ตอนที่ 165
ชยรพคนนี้เป็นตัวปัญหาจริงๆ!
เพื่อหลีกเลี่ยงการที่คุณอาเข้าใจผิด ปาณีตอบกลับไปโดยที่ไม่ไว้หน้าชยรพเลย “ใครมีพรหมลิขิตกับนาย?”
“.....” ชยรพมองไปยังท่าทางของปาณีพร้อมกับยิ้ม รู้สึกว่าปาณีที่เย็นชาสวยจนไร้ที่ติ
เวทัสที่เข้าห้องน้ำออกแล้วไม่เจอชยรพ ก็คิดว่าเขาคงลงไปดื่มน้ำข้างล่างแล้ว ก็ลงไปข้างล่างด้วย
ก็เห็นชยรพกับปาณีนั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกัน
นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือธามนิธินั่งอยู่ข้างๆด้วย
และมองไปท่าทางขี้เล่นของชยรพอีกครั้ง สายตาที่แทบจะไปติดอยู่บนใบหน้าของปาณี เวทัสอดไม่ได้ที่จะเช็ดเหงื่อแทนเขา
หลานชายแท้ๆของธามนิธิ --- แม้ว่าจะเป็นตัวเวทัสเองที่ถูกธามนิธิเอาใจตั้งแต่เล็กจนโต ยังไม่กล้าทำตัวโอหังแบบนี้เลยดีไหม?
ชยรพยังอยากจะพูดอะไรต่อ เวทัสก็เดินเข้ามาแล้ว หาข้ออ้างและลากเขาอกไป
ปาณีมองไปยังธามนิธิและฐิติพรแวบหนึ่ง อธิบายว่า “เป็นเพื่อนมหาลัยเดียวกันเฉยๆค่ะ ก่อนหน้านี้เคยเจอกันแค่ครั้งเดียว หนูกับเขาไม่สนิทกันค่ะ”
หลังอธิบายเสร็จ พบว่าสีหน้าของธามนิธิไม่เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ยกน้ำขึ้นดื่มอย่างเย็นชา ไม่ได้มองเธอแต่อย่างใด
ทันใดนั้นก็รู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาทันที
นี่นายอยากให้ฉันตายจริงๆใช่ไหม..... ชยรพ!
ฐิติพรมองไปยังธามนิธิ พูดว่า “สองวันก่อน ภรรยาของชลธีโทรมาหาแม่”
ชลธีก็คือพ่อของนลิน ภรรยาของเขา ก็ต้องเป็นคนที่ก่อนหน้านี้มาถึงบ้าน แล้วพูดว่าธามนิธิเป็นหมัน และยังพิการอีก จะไม่มีทางให้ลูกสาวของเขาแต่งงานกับธามนิธิเด็ดขาด
แม้ว่าจะผ่านมาหลายวันแล้ว แต่ว่า พอหวงคิดถึงท่าทีของภรรยาชลธีในเวลานั้น ก็ทำให้ฐิติพรเศร้าใจเป็นอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...