ตอนที่229
ธามนิธิเป็นคนที่ชอบดื่มชา รู้สึกว่าชาร้านนี้ก็ธรรมดานอกจากจะทำให้หายหิวน้ำก็ไม่ได้อร่อยมาก
ปาณียกยิ้ม “หนูจะไม่รู้ได้ไงละ? ใบชาอร่อยหรือไม่อร่อยหนูไม่รู้แต่ชาที่คุณอารินให้มันอร่อยที่สุด!”
เธอพูดอย่างซื่อตรง
ธามนิธิดูสภาพเธอแบบนี้ก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อเช่นกัน
ทั้งสองคนกินข้าวในร้านอาหารไปสองชั่วโมง พอกินเสร็จปาณรก็บอก “ตอนบ่ายหนูมีเรียน งั้นกลับโรงเรียนก่อนนะ”
“……” ธามริธิมองปาณี พึ่งจดทะเบียนสมรสเสร็จ ความตื่นเต้นในใจเขายังไม่ทันหายแต่ไม่คิดว่าปาณียังจำเรื่องที่ต้องไปโรงเรียนได้อีก?
เรื่องเรียนมันสำคัญ?
เขาอยากให้เธอหนีเรียนเพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนเขาแต่ถึงแม้จะไม่อยากให้ไปขนาดไหนธามนิธิก็ไม่ใช่พวกที่ไม่รู้เรื่องหนักเบา
พูดกับปาณี “ฉันให้ไวยาตย์ไปส่ง”
“ไม่ต้องแล้วค่ะ” ปาณีพูดต่อ “คุณให้ไวยาตย์กลับไปเป็นเพื่อนคุณเถอะ! ข้างหน้านี้ก็เป็นสถานีรถไฟใต้ดินแล้วฉันไปเองได้”
มองตามปาณีที่เดินออกไปจนไกลแล้ว ธามนิธิกับไวยาตยุถึงกลับบ้าน
ร้านที่พวกเธอมากินเป็นร้านที่ปาณีจอง เธอยังตั้งใจหาที่ที่ใกล้สถานีรถไฟใต้ดินอีกธามนิธิรู้สึกเหมือนมีอะไรมาแทงใจ
ในใจภรรยาเรื่องเรียนสำคัญกว่าเรื่องเขาเยอะเลย!
ไวยาตย?กำลังขับรถรู้ว่าตอนนี้ธามนิธิพึ่งจากกับปาณีคงไม่สบอารมณ่เท่าไหร่เลยไม่ได้ไปรบกวนอีก
อยู่ๆธามนิธิก็พูดขึ้นมา “บ้านที่อยู่สวนจตุจักร จัดการเสร็จหรือยัง?”
บ้านหลังนั้นเป็นบ้านใหม่ที่ธามนิธิเตรียมไว้ให้ปาณีเลยใช้ชื่อของปาณีซื้อ
ไวยาตย์ “ใกล้เสร็จแล้วครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...