My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 195

ตอนที่195

แต่ไวยาตย์ก็ยื่นโทรศัพท์ให้

ธามนิธิมีโทรศัพท์สองเครื่อง อีกเครื่องไว้ติดต่อกับคนในครอบครัว อีกเครื่องไว้ติดต่อเรื่องงาน เครื่องที่ติดต่อเรื่องงานปกติไวยาตย์จะเป็นคนรับผิดชอบ

ปาณีรั่งอยู่ข้างๆ ฟังธามนิธิคุยเรื่องในโทรศัพท์

เธอลงจากเตียงแล้วใส่รองเท้าแตะ “หนูกลับไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ”

ตอนอยู่บ้านเธอติดนิสัยใส่เสื้อหลวมๆ

วันนี้เป็นวันทำงาน ธามนิธิกับไวยาตย์ยังมีงานต้องคุยต่อเลยปล่อยเธอไป

พอธามนิธิและไวยาตย์คุยเริ่งงานเสร็จแล้วไปห้องนอนก็ไม่เจอปาณี

ธามนิธิถาม “ปาณีล่ะ?”

ไวยาตย์ทำหน้างง “เดียวผมลองไปหาดูครับ”

เขาก็อยู่กับธามนิธิตลอดไม่รู้เหมือนกันว่าปาณีไปไหน

ตอนนี้ปาณีอยู่ชั้นสาม บ้านหลังนี้ของธามนิธิเป็นบ้านสามชั้น ชั้นสองเป็นห้องนอนกับห้องสมุด ชั้นสามจะเป็นห้องออกกำลังกายและห้องที่ว่างไว้

ปาณีอยู่ในห้องว่าง

เธอใส่หูฟังกำลังใช้โทรศัพท์ซ้อมร้องเพลง

วันพุธนี้โรงเรียนมีงานเฉลิมฉลองวันชาติจีน เธอสมัครไว้หนึ่งรายการเลยหาเวลาว่างซ้อมร้องเพลง

คนคนหนึ่งฉันต้องการความฝันต้องการทิศทางต้องการน้ำตาและยิ่งต้องการแสงสว่างในฟ้ามืด……

ปาณีร้องอย่างตั้งใจเลยไม่รู้ตอนนี้มีคนเข้ามาในห้อง

ธามนิธิและไวยาตย์มองเธออยู่ที่ข้างประตู นี่เป็นครั้งแรกที่ไวยาตย์ได้ฟังปาณีร้องเพลง ร้องได้เพราะมากทำให้มองเธออย่างผิดคาด

ไวยาตย์ฟังไปสักพัก อดที่จะพูดกับธามนิธิไม่ได้ “คุณปาณีนี่ร้องเพลงเพราะนะครับ”

ปาณีแค่พึ่งสิบแปดปีแล้วไม่ใช่นักร้องมืออาชีพร้องได้ขนาดนี้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว!

คุณธามนิธิแน่ใจนะครับว่ารสนิยมของคุณยังปกติ?

โดนธามนิธิทำร้ายสองครั้ง ปาณีก็เริ่มไม่แน่ใจการร้องของตัวเองเพราะจริงหรือเปล่า เธอมองธามนิธิคงจะไม่เพราะจริงแหละ!

“งั้นคราวหลังหนูจะไม่ร้องต่อหน้าคุณอาแล้วกัน”

“……” ธามนิธิ

ไวยาตย์ “ถึงเวลาทานข้าวแล้วครับ! ลงไปทานข้าวกัน”

“ค่ะ” พอพูดถึงเรื่องกิน ปาณรก็ดีใจสุดๆรีบเก็บโทรศัพท์และหูฟัง

คืนนี้จันวิภาเป็นคนเลี้ยงและพ่อของเวทัสก็กลับจากปักกิ่งพอดี

ปาณีและธามนิธิรถติด พอไปถึงครอบครัวของบ้านวิสิทธิ์เวชก็มาครบหมดแล้ว