ตอนที่195
แต่ไวยาตย์ก็ยื่นโทรศัพท์ให้
ธามนิธิมีโทรศัพท์สองเครื่อง อีกเครื่องไว้ติดต่อกับคนในครอบครัว อีกเครื่องไว้ติดต่อเรื่องงาน เครื่องที่ติดต่อเรื่องงานปกติไวยาตย์จะเป็นคนรับผิดชอบ
ปาณีรั่งอยู่ข้างๆ ฟังธามนิธิคุยเรื่องในโทรศัพท์
เธอลงจากเตียงแล้วใส่รองเท้าแตะ “หนูกลับไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ”
ตอนอยู่บ้านเธอติดนิสัยใส่เสื้อหลวมๆ
วันนี้เป็นวันทำงาน ธามนิธิกับไวยาตย์ยังมีงานต้องคุยต่อเลยปล่อยเธอไป
พอธามนิธิและไวยาตย์คุยเริ่งงานเสร็จแล้วไปห้องนอนก็ไม่เจอปาณี
ธามนิธิถาม “ปาณีล่ะ?”
ไวยาตย์ทำหน้างง “เดียวผมลองไปหาดูครับ”
เขาก็อยู่กับธามนิธิตลอดไม่รู้เหมือนกันว่าปาณีไปไหน
ตอนนี้ปาณีอยู่ชั้นสาม บ้านหลังนี้ของธามนิธิเป็นบ้านสามชั้น ชั้นสองเป็นห้องนอนกับห้องสมุด ชั้นสามจะเป็นห้องออกกำลังกายและห้องที่ว่างไว้
ปาณีอยู่ในห้องว่าง
เธอใส่หูฟังกำลังใช้โทรศัพท์ซ้อมร้องเพลง
วันพุธนี้โรงเรียนมีงานเฉลิมฉลองวันชาติจีน เธอสมัครไว้หนึ่งรายการเลยหาเวลาว่างซ้อมร้องเพลง
คนคนหนึ่งฉันต้องการความฝันต้องการทิศทางต้องการน้ำตาและยิ่งต้องการแสงสว่างในฟ้ามืด……
ปาณีร้องอย่างตั้งใจเลยไม่รู้ตอนนี้มีคนเข้ามาในห้อง
ธามนิธิและไวยาตย์มองเธออยู่ที่ข้างประตู นี่เป็นครั้งแรกที่ไวยาตย์ได้ฟังปาณีร้องเพลง ร้องได้เพราะมากทำให้มองเธออย่างผิดคาด
ไวยาตย์ฟังไปสักพัก อดที่จะพูดกับธามนิธิไม่ได้ “คุณปาณีนี่ร้องเพลงเพราะนะครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...