห็นปาณีวิ่งขึ้นมาพอดี “คุณอา”
“ให้เธอไปทานข้าวไม่ใช่หรอ?” แต่เดิมธามนิธิอยากถือโอกาสที่เธอไปกินข้าวนั่งสงบสติอารมณ์นิดนึง ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับมาไวขนาดนี้
ปาณีตอบว่า “หนูเอามาทานที่นี่ค่ะ”
หลังจากพูดจบ ก็วางถ้วยลง เธอหยิบถ้วยออกมา 3 ใบ ข้างในบรรจุอาหารไว้
ธามนิธิมองไปยังเธอ พูดอย่างจนปัญญา “เห็นที่นี่เป็นห้องอาหารรึไง?”
ปาณีเงยหน้าขึ้นมองเขาแวบหนึ่ง “แต่ว่าหนูอยากอยู่เป็นเพื่อนคุณนี่คะ!”
“......”
“คืนพรุ่งนี้หนูก็ต้องกลับมหาลัยแล้ว ไม่ได้เจอคุณอีกนานเลย อยากอยู่กับคุณนานๆหน่อย ทำไม ไม่ได้หรอคะ?” ขณะที่กำลังพูด เธอก็คีบเสี่ยวหลงเปากินอย่างเอร็ดอร่อย
อร่อยจังเลย!
ธามนิธิไม่สามารถเถียงกลับไปได้ รู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดมีเหตุผลมาก!
เขามองไปยังปาณี ขอเพียงนั่งมองเวลาที่เธอทานอาหาร ก็จะรู้สึกอยากกินตามไปด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...