ตอนที่ 168
เพราะถึงยังไงคุณอาก็ยังโกรธอยู่ ที่เธอเหนื่อยมาครึ่งค่อนวันก็เพื่อที่จะง้อเขา ก็แค่การหาข้ออ้างเพื่อที่จะให้เขาคุยกับเธอเท่านั้นเอง
จันวิภาเห็นท่าทางที่แน่วแน่ของปาณี อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา“ก็ได้”
แต่เดิมเธอก็แค่อยากล้อเล่นกับธามนิธิ ดูออกได้ว่า เมื่อกี้ขณะที่ธามนิธิรู้ว่าปาณีกำลังทำกับข้าว เขาก็ใจอ่อนแล้ว
หลังจากที่จันวิภาเดินไปแล้ว ปาณีถึงจะกลับไปที่ห้องทำงานอีกครั้ง
ธามนิธิเพิ่งจะสวดไวยาตย์เสร็จ เตรียมจะลงไปข้างล่างพร้อมกับไวยาตย์ ก็เห็นปาณีที่เดินจากไปแล้วกลับมาใน ห้องอีก
“คุณอา ทานข้าวแล้วค่ะ”ปาณีมองไปยังเขา พูดอย่างเอาใจว่า“หนูทำกับข้าวที่คุณชอบทานด้วย คุณก็ให้ อภัยหนูครั้งหนึ่งสิ ดีไหมคะ? หนูรับรองว่าครั้งหน้าจะไม่คุยกับใครใครใครคนนั้นอีก!”
ก่อนหน้านี้ยังพูดชื่อชยรพตอนอยู่ในลิฟต์อยู่เลย ตอนนี้เธอถึงขั้นไม่เอ่ยชื่อของชยรพแล้ว แต่ว่าเธอพูดอย่าง จริงใจมาก
ไวยาตย์ยืนอยู่ข้างๆ พบว่าปาณีฉลาดไม่น้อย ทำได้ถึงขั้นนี้ ไม่ต้องพูดถึงธามนิธิเลย แม้ว่าจะเป็นเขาก็ใจอ่อนไป ตั้งนานแล้ว
ธามนิธิไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองไปยังรอยยิ้มที่อบอุ่นบนใบหน้าของปาณี
เขาไม่ได้โกรธแล้ว แต่ว่า พอเห็นปาณีตั้งใจขอโทษเขาแบบนี้ เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
ดีที่ไวยาตย์รู้เรื่อง ไม่ลืมที่จะแก้ไขสถานการณ์ให้ธามนิธิ ช่วยปาณีเกลี้ยกล่อมว่า“คุณธามนิธิครับ ถึงเวลาทาน ข้าวแล้วครับ พวกเราไปทานข้าวกันก่อนดีกว่าครับ”
ปาณีไม่ใช่คนที่ดื้อรั้นยึดติดกับอะไร รีบวิ่งเข้ามาเข็นรถเข็นให้ธามนิธิ“กินข้าวกันดีกว่า!”
เวทัสกับชยรพเพิ่งออกมาจากห้อง ก็เห็นปาณีเข็นธามนิธิเข้าไปในลิฟต์พอดี
เวทัสมองไปยังทิศทางของทั้งสองคน และเดินลงบันไดไป ชยรพก็เดินตามหลังเขาลงไป พูดว่า“ความสัมพันธ์ ระหว่างปาณีกับน้าของนายดีขนาดนี้เลยหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...