My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 224

ตอนที่224

ช่วงนี้ทุกคนออกไปข้างนอกกันหมดเลยคิดว่าเวทัสก็ไม่อยู่

ในมือเวทัสถือกล่องของขวัญไว้หนึ่งกล่อง พอยกหัวขึ้นก็เห็นปาณีเข็นเก้าอี้ให้ธามนิธิอยู่ ภาพของทั้งสองคนดูหวานแหวว เวทัสจึงซ่อนกล่องไว้ด้านหลัง “ไม่ ไม่มีอะไรครับ”

แล้วกลับหลังหันเดินไปต่อ

เธอเดินเร็วเหมือนวิ่งหนีแล้วก็เข้าห้องตัวเองไป

เธิปิดประตูแต่กำของขวัญที่อยู่ในมือแน่นขึ้นมานึกถึงภาพที่ตัวเองเห็นเมื่อกี้ทั้งๆที่ปาณีและธามนิธิก็ไมได้ทำอะไรแต่ทำไมเธอกลับรู้สึกภาพนั้นมันทั้งเสียวทั้งหวาน

หลังเวทัสไป ไวยาตย์ก็มองแต่แผ่นหลังเธอสงสัยท่าจะอยากเอาของขวัญให้ปาณี?

เธอหันกลับมาพอว่ารอยยิ้มบนหน้าปาณรยังไม่เปลี่ยน ตั้งแต่ต้นจนจบเหมือนไม่เห็นเวทัสมาก่อนเข็นเก้าอี้ธามนิธิเดินเข้าห้องนอนไป

ปกติเวลาคือนอนแล้วแต่วันนี้นอนดึกไปหน่อย

อาจจะเพราะว่าดีใจมากๆ พออาบน้ำเสร็จปาณีนอนลงบนเตียงทำยังไงก็นอนไม่หลับ

เธอไปธามนิธิที่อยู่ข้างๆ ห้องนี้ใหญ่มาก ต่างคนต่างนอนคนละฝั่งตรงกลางยังมีช่องเหลือไว้อยู่

ธามนิธิก็ไม่ง่วงเลยเอาไอแพดเลื่อนดูรูปที่ไวยาตย์ส่งมาคืนนี้มีรูปปาณีไม่น้อย

ทุกรูปเป็นใบหน้าที่เธอยิ้มอย่างมีความสุข

ปาณีอดที่จะล้อเล่นไม่ได้เลยรวมความกล้าทั้งหมด “คุณอาคะ เวทัสรู้สึกว่าคุณไม่ชอบหนูเลยสักนิด”

“……” ธามนิธิอดหันไปมองเธอไม่ได้ นี่เขายังไม่เรียกว่าชอบหรองั้นต้องทำขนาดไหนถึงเรียกว่าชอบได้?

เขารู้สึกตัวเองทุ่มเททั้งหมดกับปาณีแล้ว โตขนาดนี้เขายังไม่เคยไปง้อผู้หญิงแบบนี้มาก่อน

“ฉันทำไม?” ธามนิธิก็อยากลองดูว่าปากของเธอยังจะออกความเห็นอะไรบ้าง