My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 227

ตอนที่227

รออีกนานค่อยเห็นปาณีเดินออกมาจากห้อง

ไวยาตย์รีบวิ่งไปหา “คุณธามนิธิ คุณปาณีครับ”

ปาณีตื่นเต้นไปตั้งนานวินาทีก็รู้สึกปลดปล่อยและสบายใจขึ้น เธอมองไวยาตย์ที่ตื่นเต้นจนเหงื่อก็อดหัวเราะไม่ได้ “คุณไวยาตย์ คุณตื่นเต้นกว่าฐิติพรอีก”

เขาเห็นปาณีแปลกๆตั้งแต่ตอนมาก็กลัวปาณีจะคืนคำ

พอปาณีฟังที่ไวยาตย์พูดจบก็หัวเราะแล้วเธอก็มองไปที่ธามนิธิ “หนูก็แค่ตื่นเต้นมากไปหน่อย”

ตอนนี้จัดการเสร็จหมดแล้วก็รู้สึกโล่งอกโล่งใจ ท่าทีที่แสดงก็สบายขึ้น

เพราะตอนเช้าเธอตื่นเต้นเกินไปแล้วไม่ได้กินข้าวเช้าตอนนี้ท้องเธอก็ร้องออกมา ปาณเลยพูดกับธามนิธิ “พวกเราไปหาอะไร กินกันเถอะ หนูหิวแล้ว”

“อือ”

ถึงหน้าธามนิธิไม่ได้แสดงอะไรออกมาแต่มีเพียงเธอรู้อยู่คนเดียวตอนนี้เธอมีความสุขมากแค่ไหน สงสัยต้องให้รางวัลปาณีหน่อย

ในรถ ปาณีเอาสมุดทะเบียนสมรสว่างไว้บนตากแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมาปรับแส่งถ่ายรูป

นึกถึงระหว่างจดทะเบียนสมรสก็อดหัวเราะไม่ได้ “ไม่คิดว่าต้องอ่านคำสัญญาอะไร หนูคิดว่าแค่ไปจดทะเบียนสมรสอย่างเดียวก็เสร็จ”

เพราะคำพูดของเธอทำให้ธามนิธิถึงนึกตอนอ่านคำสัญญา ปาณีตื่นเต้นจนพูดไม่รู้เรื่องถึงแม้เขาก็ตื่นเต้นเช่นกันแต่ก็อดหัวเราะไม่ได้

ปาณีถ่ายรูปเสร็จ “เดียวส่งรูปเข้าวีแชทคุณอานะคะ”

อย่างนี้เขาก็จะได้ไม่ต้องถ่ายรูปอีก

ติรยานั่งอยู่โซฟาที่บ้าน คุณสิริพรเลยพูดกับเธอ “วันนี้เธอไม่ไปเรียนหรือไง?”

“ไม่อยากไป” ติรยาขมวดคิ้ว ตั้งแต่มีเรื่องเกิดขึ้นในวันฉลองวันชาติจีน เธอก็ไม่อยากไปปรากฏตัวในโรงเรียนอีก

“ไม่ไปได้ยังไงกัน?” คุณสิริพรรู้สึกปวดหัวแล้วพูด “เธอรู้ไหมว่าเพื่อให้เธอเข้าโรงเรียนนี้ได้ พ่อกับแม่ต้องใช้กำลังมากเท่าไหร่?”

พวกเขาใช้วิธีเยอะขนาดนี้ก็เพื่อให้เธอมีการศึกษาดีๆ ทำให้ง่ายต่อการแต่งงานกับบ้านแสงศรีเรือง

ได้ข่าวว่าเทวัสก็อยู่โรงเรียนนี้ ถ้าติรยากับเวทัสเป็นเพื่อนกันทั้งสองคนเข้าใกล้กันมากขึ้นความสัมพันธ์ก็จะพัฒนา

แต่หลังจากที่ติรยาขึ้นมหาวิทยาลัย เวทัสยังไม่เคยมาที่บ้านสักครั้งทำให้คุณสิริพรกังวลขึ้นมา

อารมณ์ติรยาไม่ดีอยู่แล้วพอฟังที่แม่พูดแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกรำคาญไปใหญ่