My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 170

ตอนที่ 170

เริ่มแรกไม่ค่อยคุ้นชินกับของใช้ในครัวในบ้านวิสิทธิ์เวช จึงถูกมีดบาดมือโดนไม่ทันระวัง แต่เธอก็ล้างแผลเสร็จแล้ว

รู้ว่าธามนิธิไม่ชอบให้เธอได้รับบาดเจ็บมาโดยตลอด เธอรีบเอามือซ่อนไว้ใต้โต๊ะอย่างรู้ทัน แต่ว่า มือคู่ใหญ่กลับ ยื่นเข้าไปใต้โต๊ะกุมมือของเธอไว้

วินาทีนั้น ปาณีเหมือนถูกหว่านเสน่ห์เข้าแล้ว

เธอมองไปยังธามนิธิแวบหนึ่ง ธามนิธิใช้มืออีกข้างยกตะเกียบขึ้นมา คีบอาหารให้ตัวเอง กำลังตั้งใจทานอาหาร เหมือนเขาไม่ได้ทำอะไรเลย โดยเฉพาะไม่ได้แอบจับมือของปาณี

หลังรับประทานอาหาร ทุกคนก็แยกย้ายกัน ปาณีและธามนิธิก็กลับไปยังห้องของตัวเอง

ธามนิธินั่งอยู่บนรถเข็น ปาณีก็นั่งยองๆอยู่ตรงหน้าเขา เอามือกุมแก้มไว้ ตากลมโตกำลังจ้องมองเขา

ธามนิธิเห็นเธอทำท่าแบบนี้ จึงถามว่า“เธอมองฉันแบบนี้ทำไม?”

จ้องหน้าเขาตาแป๋ว เสมือนกำลังอ่อยเขาอยู่......

ปาณีขยับปากพูดว่า“หนูก็แค่อยากดูว่า ทำไมคุณอาที่ปกติจะสุขุมและหนักแน่นนั้นถึงหึงง่ายขนาดนี้! คุณเป็นคนขี้หึงหรอคะ?”

ก่อนหน้าเพิ่งหึง อ.ธีรนัย ไป นี่ยังมาหึงชยรพที่นี่อีก แม้เธอจะรู้เป็นความจริงที่เรื่องนี้เกิดจากชยรพ แต่ว่า เวลาธา มนิธิหึงขึ้นมา น่ากลัวเกินไปไหม

ธามนิธิตอบว่า“โทษผม?”

เป็นเพราะว่าเธอน่ารักเกินไปต่างหาก ถึงทำให้คนอื่นคิดไม่ซื่อกับเธอ

ปาณีขยับตัวไปข้างหน้า เข้าใกล้ธามนิธิอย่างคนเอาตัวรอด กุมมือของเขาไว้ พูดอย่างจริงจังว่า“โทษหนูค่ะ ก็ หนูขอโทษแล้วไง! ไม่โกรธแล้วเนอะ หื้ม?”

ธามนิธิมองไปยังดวงตาของปาณีที่เหมือนจะพูดได้ ดึงเธอลุกขึ้นมานั่งตักของตัวเอง กอดเธอไว้ พูดใกล้หูเธอว่า “เธอง้อผมเก่งจริงๆ!”