My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 220

ตอนที่ 220

คนที่แชร์กับคนคอมเมนต์เยอะมาก ถึงขั้นมีคนบอกว่าอยากไปทำความรู้จักกับผู้ขายใน Taobao คนนี้สักหน่อย

มองดูเรื่องกวนใจของเธอได้รับการแก้ไขแล้ว ปาณีจึงถอนหายใจเสียงยาว

ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆ มองดูท่าทางตั้งใจทำงานของเธอ จากนั้นก็ทำท่าทางอมยิ้มหลังจากที่เห็นผลตอบรับจากทุกคนไม่เลวเลยทีเดียว เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

ในตอนนี้เอง จู่ปาณีก็หันหลังไป กอดเขาไว้อย่างตื่นเต้น หอมแก้มเขาไปครั้งหนึ่ง “คุณอา คุณเก่งจริงๆเลย! ความคิดนี้ยอดเยี่ยมมากจริงๆ”

ปาณีหอมแก้มครั้งหนึ่งก็จากไป แต่ว่า สัมผัสที่นุ่มลื่นนั้น กลับทำให้ร่างการของธามนิธิมีปฏิกิริยาตอบสนอง

นางปีศาจชัดๆ

ปาณีไม่รู้ตัวเลยว่าจุดประกายอะไรไป เธอปิดคอมและเลื่อนเก้าอี้เข้าไป พูดกับธามนิธิว่า “เสร็จแล้วค่ะ นอนกันดีกว่า”

ธามนิธิพูดว่า “พรุ่งนี้ฉันมีธุระกับเธอ เธอไม่ต้องไปทำงานแล้วนะ”

“ธุระอะไรหรอคะ?” ปาณีมองธามนิธิอย่างไม่เข้าใจ

ธามนิธิขมวดคิ้ว มองไปยังปาณี นี่เธอใจกว้างมากเกินไปหรือเปล่า?

พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเธอนะ เธอลืมได้ยังไง?

เขาก็ไม่ได้อธิบายอะไรเธอต่อ เพียงแต่พูดว่า “เธอฟังฉันก็พอ”

ปาณีรู้สึกปวดหัวนิดหน่อย “แต่หนูนัดกับส้มโอไว้แล้วนะคะ สองสามวันนี้ที่ร้านยุ่งมาก ถ้าหากหนูไม่ไป ต้องทำไม่ทันแน่ๆเลย แล้วเจ้าของร้านก็จะโกรธ คุณก็รู้ว่าเป็นช่วงวันหยุดยาว หนูต้องลาไม่ได้แน่ๆเลย เป็นธุระสำคัญมากเลยหรอคะ?”

ถ้าหากเธอไม่ไป ก็จะไม่ได้รับค่าจ้างสามวันที่ผ่านมา

“......” ธามนิธิรู้สึกหมดคำพูดไปสักพัก “พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเธอ เธอลืมแล้วหรอ?”

“หา?” จู่ปาณีก็นึกขึ้นได้ วันเกิดของเธอ ก็คือวันชาติจีน

แต่สองสามวันนี้เธอยุ่งมาก จนลืมเรื่องนี้ไปเลย

ธามนิธิมองดูท่าทางโง่ๆของเธอ อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คนที่สามารถลืมวันเกิดของตัวเองได้ ฉันว่าก็มีแค่ไม่กี่คนหรอกนะ”

“งั้นหนูโทรบอกส้มโอก่อนนะคะว่าพรุ่งนี้หนูลา 1 วัน”

ปาณียกมือถือขึ้นโทรหาส้มโออย่างรวดเร็ว ผลปรากฏว่า เพิ่งโทรไปก็ถูกปฏิเสธซะแล้ว “ลาไม่ได้นะถ้าหากเธอลา ในร้านต้องยุ่งมากแน่ๆ เธออยากให้ฉันเหนื่อยตายรึไง?”

ปาณีทำได้แต่เพียงวางสายไป พูดกับคุณอาอย่างลำบากใจว่า “น่าจะไม่ได้ค่ะ”

ประเด็นสำคัญคือไม่ง่ายเลยที่ส้มโอจะทำคนเดียว เธอคงไม่สามารถโยนงานของตัวเองไปให้คนอื่นทำได้

ปาณีพูดกับธามนิธิว่า “หรือว่าพรุ่งนี้หนูไปทำงาน แต่จะกลับมาไวหน่อย เป็นยังไงคะ?”

ธามนิธิมองปาณีด้วยสีหน้าเข้มขรึม “ถึงเวลานั้นเธอจะไม่ว่างอีกไหม?”

ชวนไปฉลองวันเกิดด้วยกัน ยังยากขนาดนี้

นี่เป็นวันเกิดของเธอเองนะ!

“ไม่หรอกค่ะ” ปาณีพูดว่า “หนูรับรองค่ะว่าจะกลับมาไวๆ”

ไม่ง่ายเลยที่คุณอาจะจำได้ว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเธอ ปาณีรู้สึกตื้นตันใจมาก

น้อยมากที่เธอจะจัดงานวันเกิด เมื่อก่อน มักจะเลยเที่ยงคืนของวันนั้นไปแล้ว ถึงจะรู้ว่าเป็นวันเกิดของตัวเอง

ธามนิธิมองไปยังสายตาที่จริงจังคู่นั้น และไม่ได้ทำให้เธอหนักใจ “ฉันให้ไวยาตย์จองโรงแรมไว้ ถึงเวลาเธอก็ไปที่โรงแรมโดยตรงเลย”

“ค่ะ” ปาณีตอบไปอย่างสบายใจ

ธามนิธิรู้สึกสงสัยในตัวเธอมาก จึงพูดเสริมว่า “เตรียมของอร่อยๆไว้ให้เธอโดยเฉพาะ”

เขากลัวว่าเธอจะไม่สนใจ จึงตั้งใจเอาของกินมาล่อเธอ

ปาณีพูดว่า “ดีดีดี หนูไปแน่นอนค่ะ”

เธอเป็นนักกินตัวยงเชียวล่ะ!

จะพลาดโอกาสนี้ไปได้ยังไง?